Όταν άνοιξε το Empire State Building το 1931 ως το υψηλότερο κτίριο στον κόσμο –τίτλο που διατήρησε για σχεδόν 40 χρόνια– κανείς δεν οραματιζόταν να ανεβάσει στην οροφή του ένα αυτοκίνητο. Όμως το φθινόπωρο του 1965 ο Αντιπρόεδρος και Γενικός Διευθυντής του κτιρίου Robert Leury κάλεσε τον William Benton, τον Εμπορικό Διευθυντή της Ford, για μια συνάντηση. Εκείνη την περίοδο επικρατούσε φρενίτιδα με τις Mustang και ο Leury είχε μια ιδέα.
Ο Benton πήγε στα κεντρικά γραφεία της Ford και οργάνωσε μια ομάδα 8 ατόμων οι οποίοι προσπάθησαν να βρουν τρόπο ώστε να ανεβάσουν μια Ford Mustang του 1966 στον 86ο όροφο του ψηλότερου κτιρίου στον κόσμο.
Το συγκεκριμένο εγχείρημα ήταν μεγάλη πρόκληση αφού, εξαιτίας της ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής του Empire State Building με το εξαιρετικά επικλινές πάνω μέρος, ήταν πολύ περίπλοκο και επικίνδυνο να προσεγγιστεί από ελικόπτερο.
Οι μηχανικοί της Ford ταξίδεψαν στη Νέα Υόρκη και μέτρησαν λεπτομερώς τους εσωτερικούς χώρους του κτιρίου, τους διαδρόμους, τις πόρτες, τα δωμάτια και τα ασανσέρ. Έτσι κατέληξαν στον τρόπο που θα ανέβαζαν το αμάξι στην οροφή. Θα το έκοβαν σε κομμάτια, θα το ανέβαζαν με τους ανελκυστήρες και θα το συναρμολογούσαν ξανά πάνω στο παρατηρητήριο.
Ήταν μια επιχείρηση που χρειαζόταν λεπτούς χειρισμούς ώστε να μη γίνουν ζημιές στο αυτοκίνητο και να μοιάζει σα να μην τεμαχίστηκε ποτέ.
Το αμάξι είχε 4,5 μέτρα μήκος και έπρεπε να βρουν τρόπο να το χωρέσουν σε ασανσέρ με ύψος 2 μέτρα. Έκοψαν το αμάξωμα του λευκού κάμπριο αυτοκινήτου σε τέσσερα κύρια κομμάτια – παρμπρίζ, μπροστινό, κεντρικό και πίσω μέρος.
Για να διευκολύνουν την είσοδο, η κεντρική κονσόλα και οι πόρτες αφαιρέθηκαν και στη συνέχεια έκαναν το ίδιο με το κιβώτιο ταχυτήτων, τον κινητήρα και τον άξονα. Για να επανασυναρμολογήσουν το αυτοκίνητο, είχαν σχεδιάσει και κατασκευάσει μια σειρά αγκυλών έτσι ώστε τα κομμάτια να μπορούν να κουμπώσουν εύκολα ξανά και να βιδωθούν στη θέση τους. Για να μετακινήσουν τα βαριά κομμάτια, έφτιαξαν ένα καρότσι για να τα μεταφέρουν μέσα και έξω από τους ανελκυστήρες. Είχαν κάνει πρακτικές δοκιμές σε παρόμοια ασανσέρ στα κεντρικά γραφεία της Ford στο Dearborn και όλα φαινόταν πως θα πήγαιναν όπως είχαν προγραμματιστεί.
Η επιχείρηση ορίστηκε για τις 20 Οκτωβρίου του 1965, στις 10:30 το βράδυ. Η ομάδα, φορώντας άσπρες στολές, άρχισε να αποσυναρμολογεί το αμάξι στο ισόγειο του κτιρίου και ξεκίνησαν το ανέβασμα του αυτοκινήτου στην οροφή.
Πάνω που φαινόταν πως όλα πηγαίναν όπως είχαν σχεδιάσει, το μπροστινό μέρος ήταν ελάχιστα πιο ψηλό από όσο μπορούσε να χωρέσει στον ανελκυστήρα. Με μερικές τροποποιήσεις κατάφεραν να το χωρέσουν κι έτσι όλα πήραν τον δρόμο τους. Μόλις ανέβασαν όλα τα κομμάτια, ξανασυναρμολόγησαν το αμάξι γύρω στις 4:30 τα ξημερώματα ενώ φυσούσαν άνεμοι που έφταναν τα 40 μίλια/ώρα. Ελικόπτερα πετούσαν πάνω από το κτίριο ώστε να ξεκινήσουν τη φωτογράφηση. Στις 11 το πρωί οι φωτογραφίες είχαν τραβηχτεί και το όχημα αποσυναρμολογήθηκε ξανά και συναρμολογήθηκε στον εσωτερικό χώρο του παρατηρητηρίου, όπου και παρέμεινε, κι έτσι μπορούσαν να το θαυμάζουν οι επισκέπτες του κτιρίου.
Εκείνη τη μέρα μόνο υπολογίζεται πως το είδαν 14.000 επισκέπτες και σίγουρα πολλές χιλιάδες ακόμα τους μήνες που ακολούθησαν.
Το θέαμα που δημιουργήθηκε στο Empire State ήταν μεγάλης αποτελεσματικότητας μάρκετινγκ που λειτούργησε και προσέλκυσε τους ανθρώπους στις εκθέσεις της Ford εκείνη τη χρονιά. Το 1966, η Ford πούλησε τον εντυπωσιακό αριθμό των 607.568 Mustang, τις περισσότερες που έχουν πουληθεί ποτέ σε έναν χρόνο. Μέχρι τον Μάρτιο του 1967, ένα εκατομμύριο αυτοκίνητα πουλήθηκαν από την κυκλοφορία της, περίπου την ίδια στιγμή που η συγκεκριμένη Mustang αποσύρθηκε από τον υψηλότερο εκθεσιακό χώρο που υπήρξε ως τότε.
Πηγή: Lifo.gr
Η Volvo παρουσίασε μια «έξυπνη» ζώνη ασφαλείας που προσαρμόζεται σε κάθε επιβάτη
Πιστή στο όραμά της να ενισχύσει την ασφάλεια κάθε χρήστη του οδικού δικτύου παραμένει η Volvo, η οποία παρουσίασε μια καινοτόμο ζώνη ασφαλείας που προσαρμόζεται στις κυκλοφοριακές μεταβολές αλλά και στα χαρακτηριστικά του εκάστοτε επιβάτη. Η ζώνη θα κάνει το ντεμπούτο της στο επερχόμενο αμιγώς ηλεκτρικό Volvo EX60 το 2026 και βασίζει τη λειτουργία της στην αξιοποίηση δεδομένων που συλλέγονται σε πραγματικό χρόνο από τους προηγμένους αισθητήρες του αμαξώματος και της καμπίνας.
Με αυτό τον τρόπο η ζώνη μπορεί και εξατομικεύει την παρεχόμενη προστασία, προσαρμόζοντας τις ρυθμίσεις της ανάλογα με την εκάστοτε κατάσταση, αλλά και τα χαρακτηριστικά του ατόμου -όπως το ύψος, το βάρος, τη σωματική διάπλαση και τη θέση στο κάθισμα. Για παράδειγμα σε μια σφοδρή σύγκρουση, ένας μεγαλόσωμος επιβάτης θα δεχθεί υψηλότερο φορτίο από τη ζώνη ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος τραυματισμού στο κεφάλι. Αντίθετα, σε έναν μικρόσωμο επιβάτη η προένταση της ζώνης θα είναι ασθενέστερη ώστε να αποφευχθεί κάποιο κάταγμα στα πλευρά.
Οι σύγχρονες ζώνες ασφαλείας χρησιμοποιούν περιοριστές φορτίου για να ελέγχουν τη δύναμη που ασκείται στο ανθρώπινο σώμα κατά τη διάρκεια μιας σύγκρουσης. Το «έξυπνο» σύστημα της Volvo μπορεί να χειριστεί 11 διαφορετικά προφίλ περιορισμού φορτίου (έναντι μόλις τριών στις συμβατικές ζώνες) και να αυξήσει τον πιθανό αριθμό των ρυθμίσεων της ζώνης, επιτυγχάνοντας τη βελτίωση της απόδοσης για κάθε κατάσταση και οδηγό.
Παράλληλα, η πολυ-προσαρμοστική ζώνη της Volvo δέχεται over-the-air ενημερώσεις λογισμικού με αποτέλεσμα να βελτιώνεται συνεχώς. Όσο η εταιρεία θα συλλέγει νέα δεδομένα, το αυτοκίνητο θα αποκτά όλο και καλύτερη γνώση για τα χαρακτηριστικά των επιβατών, τα διάφορα σενάρια όπως και για τις ορθές στρατηγικές απόκρισης.
Η νέα ζώνη εντάσσεται στο ευρύτερο οικοσύστημα ασφάλειας της Volvo και λειτουργεί απρόσκοπτα με τους αερόσακους και τα διάφορα συστήματα υποβοήθησης. Το σύστημα εξελίχθηκε στο εργαστήριο δοκιμών πρόσκρουσης Volvo Cars Safety Centre το οποίο συμπληρώνει 25 χρόνια ζωής. Το εργαστήριο επιτρέπει στους μηχανικούς να αναπαράγουν σχεδόν κάθε πιθανό σενάριο ατυχήματος και να πραγματοποιούν δοκιμές που υπερβαίνουν τις όποιες κανονιστικές απαιτήσεις.