To νέο αμιγώς ηλεκτρικό Audi A6 Sportback e-tron έχει αεροδυναμικό συντελεστή οπισθέλκουσας Cd 0,21 ο οποίος είναι ο μικρότερος στην ως τώρα ιστορία της Audi.
Οι αεροδυναμιστές της Audi χρησιμοποίησαν τις γνώσεις τους και την πιο σύγχρονη τεχνολογία να διαμορφώσουν το αμάξωμα του A6 Sportback e-tron. Σε ένα αμιγώς ηλεκτροκίνητο μοντέλο η αεροδυναμική διαδραματίζει ουσιαστικότερο ρόλο απ’ ό,τι σε ένα με θερμικό κινητήρα.
Το ζητούμενο είναι να δημιουργήσουν ένα αμάξωμα στο οποίο ο αέρας θα «γλιστράει» όσο περισσότερο γίνεται. Από τη Φυσική γνωρίζουμε ότι η οπισθέλκουσα δύναμη ενός σώματος αυξάνεται με το τετράγωνο της ταχύτητας.
Δηλαδή, εάν η τελευταία διπλασιαστεί σε σχέση με μια αρχική τιμή αναφοράς, η οπισθέλκουσα θα τετραπλασιαστεί, συγκριτικά.
Στην Audi, έχουν παράδοση στη δημιουργία αυτοκινήτων με αμάξωμα χαμηλού συντελεστή οπισθέλκουσας. Το 1983 παρουσιάστηκε το Audi 100 το οποίο ήταν το πρώτο μοντέλο παραγωγής στην ιστορία της Αυτοκίνησης με Cd 0,30.
Τώρα, το αμιγώς A6 Sportback e-tron έχει Cd 0,21, κάτι που το κάνει το πιο αεροδυναμικό της γερμανικής εταιρείας (προς το παρόν).
Πώς επιτεύχθηκε αυτό; Όταν οι σχεδιαστές της παρουσίασαν τις αρχικές ιδέες τους για το νέο μοντέλο, οι άνθρωποι στο τμήμα αεροδυναμικής δημιούργησαν ομοιώματα σε φυσικό μέγεθος και πραγματοποίησαν περίπου 1.300 προσομοιώσεις στην αεροδυναμική σήραγγα.
Για παράδειγμα, στον αρχικό σχεδιασμό, το εξωτερικό άκρο της εισαγωγής του αεραγωγού (σχεδιασμένου για να βελτιώσει τη διέλευση του αέρα γύρω από το μπροστινό μέρος του αυτοκινήτου) προεξείχε λίγο περισσότερο από το επιθυμητό, οπότε έγινε μια μικρή προσαρμογή για να μην εμποδίζεται η ροή του αέρα εκεί.
Η εισαγωγή ψυχρού αέρα τύπου «switchblade» κάτω από τη μπροστινή μάσκα επίσης τροποποιήθηκε και οι άκρες στην επιφάνεια σχεδιάστηκαν προσεκτικά για να συμβάλλουν ουσιαστικότερα στον διαχωρισμό της ροής του αέρα και να μειώσουν τη χαμηλή πίεση σε ορισμένες περιοχές.
Επίσης, μελετήθηκε πολύ και βελτιστοποιήθηκε η ροή του αέρα κάτω από το πάτωμα του οχήματος. Τέλος, οι τροχοί σχεδιάστηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργούν ένα είδος «τοίχου» κατά την περιστροφή τους ο οποίος επιτρέπει στον αέρα να τους διασχίζει ομαλά αντί να εισέρχεται σε αυτούς από τα μορφοποιημένα ανοίγματά τους.
Ferrari F50 Legacy Tour: Το θρυλικό μοντέλο έκλεισε τα 30 και το γιόρτασε με μία επική εκδήλωση
Αυτό το Σαββατοκύριακο ολοκληρώθηκε το F50 Legacy Tour 2025, μια αποκλειστική εκδήλωση της Ferrari αφιερωμένη στους ιδιοκτήτες του θρυλικού μοντέλου. Η F50, το τρίτο supercar από το Prancing Horse, παρουσιάστηκε στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης το 1995 για τον εορτασμό της 50ης επετείου της εταιρείας και ακόμα και σήμερα μαγεύει σε κάθε πέρασμα του.
Πάνω από 20 συμμετέχουσες ομάδες από 10 διαφορετικά έθνη κάλυψαν 675 χιλιόμετρα σε τρεις ημέρες οδήγησης στην Τοσκάνη και την Εμίλια-Ρομάνια, επισκεπτόμενες μερικές από τις πιο όμορφες πόλεις της Ιταλίας. Συνολικά, όλες οι F50 διένυσαν 15.000 χιλιόμετρα, αποδεικνύοντας το πάθος αυτών των ιδιοκτητών supercar και τη διαρκή αξιοπιστία των F50, ακόμη και 30 χρόνια μετά την έξοδό τους από τη γραμμή παραγωγής.
Το Legacy Tour ξεκίνησε από τα ιαματικά λουτρά της Saturnia και πέρασε από μαγευτικές πόλεις και τοποθεσίες όπως το Grosseto, το Porto Santo Stefano και τη Σιένα, πριν φτάσει στο Maranello την Παρασκευή 9 Μαΐου. Μεταξύ των πολλών οργανωμένων δραστηριοτήτων, οι συμμετέχοντες είχαν την ευκαιρία να συναντήσουν τον Paolo Martinelli, τον μηχανικό που ήταν υπεύθυνος για την ανάπτυξη του εμβληματικού κινητήρα V12, ο οποίος παραμένει η πιο άμεση τεχνολογική μεταφορά από έναν κινητήρα της Formula 1 σε ένα αυτοκίνητο δρόμου της Ferrari στην πρόσφατη ιστορία.
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την παρέλαση των αυτοκινήτων και έναν τιμητικό γύρο στη θρυλική πίστα Fiorano Circuit, όπου εξελίχθηκαν όλες οι Ferrari, συμπεριλαμβανομένης της F50, από το άνοιγμα της πίστας το 1972.
Η θρυλική Ferrari F50
Η F50, ήταν το πρώτο υπεραυτοκίνητο με το σήμα της Ferrari που κινούνταν από έναν ατμοσφαιρικό V12. Επρόκειτο για ένα μοτέρ που προερχόταν απευθείας από τη Formula 1, τοποθετημένο σε διαμήκη μεσαία οπίσθια θέση σε ένα μονοκόκ σασί κατασκευασμένο εξ ολοκλήρου από ανθρακονήματα. Αυτό το αυτοκίνητο αντιπροσώπευε το αποκορύφωμα της τεχνολογικής μεταφοράς από την κορυφαία κατηγορία μηχανοκίνητου αθλητισμού για την εποχή του. Μάλιστα ήταν επίσης εξοπλισμένη με αφαιρούμενη οροφή Targa για να προσφέρει μια οδηγική εμπειρία πιο κοντά σε αυτή ενός αγωνιστικού αυτοκινήτου, ένα χαρακτηριστικό που τονίζεται επίσης από την έλλειψη ABS και υποβοήθησης τιμονιού. Κατασκευάστηκαν 349 παραδείγματα, αριθμός που επιλέχθηκε καθώς ήταν «ένας λιγότερος από τη ζήτηση της αγοράς για την οποία προοριζόταν».