Ειδήσεις

05 Jul, 2024 Ώρα 13:32

Πόσα χιλιόμετρα είναι πολλά για την αγορά ενός μεταχειρισμένου;

Thumbnail

Με την αύξηση του κόστους των νέων αυτοκινήτων και την αύξηση των επιτοκίων, πολλοί άνθρωποι σκέφτονται να αγοράσουν μεταχειρισμένα οχήματα.

Close

Ωστόσο, η προοπτική της αγοράς ενός μεταχειρισμένου αυτοκινήτου, ιδίως ενός με πολλά χιλιόμετρα, μπορεί να είναι τρομάζει.

Το βασικό ερώτημα είναι: πόσα χιλιόμετρα είναι πολλά για ένα μεταχειρισμένο αυτοκίνητο;

Close

Για να λάβετε μια τεκμηριωμένη απόφαση, είναι σημαντικό να κατανοήσετε τι θεωρείται μεγάλη χιλιομετρική απόσταση και ποιους παράγοντες πρέπει να λάβετε υπόψη σας κατά την αξιολόγηση ενός οχήματος με μεγάλη χιλιομετρική απόσταση.

Τα πολλά χιλιόμετρα δεν είναι ένας σταθερός αριθμός, αλλά γενικά θεωρείται ότι είναι μεταξύ 150.000 και 200.000 στο σημερινό αυτοκινητιστικό τοπίο.

Close

Το εύρος αυτό έχει μετατοπιστεί προς τα πάνω με την πάροδο των ετών λόγω της προόδου στην τεχνολογία, τη μηχανική και τις μεθόδους παραγωγής.

Παλαιότερα, ένα αυτοκίνητο με 100.000 χιλιόμετρα θεωρούνταν συχνά ως όχημα που έχει ήδη «φάει τα ψωμιά του».

Οι μεγάλοι κατασκευαστές λιπαντικών κινητήρα, όπως η Valvoline, η Mobil 1 και η Pennzoil, διαμορφώνουν πλέον λιπαντικά υψηλής χιλιομετρικής απόστασης για οχήματα που ξεπερνούν τα 130.000 χιλιόμετρα, γεγονός που δείχνει ότι τα αυτοκίνητα σήμερα μπορούν να ξεπεράσουν αξιόπιστα αυτό που κάποτε θεωρούνταν υψηλή χιλιομετρική απόσταση.

Ο πιο κρίσιμος παράγοντας για την αξιολόγηση ενός οχήματος με υψηλά χιλιόμετρα είναι το ιστορικό σέρβις του.

Η τακτική συντήρηση, είτε προληπτική είτε αναγκαία, εξασφαλίζει τη μακροζωία και την αξιοπιστία του οχήματος.

Εάν ένα αυτοκίνητο έχει συντηρηθεί τακτικά σε μια μονάδα επισκευής, τα αρχεία αυτά θα πρέπει να είναι προσβάσιμα.

Για οχήματα που συντηρούνται από ανεξάρτητα συνεργεία ή από τον ίδιο τον ιδιοκτήτη, τα αρχεία σέρβις μπορεί να είναι πιο δύσκολο να βρεθούν, εκτός αν φυλάσσονται σχολαστικά από τον ιδιοκτήτη.

Οι συνήθειες οδήγησης του προηγούμενου ιδιοκτήτη παίζουν σημαντικό ρόλο στη φθορά ενός οχήματος.

Τα αυτοκίνητα που οδηγούνται σκληρά είναι πιο πιθανό να παρουσιάσουν πρόωρη φθορά σε εξαρτήματα όπως η ανάρτηση, τα φρένα και το σύστημα μετάδοσης κίνησης.

Ο προσδιορισμός του τρόπου οδήγησης ενός οχήματος μπορεί να είναι δύσκολος, αλλά η επιθεώρηση των λογαριασμών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για σημάδια απερίσκεπτης οδήγησης ή η επιλογή ενός επαγγελματικού ελέγχου μπορεί να παράσχει πολύτιμες πληροφορίες.

Ορισμένα οχήματα είναι πιο εύκολο και λιγότερο δαπανηρό να συντηρηθούν από άλλα. Για παράδειγμα, οι εν σειρά τετρακύλινδροι και εξακύλινδροι κινητήρες είναι γενικά απλούστεροι στις εργασίες, γεγονός που μπορεί να μειώσει το κόστος εργασίας.

Αντίθετα, τα οχήματα που απαιτούν εξειδικευμένα εργαλεία και εργασία μπορεί να έχουν υψηλότερο κόστος συντήρησης, οδηγώντας ενδεχομένως τους ιδιοκτήτες να παραμελούν τις απαραίτητες επισκευές.

Η υπερθέρμανση του κινητήρα, για παράδειγμα, μπορεί να οδηγήσει σε δαπανηρή αντικατάσταση φλάντζας κεφαλής εάν δεν αντιμετωπιστεί σωστά. Συνεπώς, ο σχεδιασμός και η πολυπλοκότητα του οχήματος είναι σημαντικές παράμετροι.

Ορισμένοι τύποι οχημάτων, όπως τα pick-up και τα SUV, είναι κατασκευασμένα για να αντέχουν μεγαλύτερη κακομεταχείριση λόγω της στιβαρής κατασκευής τους.

Αυτά τα οχήματα διαθέτουν συχνά εξαρτήματα πιο βαρέως τύπου και μπορούν να αντέξουν περισσότερο σε απαιτητικές συνθήκες. Ωστόσο, τα καλά κατασκευασμένα αυτοκίνητα μπορούν επίσης να είναι αξιόπιστα και ανθεκτικά.

Η σύγκριση αυτοκινήτων με παρόμοια χιλιόμετρα αλλά διαφορετικούς τύπους μπορεί να δώσει πληροφορίες σχετικά με την πιθανή μακροζωία και τις ανάγκες συντήρησής τους.

Το περιβάλλον στο οποίο οδηγείται ένα όχημα επηρεάζει σημαντικά τη φθορά του. Η οδήγηση στον αυτοκινητόδρομο επιφέρει γενικά μικρότερη φθορά σε σύγκριση με την οδήγηση στην πόλη λόγω των σταθερών ταχυτήτων και των λιγότερων στάσεων και εκκινήσεων.

Επιπλέον, τα οχήματα που οδηγούνται σε σκονισμένο, αμμώδες, χιονισμένο ή παράκτιο περιβάλλον μπορεί να απαιτούν συχνότερη συντήρηση και να είναι πιο επιρρεπή στη σκουριά και τη διάβρωση.

Συνοψίζοντας, τα οχήματα με υψηλά χιλιόμετρα μπορούν να αποτελέσουν μια αξιόλογη επένδυση αν διεξάγετε ενδελεχή έρευνα και εξετάζετε παράγοντες πέρα από τα χιλιόμετρα.

Ένα καλά συντηρημένο αυτοκίνητο με υψηλή χιλιομετρική απόσταση, με σταθερό ιστορικό σέρβις, κατάλληλες συνθήκες οδήγησης και αξιόπιστο σχεδιασμό μπορεί να προσφέρει εξαιρετική αξία και αξιοπιστία.

Μην σας τρομάζουν λοιπόν τα πολλά χιλιόμετρα αν το αυτοκίνητο έχει όλες τις αποδείξεις ότι έχει “δουλευτεί” σωστά από τους προηγούμενους ιδιοκτήτες. Για πολλά μοντέλα τα 200.000 χιλιόμετρα είναι απλά παιχνιδάκι και ίσως μία ιδανική ευκαιρία να αποκτήσετε ένα καλό μεταφορικό μέσο με ελάχιστα χρήματα.

25 Apr, 2025 Ώρα 12:47

Made in Japan: Πως η Ιαπωνία έχτισε το μύθο της αξιοπιστίας;

Thumbnail

Πολλές ιστορίες έχουν να αφηγηθούν πολλοί Κύπριοι και εκατομμύρια αγοραστές σε όλο τον κόσμο. Ιστορίες που δημιούργησαν μέσα στις δεκαετίες που πέρασαν τη φήμη ότι τα ιαπωνικά αυτοκίνητα «δεν σπάνε, δεν χαλάνε» όσο σκληρά και αν τους φερθείς και όσα χρόνια και αν περάσουν.

Close

Αυτή η φήμη όμως δεν χτίστηκε με διαφημιστικά σλόγκαν. Είναι το απόσταγμα μιας ιδιαίτερης πολιτισμικής θεώρησης της παραγωγής, μιας ηθικής που ριζώνει βαθιά στην ιαπωνική κοινωνία, και μιας μεταπολεμικής βιομηχανικής ιστορίας που αν μη τι άλλο είχε επίγνωση των αδυναμιών της και τις μετέτρεψε σε πλεονεκτήματα.

Η αναδρομή στο παρελθόν, σε πρόσωπα και καταστάσεις, είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητη για να κατανοήσουμε την τεράστια επιτυχία των Ιαπώνων στα θέματα της αξιοπιστίας.

Close

 

 

Το 1945, η Ιαπωνία είναι μια χώρα κατεστραμμένη, τόσο φυσικά όσο και ψυχολογικά. Οι υποδομές της κατεστραμμένες, οι άνθρωποι της απογοητευμένοι, η βιομηχανία της σχεδόν ανύπαρκτη. Και όμως, από αυτά τα ερείπια γεννήθηκε το μεταπολεμικό «ιαπωνικό θαύμα», στο οποίο η αυτοκινητοβιομηχανία έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο.

Οι πρώτοι Ιάπωνες μηχανικοί, γνωρίζοντας ότι δεν μπορούσαν να συναγωνιστούν τους Αμερικανούς και Ευρωπαίους σε ισχύ, κύρος ή design, επικεντρώθηκαν στο να κατασκευάζουν αυτοκίνητα που απλώς λειτουργούσαν. Ήταν ελαφριά, οικονομικά, και -κυρίως- φτιαγμένα με εμμονή στη λεπτομέρεια. Ο στόχος δεν ήταν η καινοτομία για την καινοτομία, αλλά η συνεχής βελτίωση: η περίφημη φιλοσοφία kaizen.

Το kaizen, ή αλλιώς “συνεχής βελτίωση”, δεν ήταν απλώς μια μέθοδος παραγωγής. Ήταν μια πολιτισμική στάση: κάθε εργαζόμενος, από το εργοστάσιο μέχρι τη διοίκηση, είχε ευθύνη να εντοπίζει και να διορθώνει προβλήματα.

Η ποιότητα δεν ήταν αρμοδιότητα ενός τμήματος. Ήταν κάτι πολύ περισσότερο: ένα συλλογικό καθήκον. Έτσι δημιουργήθηκαν διαδικασίες όπως το Just-In-Time της Toyota, και το Total Quality Management που υιοθέτησαν σταδιακά όλες οι γιαπωνέζικες εταιρείες.

Close

Πίσω από τα μεγάλα ονόματα των σημερινών βιομηχανικών γιγάντων βρίσκονταν προσωπικότητες που επηρέασαν καθοριστικά όχι μόνο την πορεία των εταιρειών τους, αλλά και την ίδια την κουλτούρα της ιαπωνικής βιομηχανίας.

 

 

Ο Kiichiro Toyoda, ιδρυτής της Toyota, δεν έβλεπε την αυτοκινητοβιομηχανία σαν απλή επιχείρηση. Επηρεασμένος από τις αρχές του πατέρα του, Sakichi Toyoda, οραματιζόταν μια εταιρεία που θα υπηρετεί την κοινωνία μέσω της παραγωγής αξιόπιστων προϊόντων.

Η Toyota ενσωμάτωσε στο DNA της την “monozukuri”, την τέχνη της κατασκευής με τεχνική αρτιότητα αλλά και ψυχική αφοσίωση. Δεν είναι τυχαίο ότι το εργοστάσιο της Toyota θεωρείται σήμερα από τα πιο -ας μας επιτραπεί ο νεολογισμός- “πνευματικά” εργοστάσια στον κόσμο.

Ο Soichiro Honda, από την άλλη, ήταν ένας χαρισματικός τεχνίτης και πεισματάρης εφευρέτης, που έβλεπε τα μηχανήματα ως προέκταση της ανθρώπινης εφευρετικότητας.

Η εταιρεία του, Honda Motor Co., καθιερώθηκε ως ένας κατασκευαστής κινητήρων με πρωτοφανή αντοχή και αποδοτικότητα. Ο ίδιος έλεγε: «Δεν με νοιάζει να κάνω τα καλύτερα αυτοκίνητα στον κόσμο. Με νοιάζει να κάνω τα καλύτερα μηχανικά συστήματα που δεν χαλάνε ποτέ».

Πάνω στις ιδέες και τις πρακτικές τέτοιων ανθρώπων, άρχισε να φτιάχνεται ο μύθος της γιαπωνέζικης αξιοπιστίας. Και σιγά-σιγά ήρθαν τα πρώτα μοντέλα, που έμελλε να γράψουν ιστορία και να κατακτήσουν τον κόσμο.

 

 

Η Toyota Corolla, με παραγωγή που ξεπερνά τα 50 εκατομμύρια μονάδες, είναι ο ορισμός του αξιόπιστου οικογενειακού αυτοκινήτου. Εμφανίστηκε το 1966 και γρήγορα έγινε συνώνυμο της ποιότητας χωρίς φανφάρες. Χιλιάδες Corolla των δεκαετιών ’80 και ’90 εξακολουθούν να κυκλοφορούν ακόμα και σήμερα, με ελάχιστα προβλήματα.

Το Honda Civic, από το 1972, απέδειξε πως ένα μικρό hatchback μπορεί να είναι πιο ανθεκτικό από μοντέλα διπλάσια σε τιμή. Με τον επαναστατικό CVCC κινητήρα και ελαφρύ αμάξωμα, έγινε το αγαπημένο αυτοκίνητο όχι μόνο των καθημερινών οδηγών αλλά και των μηχανικών που έψαχναν μια πλατφόρμα χωρίς “παιδικές ασθένειες”.

Το Mazda MX-5, αν και roadster, είναι ίσως το πιο αξιόπιστο σπορ αυτοκίνητο στην ιστορία. Με απλό σχεδιασμό, λογικές ιπποδυνάμεις, και έναν κινητήρα που λειτουργεί σαν ελβετικό ρολόι, το Miata αποδεικνύει ότι η αξιοπιστία δεν είναι προνόμιο μόνο των οικογενειακών sedan ή των μεγάλων 4×4 που κατακτούν κάθε γωνιά του πλανήτη.

Ακόμα και η μικρή σε μέγεθος Subaru, με την κορυφαία «συμμετρική» τετρακίνησή της και τους boxer κινητήρες, έχει χτίσει φήμη για αυτοκίνητα που λειτουργούν κάτω από οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες. Και παραμένουν σαν να έχουν μόλις βγει από την έκθεση, ακόμα και αν το οδόμετρο έχει καταγράψει εξαψήφια νούμερα χιλιομέτρων.

 

 

Τα δεδομένα επιβεβαιώνουν αυτό που η εμπειρία έχει ήδη καταδείξει. Στην πιο πρόσφατη έκθεση του Consumer Reports για το 2024, στην κορυφή της λίστας αξιοπιστίας βρέθηκαν οι Lexus, Toyota, Honda, Subaru και Mazda, όλες ιαπωνικές.

Η Lexus, θυγατρική της Toyota, κρατά τα σκήπτρα της αξιοπιστίας εδώ και πάνω από δύο δεκαετίες. Η εξήγηση είναι απλή: παίρνει το ήδη δοκιμασμένο μηχανικό υπόβαθρο της Toyota και προσθέτει πολυτέλεια, χωρίς να θυσιάζει την απλότητα.

Η Toyota, ως μητρική εταιρεία, συνεχίζει να επενδύει στην αξιοπιστία αντί να κυνηγάει συνεχώς τεχνολογικές μόδες. Οι υβριδικές της προτάσεις έχουν αποδειχθεί πιο αξιόπιστες ακόμα και από συμβατικά συστήματα.

Η Honda, παρότι έχει πειραματιστεί περισσότερο με τολμηρά σχέδια και μηχανικές λύσεις, εξακολουθεί να διατηρεί σταθερά υψηλή βαθμολογία στην αξιοπιστία, κυρίως χάρη στην απλότητα και ποιότητα κατασκευής των κινητήρων της.

 

 

Το Consumer Reports, όπως και άλλα ανεξάρτητα όργανα (π.χ. J.D. Power, TÜV Report στη Γερμανία), επιβεβαιώνουν κάθε χρόνο αυτό που οι Ιάπωνες κατασκευαστές χτίζουν δεκαετίες τώρα: τη φήμη του αυτοκινήτου που απλώς δεν χαλάει.

Αυτό που διακρίνει τις ιαπωνικές αυτοκινητοβιομηχανίες δεν είναι απλώς η τεχνική αρτιότητα. Είναι η ηθική της ευθύνης.

Σε αντίθεση με πολλά δυτικά μοντέλα διαχείρισης που βασίζονται στην εκμετάλλευση πόρων και την αύξηση του μεριδίου αγοράς με κάθε κόστος, οι Ιάπωνες δίνουν προτεραιότητα στη φήμη, στη μακροχρόνια εμπιστοσύνη και στη συνέχεια.

Αυτό δεν είναι ρομαντισμός. Είναι μια πολύ ιαπωνική εκδοχή του καπιταλισμού, βασισμένη στην ιδέα ότι η εταιρεία δεν είναι απλώς εργοδότης αλλά κοινωνικός οργανισμός.

Όταν μια ιαπωνική εταιρεία παραδέχεται ότι έκανε λάθος (όπως η Toyota στην ανάκληση των Prius το 2010), το κάνει με αναστοχασμό, αυτοκριτική, και προσπάθεια για διόρθωση. Η ζημιά μπορεί να είναι βραχυπρόθεσμη, αλλά η εμπιστοσύνη μακροχρόνια.

Καθώς η αυτοκινητοβιομηχανία περνά στη φάση της ηλεκτροκίνησης και της ψηφιοποίησης, αυτό που ονομάζουμε «αξιοπιστία» αλλάζει πρόσωπο. Δεν αφορά πλέον μόνο τους κινητήρες και τα φρένα, αλλά και το λογισμικό, τους αισθητήρες, την τεχνητή νοημοσύνη. Η Ιαπωνία εδώ δείχνει μεγαλύτερη επιφυλακτικότητα. Και προχωρά αργά, αλλά με σταθερότητα.

Η Toyota δεν ήταν η πρώτη που έτρεξε στο παιχνίδι των ηλεκτρικών, αλλά προσφέρει ήδη ηλεκτρικά μοντέλα με επίκεντρο την αξιοπιστία.

 

 

Η Mazda υιοθετεί ήπιες μεταβάσεις και κάνει μετρημένες κινήσεις, και η Subaru και η Suzuki συνεργάζονται συνεργάζεται με την Toyota για τις ηλεκτρικές τους προτάσεις, προκειμένου να διατηρήσουν τον πυρήνα της αξιοπιστίας.

Η Honda από την άλλη επιμένει να κάνει τα πράγματα με τον δικό της τρόπο, επιμένοντας και αυτή πρώτα στην σωστή λειτουργία με αντοχή στον χρόνο και μετά στους ψεύτικους εντυπωσιασμούς.

Το ζητούμενο πλέον δεν είναι απλώς να λειτουργεί το αυτοκίνητο, αλλά να μην σε «προδώσει» ποτέ, είτε στην ερημιά είτε στον κυβερνοχώρο. Και οι Ιάπωνες δείχνουν να κατανοούν την ηθική διάσταση αυτής της πρόκλησης καλύτερα από πολλούς.

Γι’ αυτό ήταν -και όπως φαίνεται θα παραμείνουν- η πρώτη επιλογή για μεγάλο μέρος των αγοραστών του πλανήτη που βλέπουν το αυτοκίνητο όχι σαν μία ακόμα αναλώσιμη οικιακή συσκευή, αλλά ένα προϊόν με έντονο συναισθηματικό υπόβαθρο που συνδέεται με τη ζωή και τις ανάγκες των ανθρώπων για μεγάλο χρονικό διάστημα.  

 

Πηγή: Newsauto.gr