Με τις τιμές της προηγούμενης γενιάς (A80) της Supra να έχουν εκτοξευτεί τα τελευταία χρόνια, μια Supra Turbo έχει βγει προς πώληση μέσω ψηφιακής δημοπρασίας από το Bring A Trailer. O μοναδικός -μέχρι σήμερα- ιδιοκτήτης του ιαπωνικού αυτοκινήτου έχει διανύσει με αυτό μόλις 10.575 χλμ. από το 1995, κάτι που σημαίνει ότι πρακτικά είναι ολοκαίνουριο.
Ο αγοραστής θα πρέπει να βάλει βαθιά το χέρι στη τσέπη, καθώς το υψηλότερο bid τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές είναι στα 136.000 δολάρια, ενώ απομένουν 8 ημέρες για την κλείσιμο της δημοπρασίας. Είναι βαμμένο στο κόκκινο (Renaissance Red) χρώμα και έχει αριθμό πλαισίου JT2JA82J1S0029041 και βρίσκεται σε υπεράριστη κατάσταση, ενώ τα πάντα στο αυτοκίνητο είναι τα ίδια που υπήρχαν από όταν βγήκε από το εργοστάσιο.
Αυτό σημαίνει ότι φοράει τα εργοστασιακά ελαστικά, ήτοι τα Michelin Pilot SX, διαστάσεων 235/45 εμπρός και 255/40 πίσω, με ζάντες 17 ιντσών. Μηχανικά, κάτω από το καπό υπάρχει ο 3,0-λιτρος twin-turbo 2JZ κινητήρας, απόδοσης 320 ίππων στις 5.600 σ.α.λ με 427 Nm ροπής στις 4.000 σ.α.λ, ο οποίος συνδυάζεται με ένα 6-τάχυτο χειροκίνητο κιβώτιο, στέλνοντας τη δύναμη στους πίσω τροχούς. Το αυτοκίνητο είναι ατρακάριστο, συνοδεύεται από όλα τα έγγραφα γνησιότητας.
Σύμφωνα με τα τελευταία, το αυτοκίνητο αγοράστηκε από την αντιπροσωπεία της Toyota στην πόλη Grand Blanc, της πολιτείας του Michigan, με την τιμή της καινούρια να ήταν στα 52.524 δολάρια. Υπολογίζοντας τον πληθωρισμό, αυτό το ποσό μεταφράζεται σε σημερινή αξία 93.638 δολαρίων. Άρα, εκ των πραγμάτων ο πωλητής θα βγει κερδισμένος. Παράλληλα, όμως, και “χαμένος” καθώς δεν ευχαριστήθηκε το αυτοκίνητο του.
Πηγή: carthrottle, Autoblog
3.000 ευρώ το εργατικό κόστος για κάθε Ι.Χ. στη Γερμανία – 520 ευρώ στην Κίνα – 1.190 στην Αμερική
Καθώς οι δασμοί του Προέδρου Τραμπ αρχίζουν να τίθενται σε ισχύ, οι ξένες αυτοκινητοβιομηχανίες, συμπεριλαμβανομένων των γερμανικών, εξετάζουν το ενδεχόμενο να κατασκευάσουν περισσότερα οχήματα εντός των συνόρων της Αμερικής. Στην περίπτωση της Audi, αυτό θα σήμαινε τη δημιουργία παραγωγής στις ΗΠΑ, για πρώτη φορά στην ιστορία της.
Ωστόσο, όπως αποδεικνύεται, η αποφυγή των δασμών δεν είναι το μόνο κίνητρο για τη μετατόπιση της παραγωγής από τη Γερμανία στις ΗΠΑ. Όλα δείχνουν πως και η διαφυγή από το υψηλό εγχώριο εργατικό κόστος που επιβαρύνει τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία είναι ένας άλλος σημαντικός παράγοντας.
Μια νέα μελέτη της εταιρείας Oliver Wyman αποκάλυψε το τεράστιο χάσμα στο κόστος εργασίας μεταξύ της Γερμανίας και άλλων χωρών. Βοηθά επίσης να εξηγηθεί γιατί η εγχώρια παραγωγή αυτοκινήτων έχει μειωθεί κατά περισσότερο από το ένα τέταρτο την τελευταία δεκαετία και γιατί η μείωση αυτή είναι πιθανό να συνεχιστεί.
Οι ερευνητές που συνέκριναν 250 εργοστάσια αυτοκινήτων σε όλο τον κόσμο έμαθαν ότι η Γερμανία είναι η πιο ακριβή χώρα στον πλανήτη για την παραγωγή νέων αυτοκινήτων, καθώς κάθε όχημα προσγειώνει τον κατασκευαστή του με ένα μέσο εργατικό κόστος 3.000 ευρώ που καλύπτει μισθούς, συνταξιοδοτικές εισφορές και άλλες παροχές. Η μεταφορά της παραγωγής στις ΗΠΑ θα μείωνε αυτόν το λογαριασμό στο μισό και ακόμη περισσότερο.
Αλλά ακόμη και η κατασκευή αυτοκινήτων στην Αμερική φαίνεται ακριβή σε σύγκριση με την παραγωγή τους στην Κίνα, όπου το εργατικό κόστος ανά όχημα ανέρχεται σε μόλις 520 ευρώ. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η κατασκευή ενός αυτοκινήτου στη Γερμανία κοστίζει έως και 7.000 ευρώ περισσότερο από ό,τι θα κόστιζε στην Κίνα, σύμφωνα με την ίδια έκθεση.
Αλλά, αν οι δασμοί πάψουν ποτέ να αποτελούν ζήτημα και η μείωση του εργατικού κόστους αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα, υπάρχουν ακόμη καλύτερες επιλογές για ένα νέο εργοστάσιο από την Κίνα. Η μελέτη αποκάλυψε πολλές χώρες όπου το κόστος εργασίας κάνει ακόμη και το κόστος της Κίνας να φαίνεται ακριβό, όπως το Μεξικό, όπου το κόστος εργασίας ανά όχημα είναι 271 ευρώ, και η Ρουμανία, όπου είναι μόλις 242 ευρώ.
Ωστόσο, η χώρα που προσφέρει πραγματικά το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για την κατασκευή αυτοκινήτων είναι το Μαρόκο, όπου το κόστος εργασίας ανά όχημα είναι απίστευτα 94 ευρώ…