Η F1-2000 ήταν το πρώτο μονοθέσιο της κυριαρχίας του Michael Schumacher στη Formula 1 με τη Ferrari, με τον Γερμανό οδηγό να κατακτά το 2000 το τρίτο του παγκόσμιο πρωτάθλημα και το πρώτο με την ιταλική ομάδα, το οποίο ήταν και το πρώτο πρωτάθλημα οδηγών για τη Ferrari μετά από το 1979. Έκτοτε, ο συγκεκριμένος συνδυασμός -μαζί με τη βοήθεια του Rubens Barrichello- κέρδισε τα επόμενα τέσσερα πρωταθλήματα οδηγών και κατασκευαστών, σαρώνοντας τα πάντα από το 2000 έως και το 2004.
Η F1-2000 έφερε την υπογραφή του Ross Brawn, όντας ο τεχνικός διευθυντής της ομάδας, ενώ πολλά διάσημα ονόματα συνέβαλαν καθοριστικά στη δημιουργία του, όπως ο Rory Byrne (επικεφαλής σχεδιαστής), ο Aldo Costa (επικεφαλής σχεδιασμού πλαισίου), ο Νικόλας Τομπάζης (υπεύθυνος αεροδυναμικής), ο James Allison (επικεφαλής αεροδυναμικός), ο Paolo Martinelli (τεχνικός διευθυντής του κινητήρα), κλπ.
Με το εικονιζόμενο μονοθέσιο ο Michael Schumacher κατέκτησε τη νίκη στο Grand Prix της Βραζιλίας του 2000, με τον Γερμανό να παίρνει την pole position στο Grand Prix του Μονακό την ίδια χρονιά.
Αυτή ήταν η μοναδική pole που πήρε ο Schumacher στο πριγκιπάτο του Μονακό κατά τη διάρκεια της θητείας του με τη Ferrari. Ο οδηγός της ιταλικής ομάδας πήρε μια ακόμα pole position με το συγκεκριμένο μονοθέσιο, τερματίζοντας όμως 5ος συνολικά στο Ισπανικό GP.
Ο οίκος δημοπρασιών RM Sotheby’s θα βγάλει στο σφυρί το συγκεκριμένο μονοθέσιο, με αριθμό σασί #198, στη δημοπρασία του στο Hong Kong στις αρχές Απριλίου, χωρίς να γίνεται γνωστή η εκτιμώμενη τιμή πώλησης του. Ωστόσο, ακριβώς το ίδιο μονοθέσιο είχε πουληθεί από τον RM το 2014 για 1.804.000 δολάρια.
3.000 ευρώ το εργατικό κόστος για κάθε Ι.Χ. στη Γερμανία – 520 ευρώ στην Κίνα – 1.190 στην Αμερική
Καθώς οι δασμοί του Προέδρου Τραμπ αρχίζουν να τίθενται σε ισχύ, οι ξένες αυτοκινητοβιομηχανίες, συμπεριλαμβανομένων των γερμανικών, εξετάζουν το ενδεχόμενο να κατασκευάσουν περισσότερα οχήματα εντός των συνόρων της Αμερικής. Στην περίπτωση της Audi, αυτό θα σήμαινε τη δημιουργία παραγωγής στις ΗΠΑ, για πρώτη φορά στην ιστορία της.
Ωστόσο, όπως αποδεικνύεται, η αποφυγή των δασμών δεν είναι το μόνο κίνητρο για τη μετατόπιση της παραγωγής από τη Γερμανία στις ΗΠΑ. Όλα δείχνουν πως και η διαφυγή από το υψηλό εγχώριο εργατικό κόστος που επιβαρύνει τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία είναι ένας άλλος σημαντικός παράγοντας.
Μια νέα μελέτη της εταιρείας Oliver Wyman αποκάλυψε το τεράστιο χάσμα στο κόστος εργασίας μεταξύ της Γερμανίας και άλλων χωρών. Βοηθά επίσης να εξηγηθεί γιατί η εγχώρια παραγωγή αυτοκινήτων έχει μειωθεί κατά περισσότερο από το ένα τέταρτο την τελευταία δεκαετία και γιατί η μείωση αυτή είναι πιθανό να συνεχιστεί.
Οι ερευνητές που συνέκριναν 250 εργοστάσια αυτοκινήτων σε όλο τον κόσμο έμαθαν ότι η Γερμανία είναι η πιο ακριβή χώρα στον πλανήτη για την παραγωγή νέων αυτοκινήτων, καθώς κάθε όχημα προσγειώνει τον κατασκευαστή του με ένα μέσο εργατικό κόστος 3.000 ευρώ που καλύπτει μισθούς, συνταξιοδοτικές εισφορές και άλλες παροχές. Η μεταφορά της παραγωγής στις ΗΠΑ θα μείωνε αυτόν το λογαριασμό στο μισό και ακόμη περισσότερο.
Αλλά ακόμη και η κατασκευή αυτοκινήτων στην Αμερική φαίνεται ακριβή σε σύγκριση με την παραγωγή τους στην Κίνα, όπου το εργατικό κόστος ανά όχημα ανέρχεται σε μόλις 520 ευρώ. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η κατασκευή ενός αυτοκινήτου στη Γερμανία κοστίζει έως και 7.000 ευρώ περισσότερο από ό,τι θα κόστιζε στην Κίνα, σύμφωνα με την ίδια έκθεση.
Αλλά, αν οι δασμοί πάψουν ποτέ να αποτελούν ζήτημα και η μείωση του εργατικού κόστους αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα, υπάρχουν ακόμη καλύτερες επιλογές για ένα νέο εργοστάσιο από την Κίνα. Η μελέτη αποκάλυψε πολλές χώρες όπου το κόστος εργασίας κάνει ακόμη και το κόστος της Κίνας να φαίνεται ακριβό, όπως το Μεξικό, όπου το κόστος εργασίας ανά όχημα είναι 271 ευρώ, και η Ρουμανία, όπου είναι μόλις 242 ευρώ.
Ωστόσο, η χώρα που προσφέρει πραγματικά το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για την κατασκευή αυτοκινήτων είναι το Μαρόκο, όπου το κόστος εργασίας ανά όχημα είναι απίστευτα 94 ευρώ…