Τριάντα και πλέον χρόνια μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, η BMW αφηγείται μία ιστορία, ωδή στην ελευθερία, την ανθρώπινη εφευρετικότητα και την κατασκευαστική δεξιότητα με μια μικρού μήκους ταινία «The Small Escape».
Χιλιάδες εκθέματα του Μουσείου του Τείχους του Βερολίνου στην Friedrichstrasse, στο Βερολίνο, τιμούν την ιστορία της κάποτε διχοτομημένης πόλης και εκείνων που αναζητούσαν το δρόμο τους προς την ελευθερία, ενάντια σε κάθε λογική. Στον επάνω όροφο, κοντά στο παράθυρο που ‘βλέπει’ στο Checkpoint Charlie, υπάρχει το μικρότερο αυτοκίνητο απόδρασης που έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ: ένα BMW Isetta. Ο Klaus-Günter Jacobi (79) είναι ο άνθρωπος που ξεναγεί τακτικά τους επισκέπτες στα εκθέματα του μουσείου. Όμως πολύ λίγοι γνωρίζουν ότι ο Jacobi, εκτός του ότι ξέρει τα πάντα για πολλές απόπειρες διαφυγής, ήταν και ο εμπνευστής της ιδέας της απόδρασης μέσω του bubble car, στο οποίο κάποιος μπορούσε να κρυφτεί και να περάσει τα σύνορα χωρίς να γίνει αντιληπτός. Με αυτό τον τρόπο ο καλύτερος φίλος του κατάφερε να διαφύγει από το Ανατολικό στο Δυτικό Βερολίνο. 30 χρόνια μετά την πτώση του τείχους, η BMW αφηγείται την ιστορία του Klaus-Günter Jacobi, του φίλου του Manfred Koster και του λιλιπούτιου αυτοκινήτου, που έγινε το μέσον απόδρασης εννέα ανθρώπων από την πάλαι ποτέ Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας (GDR). Στην αληθινή αυτή ιστορία βασίστηκε η πλοκή της ταινίας «The Small Escape»..
Μία εξαιρετικά επιμελημένη παραγωγή που μεταφέρει το κοινό πίσω στο χρόνο και συγκεκριμένα στο 1964. Η οικογένεια του Jacobi είχε ήδη εγκαταλείψει την ανατολική πλευρά της πόλης το 1958, τρία χρόνια πριν την ανέγερση του Τείχους του Βερολίνου. Όταν ο καλός φίλος του, Manfred Koster, ζήτησε τη βοήθειά του για να αποδράσει από την Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας, επινόησε ένα τολμηρό σχέδιο. Το προσωπικό του BMW Isetta θα γινόταν το αυτοκίνητο διαφυγής. Το moto-coupé με μήκος 2,30 m και πλάτος 1,40 m δεν θα κινούσε τις υποψίες στους στρατιώτες των συνόρων. Ακόμα και σήμερα φαίνεται κυριολεκτικά αδύνατο να κρύψεις κάποιον στο εσωτερικό ενός BMW Isetta. Η κρυψώνα για το φίλο του δημιουργήθηκε πίσω από τον πάγκο των καθισμάτων, ακριβώς δίπλα στον κινητήρα. Δημιούργησε ένα άνοιγμα στην επένδυση πίσω από τον πάγκο των καθισμάτων, μετακίνησε το ράφι προς τα πάνω και έβγαλε τη ρεζέρβα, τη θέρμανση και το φίλτρο αέρα. Επίσης, αντικατέστησε το ρεζερβουάρ καυσίμου 13 λίτρων με ένα δοχείο 2 λίτρων για να δημιουργήσει χώρο.
Στις 23 Μαΐου του 1964, λίγο πριν κλείσουν τα σύνορα τα μεσάνυχτα, το τροποποιημένο BMW Isetta πέρασε το συνοριακό φράχτη. Αμέσως μετά, ο τολμηρός άνδρας απελευθέρωσε τον Manfred από την κρυψώνα του. Η επιτυχία του εγχειρήματος ενέπνευσε και άλλους που θέλησαν να τον μιμηθούν. Οκτώ ακόμα πολίτες της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας κατάφεραν να διαφύγουν στη Δύση τα επόμενα χρόνια με παρόμοια τροποποιημένα BMW Isetta. Σήμερα, αυτό το αυτοκίνητο εκτίθεται στο Μουσείου του Τείχους του Βερολίνου. Η ταινία «The Small Escape» αποτελεί επίσης μόνιμο έκθεμα της έκθεσης με τις θεαματικές απόπειρες απόδρασης.
Ποιο diesel; Η ηλεκτρική Mercedes EQS έκανε 1.205χλμ. με μία φόρτιση
Οι μπαταρίες στερεάς κατάστασης έρχονται όλο και πιο κοντά στην πραγματικότητα, και οι δυνατότητές τους είναι τεράστιες. Η Mercedes-Benz, η οποία συνεργάζεται με την Factorial Energy για να φέρει στην αγορά solid-state batteries το συντομότερο δυνατό, μόλις απέδειξε ότι τα ταξίδια μεγάλων αποστάσεων με ηλεκτρικά αυτοκίνητα θα μπορούσαν σύντομα να γίνουν χωρίς ενδιάμεσες στάσεις φόρτισης.
Πιο συγκεκριμένα, μια ελαφρώς τροποποιημένη Mercedes-Benz EQS, που τροφοδοτείται από την μπαταρία στερεάς κατάστασης της Factorial, μόλις διένυσε 1.205 χιλιόμετρα με μία μόνο φόρτιση, πηγαίνοντας από τη Στουτγάρδη της Γερμανίας στο Μάλμε της Σουηδίας.
Το καλύτερο από όλα είναι ότι το ηλεκτρικό sedan είχε ακόμα μια αξιοπρεπή αυτονομία 137 χλμ. στην μπαταρία. Επιπλέον, το πρωτότυπο EQS έκανε το ταξίδι σε αυτοκινητόδρομους, συγκεκριμένα στον A7 και E20 μέσω Γερμανίας και Δανίας προς τη Σουηδία. Συνήθως, η οδήγηση σε ταχύτητες αυτοκινητοδρόμων δεν είναι ιδανική για ηλεκτρικά οχήματα, επειδή είναι πιο αποτελεσματικά σε χαμηλότερες ταχύτητες, αλλά υπάρχει ένας αστερίσκος εδώ: Η Mercedes-Benz δεν ανέφερε ποια ήταν η μέση ταχύτητα της διαδρομής επικύρωσης ή πόσος χρόνος χρειάστηκε.
Η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία δήλωσε, ωστόσο, ότι ολόκληρη η διαδρομή ήταν μια διαδρομή που χρησιμοποιούσε το λεγόμενο σύστημα πλοήγησης Electric Intelligence, το οποίο λάμβανε υπόψη την τοπογραφία, την κυκλοφορία, τη θερμοκρασία περιβάλλοντος και τις ενεργειακές ανάγκες για θέρμανση και ψύξη. Δεν χρησιμοποιήθηκαν φέριμποτ, επομένως ολόκληρο το ταξίδι έγινε σε άσφαλτο.
Σε σύγκριση με τις συμβατικές μπαταρίες ιόντων λιθίου με υγρό ηλεκτρολύτη, οι μπαταρίες ημι- και πλήρως στερεάς κατάστασης, μπορούν να έχουν μεγαλύτερη χωρητικότητα στον ίδιο συντελεστή μορφής, είναι ελαφρύτερες, μπορούν να φορτίζουν πιο γρήγορα και είναι λιγότερο επιρρεπείς σε πυρκαγιές. Στην περίπτωση της Mercedes-Benz, τα ηλεκτρικά οχήματα παραγωγής με μπαταρίες στερεάς κατάστασης, έχουν προγραμματιστεί να κυκλοφορήσουν στους δρόμους μέχρι το τέλος της δεκαετίας.