Τριάντα και πλέον χρόνια μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, η BMW αφηγείται μία ιστορία, ωδή στην ελευθερία, την ανθρώπινη εφευρετικότητα και την κατασκευαστική δεξιότητα με μια μικρού μήκους ταινία «The Small Escape».
Χιλιάδες εκθέματα του Μουσείου του Τείχους του Βερολίνου στην Friedrichstrasse, στο Βερολίνο, τιμούν την ιστορία της κάποτε διχοτομημένης πόλης και εκείνων που αναζητούσαν το δρόμο τους προς την ελευθερία, ενάντια σε κάθε λογική. Στον επάνω όροφο, κοντά στο παράθυρο που ‘βλέπει’ στο Checkpoint Charlie, υπάρχει το μικρότερο αυτοκίνητο απόδρασης που έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ: ένα BMW Isetta. Ο Klaus-Günter Jacobi (79) είναι ο άνθρωπος που ξεναγεί τακτικά τους επισκέπτες στα εκθέματα του μουσείου. Όμως πολύ λίγοι γνωρίζουν ότι ο Jacobi, εκτός του ότι ξέρει τα πάντα για πολλές απόπειρες διαφυγής, ήταν και ο εμπνευστής της ιδέας της απόδρασης μέσω του bubble car, στο οποίο κάποιος μπορούσε να κρυφτεί και να περάσει τα σύνορα χωρίς να γίνει αντιληπτός. Με αυτό τον τρόπο ο καλύτερος φίλος του κατάφερε να διαφύγει από το Ανατολικό στο Δυτικό Βερολίνο. 30 χρόνια μετά την πτώση του τείχους, η BMW αφηγείται την ιστορία του Klaus-Günter Jacobi, του φίλου του Manfred Koster και του λιλιπούτιου αυτοκινήτου, που έγινε το μέσον απόδρασης εννέα ανθρώπων από την πάλαι ποτέ Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας (GDR). Στην αληθινή αυτή ιστορία βασίστηκε η πλοκή της ταινίας «The Small Escape»..
Μία εξαιρετικά επιμελημένη παραγωγή που μεταφέρει το κοινό πίσω στο χρόνο και συγκεκριμένα στο 1964. Η οικογένεια του Jacobi είχε ήδη εγκαταλείψει την ανατολική πλευρά της πόλης το 1958, τρία χρόνια πριν την ανέγερση του Τείχους του Βερολίνου. Όταν ο καλός φίλος του, Manfred Koster, ζήτησε τη βοήθειά του για να αποδράσει από την Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας, επινόησε ένα τολμηρό σχέδιο. Το προσωπικό του BMW Isetta θα γινόταν το αυτοκίνητο διαφυγής. Το moto-coupé με μήκος 2,30 m και πλάτος 1,40 m δεν θα κινούσε τις υποψίες στους στρατιώτες των συνόρων. Ακόμα και σήμερα φαίνεται κυριολεκτικά αδύνατο να κρύψεις κάποιον στο εσωτερικό ενός BMW Isetta. Η κρυψώνα για το φίλο του δημιουργήθηκε πίσω από τον πάγκο των καθισμάτων, ακριβώς δίπλα στον κινητήρα. Δημιούργησε ένα άνοιγμα στην επένδυση πίσω από τον πάγκο των καθισμάτων, μετακίνησε το ράφι προς τα πάνω και έβγαλε τη ρεζέρβα, τη θέρμανση και το φίλτρο αέρα. Επίσης, αντικατέστησε το ρεζερβουάρ καυσίμου 13 λίτρων με ένα δοχείο 2 λίτρων για να δημιουργήσει χώρο.
Στις 23 Μαΐου του 1964, λίγο πριν κλείσουν τα σύνορα τα μεσάνυχτα, το τροποποιημένο BMW Isetta πέρασε το συνοριακό φράχτη. Αμέσως μετά, ο τολμηρός άνδρας απελευθέρωσε τον Manfred από την κρυψώνα του. Η επιτυχία του εγχειρήματος ενέπνευσε και άλλους που θέλησαν να τον μιμηθούν. Οκτώ ακόμα πολίτες της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας κατάφεραν να διαφύγουν στη Δύση τα επόμενα χρόνια με παρόμοια τροποποιημένα BMW Isetta. Σήμερα, αυτό το αυτοκίνητο εκτίθεται στο Μουσείου του Τείχους του Βερολίνου. Η ταινία «The Small Escape» αποτελεί επίσης μόνιμο έκθεμα της έκθεσης με τις θεαματικές απόπειρες απόδρασης.
Η Ρομποτική Μοτοσυκλέτα της Yamaha κέρδισε το βραβείο Red Dot
Η Motoroid2 σχεδιάστηκε για να δείχνει «ζωντανή». Η Yamaha, εδώ και δεκαετίες, ισορροπεί ανάμεσα στην τεχνική ακρίβεια και το συναίσθημα. Αυτό φαίνεται τόσο στις μοτοσυκλέτες του MotoGP, όσο και στα κλασικά της πιάνα. Έχει αυτή την εμμονή να δημιουργεί μοτοσυκλέτες που δεν λειτουργούν απλώς, αλλά συντονίζονται με τον αναβάτη και προκαλούν πολλά συναισθήματα.
Και με την Motoroid2, η Yamaha δεν εντυπωσιάζει μόνο τους αναβάτες. Μόλις κέρδισε μία από τις πιο σημαντικές διακρίσεις στο παγκόσμιο design: το Red Dot Award στον διαγωνισμό Design Concept 2025.
Δεν πρόκειται μόνο για επιβράβευση από τον κόσμο των μοτοσυκλετών, αλλά είναι μία παγκόσμια επιβράβευση από την κοινότητα του design. Ένα μήνυμα ότι αυτό έχει σημασία. Ότι αυτός ο συνδυασμός τέχνης, συναισθήματος και τεχνολογίας του μέλλοντος αξίζει να γιορτάζεται.
Και είναι εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί. Η Motoroid2 δεν μοιάζει με τίποτα άλλο που κυκλοφορεί στο δρόμο, ούτε με ανθρωποειδές ρομπότ. Η φωτιζόμενη, εμπνευσμένη από το σχήμα των φύλλων κατασκευή της που ονομάζεται κυριολεκτικά “Leaf” λειτουργεί ταυτόχρονα ως οπτικό κέντρο και διαισθητική διεπαφή. Δεν είναι εκεί για να τη χρησιμοποιείς στις μετακινήσεις ή να την οδηγείς ακουμπώντας τα γόνατα στις στροφές. Είναι εκεί για να ανταποκρίνεται στην παρουσία σου, τις κινήσεις και την αφή σου. Η μοτοσυκλέτα αντιδρά με φως, με το σχήμα που αντιλαμβάνεται μπροστά της και ισορροπεί επικοινωνώντας μέσα από την κίνησή της. Δεν την οδηγείς απλώς. Αλληλεπιδράς μαζί της. Μπορεί κανείς να πει ότι σχεδόν γίνεσαι ένα μαζί της.
Ολόκληρη η μοτοσυκλέτα σχεδιάστηκε για να δείχνει και να συμπεριφέρεται ως ζωντανή. Αυτός ήταν ο στόχος της Yamaha από την αρχή: να δημιουργήσει έναν σύντροφο, όχι απλώς ένα όχημα. Και ενώ η πρώτη Motoroid το 2017 σόκαρε με το ότι μπορούσε να σταθεί όρθια και να προχωρά μόνη της, η Motoroid2 πάει αυτό το όραμα ακόμα πιο πέρα, κάτι πιο κοντά σε ένα ζώο, ή ίσως ακόμα και σε έναν φίλο που σε αντιλαμβάνεται καθώς πλησιάζεις, που ακούει και που μαθαίνει.
Η Motoroid2 μας υπενθυμίζει ότι οι μοτοσυκλέτες μπορούν να είναι εκφραστικές, συναισθηματικές, ακόμα και… χαριτωμένες. Αυτό είπαν αρκετοί και για την πρώτη Motoroid.
Με την Motoroid2, η Yamaha αποδεικνύει ότι το μέλλον της μετακίνησης δεν χρειάζεται να είναι ψυχρό ή αποστειρωμένο. Μπορεί να είναι ζεστό, οργανικό και διαδραστικό. Μπορεί να είναι περίεργο και λίγο μη πρακτικό, αλλά αυτό ακριβώς το κάνει διαφορετικό.
Και τώρα, με ένα Red Dot Award στο ενεργητικό της, ο κόσμος αρχίζει να παίρνει αυτή την έμπνευση στα σοβαρά.
Η Yamaha δεν κατασκευάζει απλώς μια μοτοσυκλέτα εδώ. Εξερευνά τα όρια ανάμεσα σε μηχανή και οντότητα. Η διάκριση με το Red Dot Award επιβεβαιώνει ότι αυτή η ιδέα έχει ξεπεράσει τα όρια της απλής τεχνολογικής περιέργειας και έχει μετατραπεί σε μια φιλοσοφία σχεδιασμού. Η Motoroid2 είναι πλέον μια δήλωση – όχι για επιδόσεις ή ταχύτητα – αλλά για αλληλεπίδραση, παρουσία, και τη συναισθηματική δυναμική των μηχανών.
Τεχνολογία κίνησης & ισορροπίας:
Αυτή η μοτοσυκλέτα δεν είναι απλώς “εργαλείο μεταφοράς”, αλλά περισσότερο ένα διαδραστικό γλυπτό που ισορροπεί μόνο του.
Ο σχεδιασμός πάνω από τη χρηστικότητα. Η Yamaha Motoroid2 πιθανόν δεν θα κυκλοφορήσει ποτέ σε παραγωγή. Και αυτό είναι το νόημα. Είναι ένα πειραματικό σχέδιο, μια πρόκληση, που σκοπό έχει να αναδιαμορφώσει τις προσδοκίες μας για το τι μπορεί να είναι μια μοτοσυκλέτα ή μια μηχανή γενικότερα.
Η Yamaha είχε πάντα μια διπλή ταυτότητα. Κατασκευάζει κορυφαίες μοτοσυκλέτες και κορυφαία πιάνα. Η Motoroid2 είναι μια φυσική (αν και ριζοσπαστική) εξέλιξη αυτής της φιλοσοφίας: μια μηχανή που δεν σε μετακινεί μόνο σωματικά, αλλά και συναισθηματικά.
Και ενώ μπορεί να φαίνεται “μη πρακτική”, αυτό ακριβώς είναι που αναγνωρίζει το Red Dot Award για τα Design Concept: τολμηρά οράματα που ξεπερνούν τα όρια, ακόμη και αν δεν έχουν άμεση εφαρμογή στον πραγματικό κόσμο. Μερικές φορές, οι πιο σημαντικές καινοτομίες είναι εκείνες που μας κάνουν να αισθανόμαστε, όχι απλώς να κινούμαστε.