Το μόνο κοινό χαρακτηριστικό που έχουν τα κλασικά φορτηγά της Mercedes Benz της δεκαετίας του 1950 και του 1960 με το σημερινό Actros είναι μόνο το τιμόνι και οι τροχοί. Χωρίς ίχνος άνεσης στην οδήγηση, αυτόματων κιβωτίων ταχυτήτων ή έξυπνων συστημάτων υποστήριξης οδηγού. Ωστόσο, ο Joachim Schlereth, Επικεφαλής Πωλήσεων & Υπηρεσιών της Mercedes-Benz Trucks Germany, εξακολουθεί να είναι οπαδός των πρώτων μεταπολεμικών φορτηγών: «Δεν πρέπει να ξεχνάμε τις ρίζες μας και τι έχουμε επιτύχει και βελτιώσει με την πάροδο του χρόνου. Για μένα η οδήγηση ενός κλασικού φορτηγού είναι επομένως ένα είδος συναρπαστικής πράξης εξισορρόπησης μεταξύ χθες, σήμερα και αύριο, ειδικά μετά που κυκλοφορήσαμε το νέο Mercedes-Benz Actros πέρυσι.
Ο Joachim Schlereth είχε την ευκαιρία για μια τέτοια περιοδεία στο παρελθόν στην 17η Περιήγηση Γερμανικών κλασικών φορτηγών που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα σε τρία στάδια από το Visselhövede στο Ladbergen. Η εκδήλωση αφιερώθηκε στους ήρωες των μεταφορών σήμερα. Συνεπώς, η Daimler Truck AG συμμετείχε με δύο οχήματα από την κλασική συλλογή οχημάτων του εργοστασίου Wörth: ένα Mercedes-Benz LP 333 (του1960) και ένα Mercedes-Benz L 5000 (του 1952).
Ήδη μετά τα πρώτα λίγα χιλιόμετρα της περιοδείας περίπου 500 χιλιομέτρων, η πρόοδος στην ανάπτυξη μεταξύ του LP 333 και του μεγαλύτερου αδελφού του ήταν σαφής. Σε αντίθεση με το L 5000, είναι πολύ άνετο στην οδήγηση χάρη στο σύστημα διεύθυνσης. Ο συμπλέκτης απαιτεί επίσης σχετικά χαμηλή δύναμη στο πεντάλ. Ένα στενό βήμα μπροστά από τους εμπρός άξονες είναι το μόνο βοήθημα εισόδου. Μόλις ο οδηγός φτάσει στο κάθισμα του φορτηγού καμπίνας over-engine, ένα μεγάλο κενό χωρίζει τον οδηγό και τον συνοδηγό. Από κάτω βρίσκεται ο κινητήρας 200 ίππων OM 326 με τους έξι κυλίνδρους των 10.735 κ.εκ. Ο θόρυβος από τον κινητήρα είναι τόσο μεγάλος που κάθε διάλογος μέσα στην καμπίνα είναι αδύνατο να πραγματοποιηθεί.
Το Mercedes-Benz L 5000 δεν είναι καθόλου κατώτερο από τον κλασικό του συγγενή του οποίου ο κινητήρας OM 67/8 παράγει 120 ίππους. Ο Joachim Schlereth ένιωσε όλη την δύναμη με το που έβαλε το πόδι στον βαρύ συμπλέκτη. Και το τιμόνι απαιτεί επίσης μυϊκή δύναμη στα χέρια. Δεν υπάρχει υδραυλική υποβοήθηση εδώ, απλά ένα τεράστιο τιμόνι. Παράλληλα με τα 13 φορτηγά Mercedes-Benz, εκπροσωπήθηκαν σχεδόν όλες οι μάρκες της εποχής - από το Büssing έως το Henschel και το Magirus έως το Krupp, με συνολικά 64 συμμετέχοντες. Ο επικεφαλής διοργανωτής Joachim Fehrenkötter αποκαλεί τον αγώνα ως ένα «μουσείο στον δρόμο».
Από τότε, συνολικά 60 μέχρι 80 κλασικά φορτηγά διακινούνται στη Γερμανία και τις γειτονικές χώρες κάθε δύο χρόνια, ανάλογα με την προγραμματισμένη διαδρομή. «Φέτος, αρχικά προγραμματίσαμε μια δεκαήμερη περιοδεία στη Γαλλία», λέει ο Joachim Fehrenkötter, «αλλά η πανδημία μας χάλασε τα σχέδια. Έπρεπε να επαναπρογραμματίσουμε πλήρως σε σύντομο χρονικό διάστημα και να συντομεύσουμε την περιοδεία σε τέσσερις ημέρες.» Αλλά παρόλο που οι προσκλήσεις για αυτό στάλθηκαν πολύ αργά, η απάντηση ήταν εκπληκτική και μια εξαιρετικά ελκυστική παρέλαση vintage φορτηγών κατάφερε να συγκεντρωθεί για αυτήν την 17η διοργάνωση.
Σε τι ποσοστό “εξαφανίστηκαν” τα χειροκίνητα κιβώτια τα τελευταία 20 χρόνια ανά χώρα
Όπως ακριβώς και η τάση προς τα SUV, συμβαίνει μια άλλη σημαντική αλλαγή που φαίνεται ασταμάτητη. Τα αυτόματα κιβώτια ταχυτήτων έχουν γίνει το πρότυπο σε πολλές αγορές, απειλώντας την επιβίωση του συμπλέκτη.
Το 2001, σχεδόν κάθε επιβατικό αυτοκίνητο που ταξινομήθηκε στις πέντε μεγάλες ευρωπαϊκές αγορές – Γερμανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Ιταλία και Ισπανία – είχε χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων. Τα στοιχεία δείχνουν ότι, εκείνη την εποχή, τα αυτοκίνητα με χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων αντιπροσώπευαν το 91% των ταξινομήσεων σε αυτές τις πέντε αγορές. Μάλιστα, αυτός ο τύπος κιβωτίου ταχυτήτων, ήταν πιο δημοφιλής από το αυτόματο, ακόμη και μεταξύ των premium και πολυτελών μαρκών.
Εκείνη την εποχή, η τεχνολογία δεν ήταν τόσο προηγμένη όσο είναι σήμερα, επομένως το υψηλό κόστος ανάπτυξης είχε άμεσο αντίκτυπο στην τελική τιμή, και το αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων ήταν περισσότερο ένα χαρακτηριστικό πολυτελείας, παρά οτιδήποτε άλλο. Ωστόσο, όπως συνέβη με τους αερόσακους και άλλες τεχνολογίες αυτοκινήτων, η σταδιακή υιοθέτηση βοήθησε στη μείωση του κόστους και της τιμής. Με την κυκλοφορία να αυξάνεται στις μεγάλες πόλεις και τους οδηγούς να είναι πιο απασχολημένοι από ποτέ, το αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων γίνεται γρήγορα η απάντηση στη νέα πραγματικότητα.
Πέρυσι, τα αυτοκίνητα με χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων, αντιπροσώπευαν μόνο το 29% των ταξινομήσεων στις πέντε μεγάλες ευρωπαϊκές αγορές. Η κατανομή μεταξύ mainstream και premium εμπορικών σημάτων, δείχνει επίσης σημαντικές αλλαγές.
Το 2001, τα premium αυτοκίνητα με αυτόματα κιβώτια ταχυτήτων αντιπροσώπευαν το 31% των πωλήσεων. Μέχρι το 2024, έφτασαν το 97%. Όσον αφορά τις mainstream μάρκες, η αλλαγή είναι εξίσου δραματική: Το μερίδιο αγοράς των αυτόματων κιβωτίων ταχυτήτων αυξήθηκε από 5% το 2001 σε 63% πέρυσι.
Χώρα 2001 2024
Γερμανία 83% 18%
Μεγ. Βρετανία 86% 22%
Γαλλία 95% 28%
Ιταλία 98% 48%
Ισπανία 97% 41%
Αμερική 91% 0.7%
Το χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων είναι ένα είδος υπό εξαφάνιση, με εξαίρεση μερικά σπορ αυτοκίνητα που διατηρούν ζωντανό τον παραδοσιακό επιλογέα ταχυτήτων. Αλλά, δεδομένων των πρόσφατων τάσεων, ακόμη και αυτά τα οχήματα, θα μπορούσαν να κινδυνεύσουν τα επόμενα χρόνια λόγω υβριδισμού.