Το μόνο κοινό χαρακτηριστικό που έχουν τα κλασικά φορτηγά της Mercedes Benz της δεκαετίας του 1950 και του 1960 με το σημερινό Actros είναι μόνο το τιμόνι και οι τροχοί. Χωρίς ίχνος άνεσης στην οδήγηση, αυτόματων κιβωτίων ταχυτήτων ή έξυπνων συστημάτων υποστήριξης οδηγού. Ωστόσο, ο Joachim Schlereth, Επικεφαλής Πωλήσεων & Υπηρεσιών της Mercedes-Benz Trucks Germany, εξακολουθεί να είναι οπαδός των πρώτων μεταπολεμικών φορτηγών: «Δεν πρέπει να ξεχνάμε τις ρίζες μας και τι έχουμε επιτύχει και βελτιώσει με την πάροδο του χρόνου. Για μένα η οδήγηση ενός κλασικού φορτηγού είναι επομένως ένα είδος συναρπαστικής πράξης εξισορρόπησης μεταξύ χθες, σήμερα και αύριο, ειδικά μετά που κυκλοφορήσαμε το νέο Mercedes-Benz Actros πέρυσι.
Ο Joachim Schlereth είχε την ευκαιρία για μια τέτοια περιοδεία στο παρελθόν στην 17η Περιήγηση Γερμανικών κλασικών φορτηγών που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα σε τρία στάδια από το Visselhövede στο Ladbergen. Η εκδήλωση αφιερώθηκε στους ήρωες των μεταφορών σήμερα. Συνεπώς, η Daimler Truck AG συμμετείχε με δύο οχήματα από την κλασική συλλογή οχημάτων του εργοστασίου Wörth: ένα Mercedes-Benz LP 333 (του1960) και ένα Mercedes-Benz L 5000 (του 1952).
Ήδη μετά τα πρώτα λίγα χιλιόμετρα της περιοδείας περίπου 500 χιλιομέτρων, η πρόοδος στην ανάπτυξη μεταξύ του LP 333 και του μεγαλύτερου αδελφού του ήταν σαφής. Σε αντίθεση με το L 5000, είναι πολύ άνετο στην οδήγηση χάρη στο σύστημα διεύθυνσης. Ο συμπλέκτης απαιτεί επίσης σχετικά χαμηλή δύναμη στο πεντάλ. Ένα στενό βήμα μπροστά από τους εμπρός άξονες είναι το μόνο βοήθημα εισόδου. Μόλις ο οδηγός φτάσει στο κάθισμα του φορτηγού καμπίνας over-engine, ένα μεγάλο κενό χωρίζει τον οδηγό και τον συνοδηγό. Από κάτω βρίσκεται ο κινητήρας 200 ίππων OM 326 με τους έξι κυλίνδρους των 10.735 κ.εκ. Ο θόρυβος από τον κινητήρα είναι τόσο μεγάλος που κάθε διάλογος μέσα στην καμπίνα είναι αδύνατο να πραγματοποιηθεί.
Το Mercedes-Benz L 5000 δεν είναι καθόλου κατώτερο από τον κλασικό του συγγενή του οποίου ο κινητήρας OM 67/8 παράγει 120 ίππους. Ο Joachim Schlereth ένιωσε όλη την δύναμη με το που έβαλε το πόδι στον βαρύ συμπλέκτη. Και το τιμόνι απαιτεί επίσης μυϊκή δύναμη στα χέρια. Δεν υπάρχει υδραυλική υποβοήθηση εδώ, απλά ένα τεράστιο τιμόνι. Παράλληλα με τα 13 φορτηγά Mercedes-Benz, εκπροσωπήθηκαν σχεδόν όλες οι μάρκες της εποχής - από το Büssing έως το Henschel και το Magirus έως το Krupp, με συνολικά 64 συμμετέχοντες. Ο επικεφαλής διοργανωτής Joachim Fehrenkötter αποκαλεί τον αγώνα ως ένα «μουσείο στον δρόμο».
Από τότε, συνολικά 60 μέχρι 80 κλασικά φορτηγά διακινούνται στη Γερμανία και τις γειτονικές χώρες κάθε δύο χρόνια, ανάλογα με την προγραμματισμένη διαδρομή. «Φέτος, αρχικά προγραμματίσαμε μια δεκαήμερη περιοδεία στη Γαλλία», λέει ο Joachim Fehrenkötter, «αλλά η πανδημία μας χάλασε τα σχέδια. Έπρεπε να επαναπρογραμματίσουμε πλήρως σε σύντομο χρονικό διάστημα και να συντομεύσουμε την περιοδεία σε τέσσερις ημέρες.» Αλλά παρόλο που οι προσκλήσεις για αυτό στάλθηκαν πολύ αργά, η απάντηση ήταν εκπληκτική και μια εξαιρετικά ελκυστική παρέλαση vintage φορτηγών κατάφερε να συγκεντρωθεί για αυτήν την 17η διοργάνωση.
Αστρονομικό ποσό για το Mazda RX-7 από το Tokyo Drift
Πριν μια βδομάδα, σας είχαμε ενημερώσει πως το το πορτοκαλί Mazda RX-7 από την τρίτη ταινία του franchise Fast and Furious, Tokyo Drift, έβγαινε σε δημοπρασία (δείτε το θέμα εδώ). Το αυτοκίνητο στην ταινία, ανήκε στον Han – τον οποίο υποδυόταν ο Sung Kang – και είχε κλέψει τις εντυπώσεις, κυρίως χάρη στο άγριο και πλέον εμβληματικό Veilside Fortune bodykit.
Ένα από τα πολλά RX-7 που χρησιμοποιήθηκαν για τα γυρίσματα, και μόλις ένα από τα δύο που έχουν διασωθεί, δημοπρατήθηκε από τον οίκο Bonhams στο Ηνωμένο Βασίλειο. Λέγεται ότι χρησιμοποιήθηκε κυρίως για στατικές σκηνές και όχι για σκηνές drifting, με το συγκεκριμένο Mazda RX-7 του 1992 είναι εξοπλισμένο με ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα αμαξώματα στην ιστορία των κινηματογραφικών ταινιών.
Το bodykit του, του προσθέτει 200 χιλιοστά στο πλάτος με μόνο την οροφή και το πορτμπαγκάζ να παραμένουν ανέγγιχτα. Όπως και με άλλα αυτοκίνητα από το franchise οι τροποποιήσεις υπερβαίνουν τις αισθητικές αλλαγές, με το RX-7 να έχει ανακατασκευασμένο κινητήρα (το οδόμετρο γράφει μόλις 7.700χλμ. με το νέο μοτέρ) με δύο ρότορες, με νέο συμπλέκτη, φρένα, ανάρτηση coilover και σύστημα εξάτμισης Blitz Nur-Spec.
Υπάρχουν υπενθυμίσεις της κινηματογραφικής ζωής του, όπως οι ετικέτες «#71 HANS» στην πόρτα του συνοδηγού, στο χώρο του κινητήρα και στο καπό, καθώς και σημάδια που άφησαν οι βάσεις στήριξης της κάμερας που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων.
Η καμπίνα διαθέτει επίσης, ανθρακονήματα, αλουμίνιο, βελούδο και χρωμιωμένα διακοσμητικά. Φυσικά, επειδή ήταν από τα μέσα της δεκαετίας του 2000, υπάρχει επίσης ένα ηχοσύστημα Alpine με δύο ενισχυτές.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, μπορεί να “έπιανε” μέχρι και 400.000 ευρώ, όμως στην πραγματικότητα, αυτό το RX-7 άλλαξε χέρια για πολλά περισσότερα. Πιο συγκεκριμένα, ένας ανώνυμος αγοραστής, πλήρωσε 1.032.021 ευρώ. Ένα νούμερο που ξεπερνά την Toyota Supra του 1994 που οδηγούσε ο Paul Walker, η οποία πωλήθηκε για 500.000 ευρώ το 2021. Ωστόσο, το Nissan Skyline R34 GT-R του 2000 του Walker από την Kaizo Industries πωλήθηκε για 1,15 εκατομμύρια ευρώ το 2023, κρατώντας ακόμα το ρεκόρ για το μεγαλύτερο ποσό δημοπρασίας οχήματος από το Fast and Furious.