Το μόνο κοινό χαρακτηριστικό που έχουν τα κλασικά φορτηγά της Mercedes Benz της δεκαετίας του 1950 και του 1960 με το σημερινό Actros είναι μόνο το τιμόνι και οι τροχοί. Χωρίς ίχνος άνεσης στην οδήγηση, αυτόματων κιβωτίων ταχυτήτων ή έξυπνων συστημάτων υποστήριξης οδηγού. Ωστόσο, ο Joachim Schlereth, Επικεφαλής Πωλήσεων & Υπηρεσιών της Mercedes-Benz Trucks Germany, εξακολουθεί να είναι οπαδός των πρώτων μεταπολεμικών φορτηγών: «Δεν πρέπει να ξεχνάμε τις ρίζες μας και τι έχουμε επιτύχει και βελτιώσει με την πάροδο του χρόνου. Για μένα η οδήγηση ενός κλασικού φορτηγού είναι επομένως ένα είδος συναρπαστικής πράξης εξισορρόπησης μεταξύ χθες, σήμερα και αύριο, ειδικά μετά που κυκλοφορήσαμε το νέο Mercedes-Benz Actros πέρυσι.
Ο Joachim Schlereth είχε την ευκαιρία για μια τέτοια περιοδεία στο παρελθόν στην 17η Περιήγηση Γερμανικών κλασικών φορτηγών που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα σε τρία στάδια από το Visselhövede στο Ladbergen. Η εκδήλωση αφιερώθηκε στους ήρωες των μεταφορών σήμερα. Συνεπώς, η Daimler Truck AG συμμετείχε με δύο οχήματα από την κλασική συλλογή οχημάτων του εργοστασίου Wörth: ένα Mercedes-Benz LP 333 (του1960) και ένα Mercedes-Benz L 5000 (του 1952).
Ήδη μετά τα πρώτα λίγα χιλιόμετρα της περιοδείας περίπου 500 χιλιομέτρων, η πρόοδος στην ανάπτυξη μεταξύ του LP 333 και του μεγαλύτερου αδελφού του ήταν σαφής. Σε αντίθεση με το L 5000, είναι πολύ άνετο στην οδήγηση χάρη στο σύστημα διεύθυνσης. Ο συμπλέκτης απαιτεί επίσης σχετικά χαμηλή δύναμη στο πεντάλ. Ένα στενό βήμα μπροστά από τους εμπρός άξονες είναι το μόνο βοήθημα εισόδου. Μόλις ο οδηγός φτάσει στο κάθισμα του φορτηγού καμπίνας over-engine, ένα μεγάλο κενό χωρίζει τον οδηγό και τον συνοδηγό. Από κάτω βρίσκεται ο κινητήρας 200 ίππων OM 326 με τους έξι κυλίνδρους των 10.735 κ.εκ. Ο θόρυβος από τον κινητήρα είναι τόσο μεγάλος που κάθε διάλογος μέσα στην καμπίνα είναι αδύνατο να πραγματοποιηθεί.
Το Mercedes-Benz L 5000 δεν είναι καθόλου κατώτερο από τον κλασικό του συγγενή του οποίου ο κινητήρας OM 67/8 παράγει 120 ίππους. Ο Joachim Schlereth ένιωσε όλη την δύναμη με το που έβαλε το πόδι στον βαρύ συμπλέκτη. Και το τιμόνι απαιτεί επίσης μυϊκή δύναμη στα χέρια. Δεν υπάρχει υδραυλική υποβοήθηση εδώ, απλά ένα τεράστιο τιμόνι. Παράλληλα με τα 13 φορτηγά Mercedes-Benz, εκπροσωπήθηκαν σχεδόν όλες οι μάρκες της εποχής - από το Büssing έως το Henschel και το Magirus έως το Krupp, με συνολικά 64 συμμετέχοντες. Ο επικεφαλής διοργανωτής Joachim Fehrenkötter αποκαλεί τον αγώνα ως ένα «μουσείο στον δρόμο».
Από τότε, συνολικά 60 μέχρι 80 κλασικά φορτηγά διακινούνται στη Γερμανία και τις γειτονικές χώρες κάθε δύο χρόνια, ανάλογα με την προγραμματισμένη διαδρομή. «Φέτος, αρχικά προγραμματίσαμε μια δεκαήμερη περιοδεία στη Γαλλία», λέει ο Joachim Fehrenkötter, «αλλά η πανδημία μας χάλασε τα σχέδια. Έπρεπε να επαναπρογραμματίσουμε πλήρως σε σύντομο χρονικό διάστημα και να συντομεύσουμε την περιοδεία σε τέσσερις ημέρες.» Αλλά παρόλο που οι προσκλήσεις για αυτό στάλθηκαν πολύ αργά, η απάντηση ήταν εκπληκτική και μια εξαιρετικά ελκυστική παρέλαση vintage φορτηγών κατάφερε να συγκεντρωθεί για αυτήν την 17η διοργάνωση.
Το Renault 5 Turbo 3E είναι το πρώτο αμιγώς ηλεκτρικό mini - supercar
Η Renault αναβιώνει τα Renault 5 Turbo και Turbo 2 της δεκαετίας του 1980, λανσάροντας το ισχυρότερο μοντέλο παραγωγής που έχει κατασκευάσει μέχρι σήμερα. Πρόκειται για το Renault 5 Turbo 3E, ένα αμιγώς ηλεκτρικό μοντέλο που σηματοδοτεί τη δημιουργία μιας νέας κατηγορίας οχημάτων. Αυτή των mini-supercars.
Το Renault 5 Turbo 3E θα σταδιοδρομήσει αποκλειστικά ως δίθυρο και διθέσιο, βασιζόμενο σε μια νέα πλατφόρμα με αρχιτεκτονική κίνησης στους πίσω τροχούς, που του επιτρέπει να διατηρήσει αναλλοίωτο το σπορ DNA των προγόνων του.
Σε επίπεδο εμφάνισης, το δίθυρο και διθέσιο Renault 5 Turbo 3E υιοθετεί τη σχεδιαστική γλώσσα των Renault 5 Turbo και Turbo 2, φέροντας ένα ρετρο-φουτουριστικό σχεδιασμό, όπως συνέβη και με τα Renault 5 και 4 E-Tech Electric. Στο μπροστινό μέρος διατηρείται η κλασική διάταξη με τους τετράγωνους κεντρικούς προβολείς (τώρα με τεχνολογία LED), που πλαισιώνονται από μια λεπτή λωρίδα με τρία κεντρικά τμήματα και δύο επιπλέον τετράγωνα φώτα.
Οι θόλοι των τροχών (20”) υποδηλώνουν τον σπορ προσανατολισμό του μοντέλου και ο επιβλητικός διαχύτης γύρω από τον εμπρός προφυλακτήρα, σε συνδυασμό με τον μεγάλο αεραγωγό στο καπό συνδράμουν στη βελτιστοποίηση της κάθετης δύναμης και επιτυγχάνουν την ιδανική ισορροπία ανάμεσα στο μπροστινό και το πίσω μέρος του οχήματος.
Τη σπορ υπόσταση του Renault 5 Turbo 3E αναδεικνύει και ο σχεδιασμός της καμπίνας, όπου πρωταγωνιστούν bucket καθίσματα με ζώνες έξι σημείων και το κάθετο χειρόφρενο, όπως αυτό που απαντάται στα αυτοκίνητα από τον κόσμο των ράλι. Φυσικά δεν απουσιάζουν και οι σύγχρονες τεχνολογίες, με αποκορύφωμα τις οθόνες OpenR των 10,1 και 10,25 ιντσών με ενσωματωμένες υπηρεσίες της Google.
Κάθε ένας από τους πίσω τροχούς του μοντέλου φέρει έναν ηλεκτροκινητήρα, με τη συνδυαστική απόδοση να ανέρχεται σε 540 ίππους και τη ροπή να φτάνει 4.800 Nm, καθιστώντας δυνατή την επιτάχυνση στα πρώτα 100 χλμ./ώρα σε μόλις 3,5 δλ. Πρόκειται για επιδόσεις supercar που οφείλονται μεταξύ άλλων στο χαμηλό βάρος των 1.450 κιλών, και την εξαιρετική αναλογία των 2,7 κιλών/ίππο. Οι ηλεκτροκινητήρες αντλούν ενέργεια από μπαταρία 70 kWh που είναι τοποθετημένη κάτω από το πάτωμα και εξασφαλίζει έως και 400 χλμ. αυτονομία. Η θέση της μπαταρίας εξασφάλισε στο μοντέλο χαμηλό κέντρο βάρους και επέτρεψε στους μηχανικούς της Alpine να βελτιστοποιήσουν την ανάρτηση ώστε να διαχειρίζεται απρόσκοπτα τη μεγάλη ισχύ του συστήματος κίνησης, όπως και τις drift ικανότητες του μοντέλου.
Παράλληλα, το Renault 5 Turbo 3E επωφελείται από αρχιτεκτονική 800V, υποστηρίζοντας ταχυφόρτιση έως 350 kW και ανεφοδιασμό της μπαταρίας από το 15 στο 80% σε μόλις 15 λεπτά.
Το οπλοστάσιο του αμιγώς ηλεκτρικού γαλλικού hatchback περιλαμβάνει επίσης λειτουργία “power boost” μέσω ενός κουμπιού στο τιμόνι, λειτουργία ανάκτησης ενέργειας κατά την πέδηση τεσσάρων βαθμίδων και το σύστημα Multi-Sense με τέσσερα προφίλ οδήγησης (Snow, Regular, Sport και Race), συμπεριλαμβανομένης μιας λειτουργίας για drift.