Το μόνο κοινό χαρακτηριστικό που έχουν τα κλασικά φορτηγά της Mercedes Benz της δεκαετίας του 1950 και του 1960 με το σημερινό Actros είναι μόνο το τιμόνι και οι τροχοί. Χωρίς ίχνος άνεσης στην οδήγηση, αυτόματων κιβωτίων ταχυτήτων ή έξυπνων συστημάτων υποστήριξης οδηγού. Ωστόσο, ο Joachim Schlereth, Επικεφαλής Πωλήσεων & Υπηρεσιών της Mercedes-Benz Trucks Germany, εξακολουθεί να είναι οπαδός των πρώτων μεταπολεμικών φορτηγών: «Δεν πρέπει να ξεχνάμε τις ρίζες μας και τι έχουμε επιτύχει και βελτιώσει με την πάροδο του χρόνου. Για μένα η οδήγηση ενός κλασικού φορτηγού είναι επομένως ένα είδος συναρπαστικής πράξης εξισορρόπησης μεταξύ χθες, σήμερα και αύριο, ειδικά μετά που κυκλοφορήσαμε το νέο Mercedes-Benz Actros πέρυσι.
Ο Joachim Schlereth είχε την ευκαιρία για μια τέτοια περιοδεία στο παρελθόν στην 17η Περιήγηση Γερμανικών κλασικών φορτηγών που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα σε τρία στάδια από το Visselhövede στο Ladbergen. Η εκδήλωση αφιερώθηκε στους ήρωες των μεταφορών σήμερα. Συνεπώς, η Daimler Truck AG συμμετείχε με δύο οχήματα από την κλασική συλλογή οχημάτων του εργοστασίου Wörth: ένα Mercedes-Benz LP 333 (του1960) και ένα Mercedes-Benz L 5000 (του 1952).
Ήδη μετά τα πρώτα λίγα χιλιόμετρα της περιοδείας περίπου 500 χιλιομέτρων, η πρόοδος στην ανάπτυξη μεταξύ του LP 333 και του μεγαλύτερου αδελφού του ήταν σαφής. Σε αντίθεση με το L 5000, είναι πολύ άνετο στην οδήγηση χάρη στο σύστημα διεύθυνσης. Ο συμπλέκτης απαιτεί επίσης σχετικά χαμηλή δύναμη στο πεντάλ. Ένα στενό βήμα μπροστά από τους εμπρός άξονες είναι το μόνο βοήθημα εισόδου. Μόλις ο οδηγός φτάσει στο κάθισμα του φορτηγού καμπίνας over-engine, ένα μεγάλο κενό χωρίζει τον οδηγό και τον συνοδηγό. Από κάτω βρίσκεται ο κινητήρας 200 ίππων OM 326 με τους έξι κυλίνδρους των 10.735 κ.εκ. Ο θόρυβος από τον κινητήρα είναι τόσο μεγάλος που κάθε διάλογος μέσα στην καμπίνα είναι αδύνατο να πραγματοποιηθεί.
Το Mercedes-Benz L 5000 δεν είναι καθόλου κατώτερο από τον κλασικό του συγγενή του οποίου ο κινητήρας OM 67/8 παράγει 120 ίππους. Ο Joachim Schlereth ένιωσε όλη την δύναμη με το που έβαλε το πόδι στον βαρύ συμπλέκτη. Και το τιμόνι απαιτεί επίσης μυϊκή δύναμη στα χέρια. Δεν υπάρχει υδραυλική υποβοήθηση εδώ, απλά ένα τεράστιο τιμόνι. Παράλληλα με τα 13 φορτηγά Mercedes-Benz, εκπροσωπήθηκαν σχεδόν όλες οι μάρκες της εποχής - από το Büssing έως το Henschel και το Magirus έως το Krupp, με συνολικά 64 συμμετέχοντες. Ο επικεφαλής διοργανωτής Joachim Fehrenkötter αποκαλεί τον αγώνα ως ένα «μουσείο στον δρόμο».
Από τότε, συνολικά 60 μέχρι 80 κλασικά φορτηγά διακινούνται στη Γερμανία και τις γειτονικές χώρες κάθε δύο χρόνια, ανάλογα με την προγραμματισμένη διαδρομή. «Φέτος, αρχικά προγραμματίσαμε μια δεκαήμερη περιοδεία στη Γαλλία», λέει ο Joachim Fehrenkötter, «αλλά η πανδημία μας χάλασε τα σχέδια. Έπρεπε να επαναπρογραμματίσουμε πλήρως σε σύντομο χρονικό διάστημα και να συντομεύσουμε την περιοδεία σε τέσσερις ημέρες.» Αλλά παρόλο που οι προσκλήσεις για αυτό στάλθηκαν πολύ αργά, η απάντηση ήταν εκπληκτική και μια εξαιρετικά ελκυστική παρέλαση vintage φορτηγών κατάφερε να συγκεντρωθεί για αυτήν την 17η διοργάνωση.
Ο Τραμπ παίζει με τα νεύρα των Ευρωπαίων
Ο Ντόναλντ Τραμπ φαίνεται να απολαμβάνει το να κρατά σε αγωνία την ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία.
Αρχικά απείλησε με την επιβολή δασμών 50% σε ευρωπαϊκά προϊόντα, συμπεριλαμβανομένων των αυτοκινήτων, από την 1η Ιουνίου.
Οι Ευρωπαίοι κατασκευαστές, που ήδη βρίσκονται υπό καθεστώς προσωρινής ελάφρυνσης 90 ημερών με 10% δασμούς, ανέμεναν μια αύξηση στο 20% από τις 9 Ιουλίου.
Αντ’ αυτού, ο Αμερικανός πρόεδρος αιφνιδίασε με την ανακοίνωση της πενταπλάσιας επιβάρυνσης και λίγες μέρες μετά έκανε πίσω.
Η αλλαγή πλεύσης ήρθε μετά από τηλεφωνική συνομιλία με την Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. «Είχαμε μια πολύ ωραία συνομιλία και συμφώνησα να μεταθέσω την απόφαση», δήλωσε ο Τραμπ, χωρίς να δώσει λεπτομέρειες.
Η αναβολή έως τις 9 Ιουλίου δεν έφερε ιδιαίτερη ανακούφιση στις ευρωπαϊκές αυτοκινητοβιομηχανίες, που βιώνουν έντονη αβεβαιότητα.
Ο διευθύνων σύμβουλος της Volvo προειδοποίησε ότι ενδέχεται να σταματήσουν οι εξαγωγές του ηλεκτρικού EX30 από το Βέλγιο στις ΗΠΑ, αν δεν υπάρξει συμφωνία.
Αντιδράσεις προκάλεσε και η προνομιακή μεταχείριση της Βρετανίας, που διαπραγματεύτηκε 10% δασμούς, σε αντίθεση με τις αμερικανικές αυτοκινητοβιομηχανίες που εξακολουθούν να επιβαρύνονται, παρά την ένταξή τους στη συμφωνία ΗΠΑ-Μεξικού-Καναδά.
Το ερώτημα παραμένει: πρόκειται για διαπραγματευτικό τέχνασμα ή για ένα ακόμη επεισόδιο στην ασταθή εμπορική στρατηγική του Τραμπ; Το μόνο σίγουρο είναι ότι κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος.