Για πολλούς, το Chateau Saint Jean -το ιστορικό σπίτι της Bugatti– είναι κάτι σαν προσκύνημα. Εκτός από το ότι είναι ο μοναδικός χώρος συναρμολόγησης για όλα τα σύγχρονα μοντέλα της Bugatti, είναι επίσης ένας ιστορικός χώρος για τη μάρκα και παρέχει έναν άρρηκτο δεσμό με τον Ettore Bugatti, ο οποίος αγόρασε και ανακαίνισε αυτό το Chateau ως μέρος για να καλωσορίζει τους πελάτες και να τους συστήσει στον τρόπο ζωής της Bugatti.
Σήμερα, συνεχίζει να υποδέχεται μερικά τυχερά άτομα από όλο τον κόσμο και πρόσφατα ένας πολύ πιστός ιδιοκτήτης της Bugatti το επισκέφτηκε για μια εξαιρετική περίσταση. Αυτός ο μακροχρόνιος πελάτης της γαλλικής εταιρίας έφερε μαζί του την προσεκτικά επιμελημένη συλλογή σπάνιων μοντέλων αυτής, γνωστή ως Singh Collection, με έδρα το Παντζάμπ της Ινδίας.
Πιο συγκεκριμένα, αυτή η συλλογή περιλαμβάνει καθένα από τα αυτοκίνητα “παγκόσμιων ρεκόρ” της μάρκας, ήτοι τη Veyron 16.4 Super Sport World Record Edition, τη Veyron 16.4 Grand Sport Vitesse World Record Edition και τη Chiron Super Sport 300+. Κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στο πύργο, η συλλογή ενώθηκε με δύο ακόμα πολύ ιδιαίτερα μοντέλα, τη Bugatti Veyron Pur Sang και τη Divo.
Ο διευθυντής σχεδιασμού της Bugatti, Achim Anscheidt, υπέγραψε και τα πέντε αυτοκίνητα, ενώ ο Andy Wallace και ο Pierre-Henri Raphanel υπέγραψαν επίσης τη Chiron Super Sport 300+ και τη Veyron 16.4 Super Sport World Record Edition.
Για να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του, ο ιδιοκτήτης της συλλογής Singh επέστρεψε τη μοναδική carbon θήκη για σαμπάνια, γνωστή ως La Bouteille Noire, η οποία δημιουργήθηκε για τη σαμπάνια Carbon το 2021, με τη θήκη να στεγάζεται προσωρινά στο Chateau Saint-Jean.
3.000 ευρώ το εργατικό κόστος για κάθε Ι.Χ. στη Γερμανία – 520 ευρώ στην Κίνα – 1.190 στην Αμερική
Καθώς οι δασμοί του Προέδρου Τραμπ αρχίζουν να τίθενται σε ισχύ, οι ξένες αυτοκινητοβιομηχανίες, συμπεριλαμβανομένων των γερμανικών, εξετάζουν το ενδεχόμενο να κατασκευάσουν περισσότερα οχήματα εντός των συνόρων της Αμερικής. Στην περίπτωση της Audi, αυτό θα σήμαινε τη δημιουργία παραγωγής στις ΗΠΑ, για πρώτη φορά στην ιστορία της.
Ωστόσο, όπως αποδεικνύεται, η αποφυγή των δασμών δεν είναι το μόνο κίνητρο για τη μετατόπιση της παραγωγής από τη Γερμανία στις ΗΠΑ. Όλα δείχνουν πως και η διαφυγή από το υψηλό εγχώριο εργατικό κόστος που επιβαρύνει τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία είναι ένας άλλος σημαντικός παράγοντας.
Μια νέα μελέτη της εταιρείας Oliver Wyman αποκάλυψε το τεράστιο χάσμα στο κόστος εργασίας μεταξύ της Γερμανίας και άλλων χωρών. Βοηθά επίσης να εξηγηθεί γιατί η εγχώρια παραγωγή αυτοκινήτων έχει μειωθεί κατά περισσότερο από το ένα τέταρτο την τελευταία δεκαετία και γιατί η μείωση αυτή είναι πιθανό να συνεχιστεί.
Οι ερευνητές που συνέκριναν 250 εργοστάσια αυτοκινήτων σε όλο τον κόσμο έμαθαν ότι η Γερμανία είναι η πιο ακριβή χώρα στον πλανήτη για την παραγωγή νέων αυτοκινήτων, καθώς κάθε όχημα προσγειώνει τον κατασκευαστή του με ένα μέσο εργατικό κόστος 3.000 ευρώ που καλύπτει μισθούς, συνταξιοδοτικές εισφορές και άλλες παροχές. Η μεταφορά της παραγωγής στις ΗΠΑ θα μείωνε αυτόν το λογαριασμό στο μισό και ακόμη περισσότερο.
Αλλά ακόμη και η κατασκευή αυτοκινήτων στην Αμερική φαίνεται ακριβή σε σύγκριση με την παραγωγή τους στην Κίνα, όπου το εργατικό κόστος ανά όχημα ανέρχεται σε μόλις 520 ευρώ. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η κατασκευή ενός αυτοκινήτου στη Γερμανία κοστίζει έως και 7.000 ευρώ περισσότερο από ό,τι θα κόστιζε στην Κίνα, σύμφωνα με την ίδια έκθεση.
Αλλά, αν οι δασμοί πάψουν ποτέ να αποτελούν ζήτημα και η μείωση του εργατικού κόστους αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα, υπάρχουν ακόμη καλύτερες επιλογές για ένα νέο εργοστάσιο από την Κίνα. Η μελέτη αποκάλυψε πολλές χώρες όπου το κόστος εργασίας κάνει ακόμη και το κόστος της Κίνας να φαίνεται ακριβό, όπως το Μεξικό, όπου το κόστος εργασίας ανά όχημα είναι 271 ευρώ, και η Ρουμανία, όπου είναι μόλις 242 ευρώ.
Ωστόσο, η χώρα που προσφέρει πραγματικά το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για την κατασκευή αυτοκινήτων είναι το Μαρόκο, όπου το κόστος εργασίας ανά όχημα είναι απίστευτα 94 ευρώ…