Η Γερμανία μας έδωσε το πρώτο αυτοκίνητο, η Αμερική έφερε επανάσταση στη μαζική παραγωγή, αλλά η Ιταλία είναι υπεύθυνη για μερικά από τα πιο εμβληματικά σπορ αυτοκίνητα όλων των εποχών.
Εταιρείες όπως η Alfa-Romeo, η Ferrari, η Lamborghini ή η Maserati έχουν γίνει θρύλοι και τα λογότυπά τους είναι άμεσα αναγνωρίσιμα. Ποια είναι η ιστορία πίσω από αυτά;
Στα ιταλικά, τα εμβλήματα με τα σήματα των εταιριών πάνω τους τα αποκαλούν «scudetti» που μεταφράζεται σε μικρές ασπίδες και κοσμούν τα σήματα μερικών εμβληματικών αυτοκίνητων όλων των εποχών. Όπως και οι εταιρείες που εκπροσωπούν, αυτά τα λογότυπα έχουν επίσης μια συναρπαστική ιστορία και το καθένα συμβολίζει πολλά περισσότερα από μια απλή μάρκα.
Εμείς ρίξαμε μια ματιά στις ιστορίες πίσω από τα σήματα των Alfa-Romeo, Ferrari, Lamborghini και Maserati για να ανακαλύψουμε πώς δημιουργήθηκαν.
Το λογότυπο της Alfa Romeo
Η ιστορία της εταιρείας ξεκινά το 1906 όταν ιδρύθηκε από τον Γάλλο επιχειρηματία Alexandre Darracq με τη βοήθεια αρκετών Ιταλών επενδυτών. Τέσσερα χρόνια αργότερα, μετονομάστηκε σε A.L.F.A (Anonima Lombarda Fabbrica Automobili) και το 1915 ο μηχανικός εξόρυξης μετάλλων Nicola Romeo αγόρασε την επιχείρηση, αλλάζοντας το όνομά της σε Alfa-Romeo, ένα όνομα που παραμένει μέχρι σήμερα.
Το 1910, οι διευθύνοντες της μάρκας ανάθεσαν στο σχεδιαστή Romano Cattaneo να δημιουργήσει ένα διακριτικό λογότυπο για την εταιρεία και ο θρύλος λέει ότι εμπνεύστηκε από μια σειρά από σημαίες και σύμβολα που διακοσμούν το Castello Sforzesco στο Μιλάνο.
Ένα από αυτά ήταν το εθνόσημο της ευγενής οικογένειας Visconti, ένα biscione (χορτοφάγο φίδι σύμβολο του καλού και της ευημερίας στην Ιταλία) και το άλλο ήταν το οικόσημο της πόλης του Μιλάνου, ένας κόκκινος σταυρός σε λευκό φόντο.
Ο Cattaneo πήρε αυτά τα δύο σύμβολα της πόλης και τα συνδύασε για να σχηματίσει το λογότυπο που έχει γίνει θρυλικό. Το σήμα έχει υποστεί μικρές τροποποιήσεις όλα αυτά τα χρόνια, αλλά σε μεγάλο βαθμό, το σχέδιο παραμένει το ίδιο σχέδιο μέχρι σήμερα.
To λογότυπο της Ferrari
Αναμφισβήτητα το πιο διάσημο λογότυπο στην ιστορία της αυτοκινητοβιομηχανίας, το Cavallino Rampante (prancing horse) χρησιμοποιήθηκε σε ένα μαχητικό αεροπλάνο πολύ πριν γίνει συνώνυμο με τα σπορ αυτοκίνητα του Maranello.
Το έμβλημα ήταν ζωγραφισμένο στο πλάι του Spad XIII (Γαλλικό πολεμικό διπλάνο, του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου) του Count Francesco Baracca, πιλότου, που σκοτώθηκε το 1918.
Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Enzo Ferrari, ο ίδιος συνάντησε τους γονείς του ήρωα το 1923 και τη μητέρα του Countess Paolina προσωπικά και της ζήτησε να χρησιμοποιήσει το σύμβολο στα αγωνιστικά του αυτοκίνητα.
Η Ferrari κράτησε το ασπρόμαυρο σχέδιο του prancing horse και πρόσθεσε ένα κίτρινο φόντο που είναι το χρώμα της Modena, της πατρίδας του Enzo.
Το λογότυπο της Lamborghini
Στις αρχές της δεκαετίας του 1960, ο Ferruccio Lamborghini ήταν ένας από τους σημαντικότερους βιομηχάνους στην Ιταλία χάρη στην ακμάζουσα εταιρεία του, που κατασκεύαζε τρακτέρ και βοήθησε στην αναβίωση του γεωργικού τομέα στη χώρα μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ήταν επίσης παθιασμένος με τα αυτοκίνητα και είχε μια μεγάλη συλλογή που περιλάμβανε πολλά μοντέλα Ferrari.
Ωστόσο, ήταν δυσαρεστημένος με τη μάρκα και την αξιοπιστία της ισχυριζόμενος ότι ήταν άβολα και απαιτούσαν συνεχή συντήρηση.
Έτσι αποφάσισε να δημιουργήσει τη δική του μάρκα την Automobili Lamborghini το 1963, με στόχο την κατασκευή καλύτερων σπορ αυτοκινήτων.
Για έμβλημα της νέας μάρκας ο Ferruccio Lamborghini συνδύασε το ζώδιό του (Ταύρος) και το αγαπημένο του χόμπι (παρακολουθούσε ισπανικές ταυρομαχίες).
Έτσι ο μαινόμενος ταύρος έγινε το λογότυπο της εταιρείας. Επιπλέον, μερικά από τα πιο διάσημα μοντέλα της μάρκας πήραν τα ονόματά τους από διάσημους ταύρους που πέθαναν ή σκότωσαν στις αρένες.
Το λογότυπο της Maserati
Το 1914 ο Alfieri Maserati δημιούργησε την «Societá anonima officine Alfieri Maserati», ένα γκαράζ στην Μπολόνια όπου κατασκευάζονταν τα αυτοκίνητα της Isotta Fraschini.
Δώδεκα χρόνια αργότερα, κατασκευάστηκε το πρώτο γνήσιο αυτοκίνητο Maserati, το Tipo 26, με το λογότυπο που χαρακτηρίζει τον κατασκευαστή σε όλη την ιστορία του: Την τρίαινα.
Σχεδιάστηκε από τον Mario Maserati, τον αδερφό του Alfieri που ήταν πιο παθιασμένος με την τέχνη και όχι με τα αυτοκίνητα, μετά από πρόταση του marquis Diego de Sterlich, ενός οικογενειακού φίλου και χρηματοδότη της εταιρείας.
Η κύρια έμπνευση για το σχεδιασμό προήλθε από το αριστούργημα της Giambologna το 1567, το Fontana del Nettuno στη Μπολόνια, ένα άγαλμα του Ποσειδώνα που κρατά μια τρίαινα, με απίστευτη λεπτομέρεια.
Θεωρήθηκε ιδιαίτερα κατάλληλο για την επιχείρηση, δεδομένου ότι αντιπροσωπεύει δύναμη και κύρος. Με πολύ μικρές αλλαγές, το αρχικό λογότυπο χρησιμοποιείται ακόμη σήμερα.
Volvo: “Το μέλλον είναι αμιγώς ηλεκτρικό – Δεν υπάρχει επιστροφή”
Ήταν το 2021 όταν η Volvo ανακοίνωσε ότι θα γινόταν πλήρως ηλεκτρική μέχρι το 2030. Αλλά η πραγματικότητα σύντομα έγινε αντιληπτή, δείχνοντας ότι η άνοδος των ηλεκτρικών οχημάτων δεν εξελισσόταν τόσο γρήγορα όσο ήλπιζε η εταιρεία που ανήκει στην Geely. Οι Σουηδοί έκτοτε εγκατέλειψαν τη δέσμευσή τους για αποκλειστικά ηλεκτρικά οχήματα για το 2030. Ο νέος στόχος τους πλέον είναι τα plug-in υβριδικά και τα αμιγώς ηλεκτρικά αυτοκίνητα να αντιπροσωπεύουν το 90 έως 100 τοις εκατό των πωλήσεων μέχρι το τέλος της δεκαετίας.
Παρόλα αυτά, η Volvo εξακολουθεί να πιστεύει ότι το τέλος είναι κοντά για τα θερμικά μοτέρ και μάλιστα χωρίς πιθανότητα επιστροφής. Αφού κατασκεύασε τον τελευταίο ντίζελ πριν από περίπου ενάμιση χρόνο, η αυτοκινητοβιομηχανία βλέπει τώρα ημερομηνία λήξης και για τον βενζινοκινητήρα. Σε συνέντευξη στο Bloomberg, ο Διευθύνων Σύμβουλος Hakan Samuelsson έκανε μια τολμηρή πρόβλεψη:
«Η βιομηχανία θα είναι ηλεκτρική – δεν υπάρχει γυρισμός. Μπορεί να χρειαστεί λίγο περισσότερος χρόνος σε ορισμένες περιοχές, αλλά η κατεύθυνση είναι σαφής. Σε περίπου 10 χρόνια, όλα τα αυτοκίνητα θα είναι ηλεκτρικά και θα έχουν χαμηλότερο κόστος».
Ο Samuelsson δήλωσε στο Bloomberg ότι η εταιρεία πρέπει να λανσάρει νέα plug-in υβριδικά, τα οποία περιέγραψε ως «ηλεκτρικά αυτοκίνητα με εφεδρικό κινητήρα». Δεν είναι σαφές εάν αναφερόταν σε plug-in υβριδικά μεγάλης αυτονομίας όπως το νέο XC70 ή σε ηλεκτρικά που χρησιμοποιούν κινητήρα βενζίνης ως γεννήτρια (range extender).
Εάν γίνει πραγματικότητα το πλήρως ηλεκτρικό όραμα του Samuelsson, αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει προβλήματα σε ορισμένες παλαιές αυτοκινητοβιομηχανίες. Ο ίδιος πιστεύει ότι η βιομηχανία οδεύει προς μια σημαντική αναδιάρθρωση και ενώ ορισμένες «εταιρείες θα προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες και θα επιβιώσουν, άλλες όχι». Κοιτάζοντας μπροστά στην ηλεκτρική εποχή που ξεκινά γύρω στο 2035, προβλέπει ότι «δύο ή τρεις πολύ ισχυρές κινεζικές μάρκες» θα είναι μεταξύ των κυρίαρχων δυνάμεων, ενώ η παλιά φρουρά, ή ό,τι έχει απομείνει από αυτήν, θα αναγκαστεί να αντιμετωπίσει μια νέα πραγματικότητα.
Εσείς τι πιστεύετε;