Το πιο ποθητό και ίσως το καλύτερο Impreza όλων των εποχών. Αυτό είναι το 22B STi. Και αν είναι δύσκολο να βρεις ένα να αγοράσεις, αυτό που βλέπεις είναι ακόμα πιο σπάνιο. Η STI συναρμολόγησε χειροποίητα μόλις 400 αριθμημένα 22B, ενώ επιπλέον 24 αυτοκίνητα χωρίς αριθμό πλαισίου πουλήθηκαν στην Μεγάλη Βρετανία και την Αυστραλία.
Παράχθηκε από τον Μάρτιο έως τον Αύγουστο του 1998 και τα 400 αντίτυπα που προορίζονταν για την αγορά της Ιαπωνίας, εξαντλήθηκαν μέσα σε 48 ώρες ενώ και τα υπόλοιπα 24 –όλα δεξιοτίμονα- δεν άργησαν και πολύ! Το συγκεκριμένο, όμως, είναι από τα τρία πρωτότυπα που κατασκεύασε η εταιρία, γνωστό ως ένα από τα τρία “000/400”.
Όπως κατάλαβες, το αυτοκίνητο που βλέπεις βρίσκεται προς πώληση από την Contempo Concept HK Motors στο Hong Kong, με το οδόμετρο να γράφει μόλις 55 χλμ. Ο πωλητής δεν αναφέρει το ποσό που θέλει για να το αποχωριστεί, αλλά είμαι σίγουρος ότι θα είναι ένα ποσό κοντά στα 200.000 δολάρια. Οι τιμές του 22B έχουν αυξηθεί σημαντικά την τελευταία δεκαετία και το πρωτότυπο θα είναι ακόμα πιο ακριβό.
Κάνοντας μια αναδρομή στο Impreza 22B STI, αυτό παρουσιάστηκε το 1998 για να εορταστούν τα 40 χρόνια της εταιρίας και το τρίτο συνεχόμενο πρωτάθλημα κατασκευαστών της ιαπωνικής εταιρίας στο WRC.
Το αυτοκίνητο είχε ένα μοναδικό χρώμα μπλε, με κωδικό 74F, γνωστό μέσα στο πέρασμα των χρόνων ως Sonic Blue, Rally Blue, 555 Blue Pearl, WR Blue και WRC Blue. Το φαρδύ body kit του προερχόταν απευθείας από το αγωνιστικό αυτοκίνητο του WRC, το οποίο ήταν σχεδιασμένο από τον Peter Stevens. Διαθέτει μοναδικό καπό, εμπρός προφυλακτήρα εμπνευσμένο από το WRC και μοναδική ρυθμιζόμενη πίσω αεροτομή, ενώ τα μπροστά και πίσω φτερά αύξαναν το πλάτος του αυτοκινήτου κατά 80 χλστ.
Κατά τη συναρμολόγηση του, ένα πλαίσιο του WRX Type R έφευγε από τη γραμμή παραγωγής και έπειτα τοποθετούνταν τα νέα μέρη του αμαξώματος. Ακόμα, η ανάρτηση είναι της Bilstein, τα φρένα της Brembo (τετραπίστονα εμπρός/διπίστονα πίσω), βαμμένα σε κόκκινο χρώμα. Νέες ήταν και οι ζάντες και είχαν μεγαλύτερο μέγεθος κατά μια ίντσα από το WRX Type R STI, καθώς το 22B STI πατούσε σε 17άρες της BBS, βαμμένες σε χρυσό χρώμα. Τέλος, και ο συμπλέκτης ήταν αναβαθμισμένος με διπλό συμπλέκτη με κεραμικό δίσκο, με το βάρος του αυτοκινήτου να άγγιζε τα 1.270 κιλά.
Μηχανικά, κάτω από το καπό, τη θέση του EJ20 είχε πάρει ο EJ22, που σημαίνει αυξημένη -κατά 200 κ.εκ.- χωρητικότητα (2,2-λίτρων), μέσω της αύξησης της διαμέτρου των τεσσάρων πιστονιών σε 96,9 χλστ. (από 92 χλστ.). Το turbo ήταν της IHI, ενώ ακόμα διέθετε μεταλλική φλάντζα κεφαλής, σφυρήλατα έμβολα, βαλβίδες εξαγωγής που εμπεριέχουν νάτριο για την καλύτερη ψύξη τους και βαλβίδες εισαγωγής με κοίλων στελέχη.
Με λόγο συμπίεσης στο 8,0:1 και μεγαλύτερο όριο περιστροφής του κινητήρα (κόφτη) στις 7.900 σ.α.λ., η επίσημη απόδοση του ήταν 280 άλογα στις 6000 σ.α.λ. και η ροπή στρέψης 364 Nm στις 3.200 σ.α.λ. Η κίνηση μεταφέρεται σε όλους τους τροχούς μέσω ενός 5-τάχυτου χειροκίνητου κιβωτίου και ανεπίσημα, επειδή δεν υπάρχουν επίσημα νούμερα, το 0-96 χλμ/ώρα ερχόταν σε μόλις 3,9 δευτερόλεπτα, κάτι που σημαίνει ότι το αυτοκίνητο είναι εξαιρετικά γρήγορο σήμερα, πόσο μάλλον πριν από 21 χρόνια.
Πηγή: Autoblog.gr
Ποιο diesel; Η ηλεκτρική Mercedes EQS έκανε 1.205χλμ. με μία φόρτιση
Οι μπαταρίες στερεάς κατάστασης έρχονται όλο και πιο κοντά στην πραγματικότητα, και οι δυνατότητές τους είναι τεράστιες. Η Mercedes-Benz, η οποία συνεργάζεται με την Factorial Energy για να φέρει στην αγορά solid-state batteries το συντομότερο δυνατό, μόλις απέδειξε ότι τα ταξίδια μεγάλων αποστάσεων με ηλεκτρικά αυτοκίνητα θα μπορούσαν σύντομα να γίνουν χωρίς ενδιάμεσες στάσεις φόρτισης.
Πιο συγκεκριμένα, μια ελαφρώς τροποποιημένη Mercedes-Benz EQS, που τροφοδοτείται από την μπαταρία στερεάς κατάστασης της Factorial, μόλις διένυσε 1.205 χιλιόμετρα με μία μόνο φόρτιση, πηγαίνοντας από τη Στουτγάρδη της Γερμανίας στο Μάλμε της Σουηδίας.
Το καλύτερο από όλα είναι ότι το ηλεκτρικό sedan είχε ακόμα μια αξιοπρεπή αυτονομία 137 χλμ. στην μπαταρία. Επιπλέον, το πρωτότυπο EQS έκανε το ταξίδι σε αυτοκινητόδρομους, συγκεκριμένα στον A7 και E20 μέσω Γερμανίας και Δανίας προς τη Σουηδία. Συνήθως, η οδήγηση σε ταχύτητες αυτοκινητοδρόμων δεν είναι ιδανική για ηλεκτρικά οχήματα, επειδή είναι πιο αποτελεσματικά σε χαμηλότερες ταχύτητες, αλλά υπάρχει ένας αστερίσκος εδώ: Η Mercedes-Benz δεν ανέφερε ποια ήταν η μέση ταχύτητα της διαδρομής επικύρωσης ή πόσος χρόνος χρειάστηκε.
Η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία δήλωσε, ωστόσο, ότι ολόκληρη η διαδρομή ήταν μια διαδρομή που χρησιμοποιούσε το λεγόμενο σύστημα πλοήγησης Electric Intelligence, το οποίο λάμβανε υπόψη την τοπογραφία, την κυκλοφορία, τη θερμοκρασία περιβάλλοντος και τις ενεργειακές ανάγκες για θέρμανση και ψύξη. Δεν χρησιμοποιήθηκαν φέριμποτ, επομένως ολόκληρο το ταξίδι έγινε σε άσφαλτο.
Σε σύγκριση με τις συμβατικές μπαταρίες ιόντων λιθίου με υγρό ηλεκτρολύτη, οι μπαταρίες ημι- και πλήρως στερεάς κατάστασης, μπορούν να έχουν μεγαλύτερη χωρητικότητα στον ίδιο συντελεστή μορφής, είναι ελαφρύτερες, μπορούν να φορτίζουν πιο γρήγορα και είναι λιγότερο επιρρεπείς σε πυρκαγιές. Στην περίπτωση της Mercedes-Benz, τα ηλεκτρικά οχήματα παραγωγής με μπαταρίες στερεάς κατάστασης, έχουν προγραμματιστεί να κυκλοφορήσουν στους δρόμους μέχρι το τέλος της δεκαετίας.