To Toyota Hilux απέσπασε το Διεθνές Βραβείο Pick-up (IPUA)

Το Toyota Hilux επικράτησε ως ο απόλυτος νικητής του θεσμού των 6ων Διεθνών Βραβείων Pick-up 2022/2023. Η απονομή της συγκεκριμένης κορυφαίας και έγκυρης διεθνούς διάκρισης, που αφορά τα μεσαίου τύπου μεγέθους pick-up φορτηγά, έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια της έκθεσης Solutrans 2021 στη Λυών της Γαλλίας.

Η κριτική επιτροπή του διεθνούς θεσμού (IPUA) έλαβε υπόψη και εκτίμησε, κατά την αξιολόγησή της, για την απονομή του βραβείου στην ΤΟΥΟΤΑ, το νέο ανθεκτικό και αθόρυβο σύστημα μετάδοσης κίνησης του Hilux, τον ευέλικτο χειρισμό, αλλά και τα χαρακτηριστικά ποιότητας, αντοχής και αξιοπιστίας (QDR).

Η απονομή αυτού του βραβείου, από τον αναγνωρισμένο και διεθνώς αξιόπιστο θεσμό, ενδυναμώνει τη φιλοδοξία της Toyota, έτσι ώστε να επιδιώξει την περαιτέρω ενίσχυση της θέση της στο εύρος επιλογών που έχουν οι επιχειρήσεις LCV της Ευρώπης.

Οι δηλώσεις των πρωταγωνιστών

Ο Jarlath Sweeney, πρόεδρος της κριτικής επιτροπής International Van of the Year Award, που διοργανώνει τον συγκεκριμένο διαγωνισμό, δήλωσε χαρακτηριστικά ότι:

«Κάθε δεύτερη χρονιά από το 2009, το International Pick-up Award (IPUA) απονέμεται στο πιο αποτελεσματικό και λειτουργικό, για τις επιχειρήσεις του σήμερα, pick-up φορτηγό ενός τόνου» και συνέχισε προσθέτοντας ότι, «Οι ανάγκες για ένα πολυλειτουργικό όχημα που παράγεται και πωλείται παγκοσμίως εξελίσσονται και αυτή η ανάγκη εξέλιξης αφορά τόσο το ίδιο το προϊόν όσο και την αγορά στην οποία απευθύνεται με αποτέλεσμα πολλές εταιρείες αυτοκινήτων να θέτουν υψηλά πρότυπα απόδοσης, ασφάλειας και άνεσης προς τον οδηγό και τους επιβάτες».

Το πολυβραβευμένο Toyota Hilux με την προσθήκη και αυτής της πρόσφατης διάκρισης την οποία απέσπασε από την ομάδα ειδικών, που απαρτίζουν την κριτική επιτροπή του International Van of the Year, ενισχύει τη διεθνή αναγνώριση και την εξέχουσα θέση του στις προτιμήσεις της αγοράς για την εξαιρετική οδική συμπεριφορά του, την αντοχή και την (QDR) αξιοπιστία του. Γεγονός που δικαιολογεί τη μεγάλη απήχηση του μοντέλου στην αγορά παγκοσμίως.

Ο Didier Gambart, αντιπρόεδρος Πωλήσεων, Μάρκετινγκ και Customer Experience της Toyota Motor Europe, αναφερόμενος στη διάκριση δήλωσε ότι: «Με περισσότερα από 50 έτη παράδοσης, το Hilux ανέκαθεν πρέσβευε την εξαιρετική ποιότητα, την ανθεκτικότητα και την αξιοπιστία (QDR) με την κορυφαία εκτός δρόμου απόδοσή του. Τώρα, με το πιο πρόσφατο μοντέλο Hilux, έχουμε διευρύνει τη γκάμα κινητήρων με έναν νέο ντίζελ κινητήρα 2,8 λίτρων που προσφέρει ακόμα μεγαλύτερη φινέτσα και ισχύ, επιτρέποντάς μας να ανταποκρινόμαστε στις ανάγκες των πελατών οι οποίοι επιζητούν όχι μόνο ένα ‘άλογο’ εργασίας, αλλά και ένα όχημα αναψυχής. Έτσι, για εμάς, αυτό το βραβείο είναι μια ένδειξη αναγνώρισης όλων των εξατομικευμένων και ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του Hilux και κίνητρο για την περεταίρω ανάπτυξή τους».

Ευκαιρία για λίγη ιστορία

Το Toyota Hilux πρώτης γενιάς κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία, στις 21 Μαρτίου του 1968 και παρουσιάστηκε στην ευρωπαϊκή αγορά, έναν χρόνο αργότερα. Έκτοτε, το pick-up Hilux έχει γίνει ένα από τα πιο επιτυχημένα μοντέλα της γκάμας μοντέλων της Toyota.

Αναγνωρισμένο για την ποιότητα, την αντοχή και την αξιοπιστία του (QDR), το ασταμάτητο Hilux έχει αποδείξει την ηγετική του φυσιογνωμία, επανειλημμένως, κατακτώντας τον Βόρειο Πόλο, τα ηφαίστεια της Ισλανδίας, αλλά και την ήπειρο της Ανταρκτικής, με κορυφαίες μάλιστα επιτυχίες και στο βάθρο του Dakar Rally Raid.

Σήμερα, το Toyota Hilux παράγεται σε έξι διαφορετικές χώρες και πωλείται σε 180 κράτη και περιοχές σε όλο τον κόσμο. Με περισσότερες από 18 εκατομμύρια πωλήσεις ανά την υδρόγειο, δικαίως θεωρείται παγκοσμίως το πιο αγαπημένο μοντέλο pick-up.

Οι τιμές του Toyota Hilux ξεκινούν από €29,900 ή €366 το μήνα με το πρόγραμμα Toyota Flex.

Μάθετε περισσότερα στο www.toyota.com.cy.

Στην ιστορία της αυτοκινητοβιομηχανίας, λίγα ονόματα προκαλούν τον ίδιο σεβασμό για τις επιδόσεις, την πολυτέλεια και την πρωτοποριακή μηχανική όπως η Bugatti. Το Veyron 16.4, του 2005, ήταν ένα υπερ-σπορ αυτοκίνητο που γεννήθηκε από ένα τολμηρό όραμα και επαναπροσδιόρισε τα όρια των δυνατοτήτων.

Ωστόσο, η άφιξη της Veyron δεν ήταν μια ξαφνική αποκάλυψη, αλλά το αποκορύφωμα μιας επίπονης έρευνας. Μεταξύ του 1998 και του 1999, μια σειρά ξεχωριστών μελετών σχεδιασμού διερεύνησε διαφορετικές πτυχές της φιλοδοξίας του Ferdinand Piëch, καθεμία ανοίγοντας το δρόμο για το τελικό σχέδιο.

Η γένεση της σύγχρονης Bugatti βασίζεται στη φιλοδοξία του Ferdinand Karl Piëch, τότε Προέδρου του Ομίλου Volkswagen. Το 1997, εμπνευσμένος από την επιθυμία να δημιουργήσει ένα υπερ αυτοκίνητο με ξεχωριστή φινέτσα και με δύναμη στον κινητήρα που να ξεπερνάει κάθε όριο, ο Piëch έβαλε μπροστά το σχέδιό του. Να υλοποιήσει αυτό που οραματίσθηκε κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού με τρένο Shinkansen στην Ιαπωνία. Και η αρχή έγινε με τον επαναστατικό κινητήρα 18 κυλίνδρων.

Σχεδιασμένη σε ένα φάκελο, η κατασκευή W18 έγινε η βασική σύλληψη της ανακατασκευής της Bugatti, αφού η Volkswagen AG απέκτησε τα δικαιώματα της μάρκας τον Μάϊο του 1998. Ο Piëch δεν αναζήτησε μόνο ταχύτητα, αλλά ένα αυτοκίνητο ικανό να ξεπεράσει τα 400 km/h, προσφέροντας την άνεση, την κομψότητα και τη χρηστικότητα, μια εντελώς νέας πρόκλησης που απαιτούσε εντελώς νέες μηχανικές λύσεις.

Για να υλοποιήσει αυτό το όραμα, ο Ferdinand Piëch ανέθεσε στον Giorgetto Giugiaro της Italdesign να προσφέρει μια νέα φιλοσοφία οχήματος. Το πρώτο αποτέλεσμα της συνεργασίας τους, το EB 118, έκανε το ντεμπούτο του στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Παρισιού τον Σεπτέμβριο του 1998. Έκανε την εμφάνισή του ως ένα κομψό, επιβλητικό δίθυρο κουπέ αιχμαλωτίζοντας την πεμπτουσία ενός grand tourer. Ο σχεδιασμός του χαρακτηριζόταν από ένα μακρύ, φαρδύ καπό – που ήταν απαραίτητο εξαιτίας του μεγέθους του ατμοσφαιρικού κινητήρα W18 6,3 λίτρων που ήταν τοποθετημένος μπροστά και απέδιδε 555 ίππους.

Στο εσωτερικό, η καμπίνα αγκάλιασε επιρροές της Art Deco, δίνοντας έμφαση στην πολυτέλεια, την άνεση και τη χειροποίητη κατασκευή. Σε συνδυασμό με την προηγμένη μηχανική του αυτοκινήτου, συμπεριλαμβανομένου του μοναδικού συστήματος μετάδοσης κίνησης W18 και της μόνιμης τετρακίνησης, το EB 118 ήταν μια τολμηρή δήλωση προθέσεων: ένας απρόσκοπτος συνδυασμός της κληρονομιάς της Bugatti και της πρωτοποριακής καινοτομίας.

Αμέσως μετά, το πολυτελές σαλόνι EB 218 έκανε το ντεμπούτο του στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης τον Μάρτιο του 1999. Επίσης σχεδιασμένο από τον Giugiaro, το EB 218 παρουσιάστηκε ως εξέλιξη του προηγούμενου πρωτότυπου Bugatti EB 112 (από την εποχή Artioli) αλλά τώρα τροφοδοτούμενο από τον ίδιο τρομερό κινητήρα με τον EB 118.

Αυτό το τετράθυρο σεντάν αποτελούσε μια διαφορετική διάσταση της ταυτότητας της Bugatti, εστιάζοντας στην απόλυτη πολυτέλεια.

Με μήκος μεγαλύτερο από το EB 118, στα 5,3 μέτρα διέθετε διακριτικά αναθεωρημένες καμπυλότητες για τους προφυλακτήρες, τα φώτα και το καπό, προσαρμόζοντας τις απαιτήσεις χωροταξίας του W18 σε ένα σεντάν διατηρώντας παράλληλα τη μόνιμη τετρακίνηση.

Το EB 218 απέδειξε την ευελιξία του κινητήρα W18 και την ικανότητα της μάρκας να παράγει όχι μόνο κουπέ αλλά και μεγάλα, υπερπολυτελή οχήματα, που θυμίζουν μοντέλα όπως το Type 41 Royale.

Μια σημαντική αλλαγή κατεύθυνσης σημειώθηκε αργότερα εκείνο το έτος. Στο IAA στη Φρανκφούρτη τον Σεπτέμβριο του 1999, η Bugatti παρουσίασε το EB 18/3 Chiron. Σχεδιασμένο από τον Fabrizio Giugiaro υπό την καθοδήγηση του πατέρα του, αυτό το concept απομακρύνθηκε από τη διάταξη του μπροστινού κινητήρα των προκατόχων του.

Το EB 18/3 Chiron ήταν μια καθαρή, διθέσια μελέτη σούπερ σπορ αυτοκινήτου με το W18 σε διάταξη κινητήρα τοποθετημένο στη μέση. Έτσι έγινε μια εντυπωσιακή αλλαγή στις αναλογίες του αυτοκινήτου με μια πιο επιθετική σχεδιαστικά προς τα εμπρός καμπίνα, χαρακτηριστική των σπορ αυτοκινήτων υψηλών επιδόσεων. Ενώ εξακολουθούσε να διαθέτει τον 555 PS W18 και τετρακίνηση, το στυλ επικεντρώθηκε περισσότερο στην αεροδυναμική απόδοση και τη δυναμική ικανότητα.

Αυτή η πρωτότυπη έκδοση, που πήρε το όνομά της από το θρυλικό οδηγό αγώνων Bugatti, Louis Chiron, σηματοδότησε τη νέα τάση των υπερ-σπορ αυτοκινήτων που θα κατακτούσε τελικά η Veyron με τον εκπληκτικό W18 κινητήρα.

Ένα μήνα αργότερα, τον Οκτώβριο του 1999, έγινε το τελευταίο εξελικτικό βήμα για τη Bugatti EB 18/4 Veyron, πριν κάνει το ντεμπούτο της στην Έκθεση Αυτοκινήτου του Τόκιο.

Κατασκευασμένο εσωτερικά από τον Όμιλο Volkswagen υπό τις οδηγίες του Hartmut Warkuß, με το εξωτερικό να σχεδιάζεται από το νεαρό Jozef Kabaň, το EB 18/4 παρουσίαζε μια πολύ πιο συμπαγή και εστιασμένη σιλουέτα σπορ αυτοκινήτου με κινητήρα στο κέντρο. Το στυλ του προμήνυε έντονα το εμβληματικό σχήμα, τις αναλογίες και τα βασικά σχεδιαστικά στοιχεία του αυτοκινήτου παραγωγής.

Αν και αρχικά εμφανίστηκε με τον κινητήρα W18, η τεράστια πρόκληση της αξιόπιστης εξαγωγής άνω των 1.000 PS και η διαχείριση της θερμότητας και της πολυπλοκότητας του ατμοσφαιρικού W18 οδήγησε σε μια καθοριστική μηχανική αλλαγή. Μέχρι το 2000, πάρθηκε η απόφαση για την ανάπτυξη ενός νέου κινητήρα: του 8,0 λίτρων, τετραπλού υπερσυμπιεστή W16. Αυτός ο κινητήρας θα μπορούσε να επιτύχει πιο αποτελεσματικά τους στόχους ακραίων επιδόσεων της Piëch των 1.001 PS και τελικής ταχύτητας άνω των 400 km/h, αν και απαιτούσε ένα πρωτοφανώς εξελιγμένο σύστημα ψύξης.

Η επιλογή του ονόματος «Veyron» για το τελικό πρωτότυπο και το αυτοκίνητο παραγωγής που ακολούθησε ήταν μία επιλεκτική αναφορά από την πλούσια κληρονομιά της Bugatti. Ο Pierre Veyron (1903-1970) ήταν κάτι περισσότερο από απλώς ένας οδηγός αγώνων. Ήταν μηχανικός ανάπτυξης και επίσημος οδηγός δοκιμών για τη μάρκα κατά τη δεκαετία του 1930. Το κορυφαίο του επίτευγμα ήρθε το 1939 όταν, μαζί με τον Jean-Pierre Wimille, εξασφάλισε μια νίκη για την Bugatti στο διάσημο 24 Hours of Le Mans, πιλοτάροντας ένα Tank Type 57C.

Το ταξίδι από το αρχικό σκίτσο W18 του Ferdinand Piëch μέχρι το κορυφαίο παγκοσμίως Veyron 16.4 ήταν απόδειξη αδιάκοπης καινοτομίας, επαναληπτικής σχεδίασης και βαθύ σεβασμού για την κληρονομιά της Bugatti. Τα πρωτότυπα αυτοκίνητα – EB 118, EB 218, EB 18/3 Chiron και EB 18/4 Veyron – δεν ήταν απλές σχεδιαστικές ασκήσεις αλλά κρίσιμα βήματα μηχανικής. Καθένα από αυτά εξερεύνησε διαφορετικά στυλ (grand tourer, πολυτελές σεντάν, σπορ αυτοκίνητο με κινητήρα στο κέντρο) και δοκίμασε τα όρια του φιλόδοξου κινητήρα W18, πριν η τελική σύγκλιση του σχεδιασμού και η μηχανική στροφή προς τον κινητήρα W16 καθορίσουν τη Veyron. Έδειξαν τη φιλοδοξία, τις μηχανικές προκλήσεις και την εξελισσόμενη σχεδιαστική γλώσσα που κορυφώθηκε σε ένα όχημα που τιμούσε το παρελθόν, ενώ ταυτόχρονα σφυρηλατούσε ένα εντελώς νέο μέλλον για τον κόσμο της αυτοκινητοβιομηχανίας.

Πηγή: Zougla.gr

Ειδήσεις

To Toyota Hilux απέσπασε το Διεθνές Βραβείο Pick-up (IPUA)

Bugatti: Πως το τολμηρό όραμα Ferdinand Piëch έφερε την επανάσταση στα super car με τον W16 κινητήρα στη Veyron