Ήταν το 2021 όταν η Volvo ανακοίνωσε ότι θα γινόταν πλήρως ηλεκτρική μέχρι το 2030. Αλλά η πραγματικότητα σύντομα έγινε αντιληπτή, δείχνοντας ότι η άνοδος των ηλεκτρικών οχημάτων δεν εξελισσόταν τόσο γρήγορα όσο ήλπιζε η εταιρεία που ανήκει στην Geely. Οι Σουηδοί έκτοτε εγκατέλειψαν τη δέσμευσή τους για αποκλειστικά ηλεκτρικά οχήματα για το 2030. Ο νέος στόχος τους πλέον είναι τα plug-in υβριδικά και τα αμιγώς ηλεκτρικά αυτοκίνητα να αντιπροσωπεύουν το 90 έως 100 τοις εκατό των πωλήσεων μέχρι το τέλος της δεκαετίας.
Παρόλα αυτά, η Volvo εξακολουθεί να πιστεύει ότι το τέλος είναι κοντά για τα θερμικά μοτέρ και μάλιστα χωρίς πιθανότητα επιστροφής. Αφού κατασκεύασε τον τελευταίο ντίζελ πριν από περίπου ενάμιση χρόνο, η αυτοκινητοβιομηχανία βλέπει τώρα ημερομηνία λήξης και για τον βενζινοκινητήρα. Σε συνέντευξη στο Bloomberg, ο Διευθύνων Σύμβουλος Hakan Samuelsson έκανε μια τολμηρή πρόβλεψη:
«Η βιομηχανία θα είναι ηλεκτρική – δεν υπάρχει γυρισμός. Μπορεί να χρειαστεί λίγο περισσότερος χρόνος σε ορισμένες περιοχές, αλλά η κατεύθυνση είναι σαφής. Σε περίπου 10 χρόνια, όλα τα αυτοκίνητα θα είναι ηλεκτρικά και θα έχουν χαμηλότερο κόστος».
Ο Samuelsson δήλωσε στο Bloomberg ότι η εταιρεία πρέπει να λανσάρει νέα plug-in υβριδικά, τα οποία περιέγραψε ως «ηλεκτρικά αυτοκίνητα με εφεδρικό κινητήρα». Δεν είναι σαφές εάν αναφερόταν σε plug-in υβριδικά μεγάλης αυτονομίας όπως το νέο XC70 ή σε ηλεκτρικά που χρησιμοποιούν κινητήρα βενζίνης ως γεννήτρια (range extender).
Εάν γίνει πραγματικότητα το πλήρως ηλεκτρικό όραμα του Samuelsson, αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει προβλήματα σε ορισμένες παλαιές αυτοκινητοβιομηχανίες. Ο ίδιος πιστεύει ότι η βιομηχανία οδεύει προς μια σημαντική αναδιάρθρωση και ενώ ορισμένες «εταιρείες θα προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες και θα επιβιώσουν, άλλες όχι». Κοιτάζοντας μπροστά στην ηλεκτρική εποχή που ξεκινά γύρω στο 2035, προβλέπει ότι «δύο ή τρεις πολύ ισχυρές κινεζικές μάρκες» θα είναι μεταξύ των κυρίαρχων δυνάμεων, ενώ η παλιά φρουρά, ή ό,τι έχει απομείνει από αυτήν, θα αναγκαστεί να αντιμετωπίσει μια νέα πραγματικότητα.
Εσείς τι πιστεύετε;
3.000 ευρώ το εργατικό κόστος για κάθε Ι.Χ. στη Γερμανία – 520 ευρώ στην Κίνα – 1.190 στην Αμερική
Καθώς οι δασμοί του Προέδρου Τραμπ αρχίζουν να τίθενται σε ισχύ, οι ξένες αυτοκινητοβιομηχανίες, συμπεριλαμβανομένων των γερμανικών, εξετάζουν το ενδεχόμενο να κατασκευάσουν περισσότερα οχήματα εντός των συνόρων της Αμερικής. Στην περίπτωση της Audi, αυτό θα σήμαινε τη δημιουργία παραγωγής στις ΗΠΑ, για πρώτη φορά στην ιστορία της.
Ωστόσο, όπως αποδεικνύεται, η αποφυγή των δασμών δεν είναι το μόνο κίνητρο για τη μετατόπιση της παραγωγής από τη Γερμανία στις ΗΠΑ. Όλα δείχνουν πως και η διαφυγή από το υψηλό εγχώριο εργατικό κόστος που επιβαρύνει τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία είναι ένας άλλος σημαντικός παράγοντας.
Μια νέα μελέτη της εταιρείας Oliver Wyman αποκάλυψε το τεράστιο χάσμα στο κόστος εργασίας μεταξύ της Γερμανίας και άλλων χωρών. Βοηθά επίσης να εξηγηθεί γιατί η εγχώρια παραγωγή αυτοκινήτων έχει μειωθεί κατά περισσότερο από το ένα τέταρτο την τελευταία δεκαετία και γιατί η μείωση αυτή είναι πιθανό να συνεχιστεί.
Οι ερευνητές που συνέκριναν 250 εργοστάσια αυτοκινήτων σε όλο τον κόσμο έμαθαν ότι η Γερμανία είναι η πιο ακριβή χώρα στον πλανήτη για την παραγωγή νέων αυτοκινήτων, καθώς κάθε όχημα προσγειώνει τον κατασκευαστή του με ένα μέσο εργατικό κόστος 3.000 ευρώ που καλύπτει μισθούς, συνταξιοδοτικές εισφορές και άλλες παροχές. Η μεταφορά της παραγωγής στις ΗΠΑ θα μείωνε αυτόν το λογαριασμό στο μισό και ακόμη περισσότερο.
Αλλά ακόμη και η κατασκευή αυτοκινήτων στην Αμερική φαίνεται ακριβή σε σύγκριση με την παραγωγή τους στην Κίνα, όπου το εργατικό κόστος ανά όχημα ανέρχεται σε μόλις 520 ευρώ. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η κατασκευή ενός αυτοκινήτου στη Γερμανία κοστίζει έως και 7.000 ευρώ περισσότερο από ό,τι θα κόστιζε στην Κίνα, σύμφωνα με την ίδια έκθεση.
Αλλά, αν οι δασμοί πάψουν ποτέ να αποτελούν ζήτημα και η μείωση του εργατικού κόστους αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα, υπάρχουν ακόμη καλύτερες επιλογές για ένα νέο εργοστάσιο από την Κίνα. Η μελέτη αποκάλυψε πολλές χώρες όπου το κόστος εργασίας κάνει ακόμη και το κόστος της Κίνας να φαίνεται ακριβό, όπως το Μεξικό, όπου το κόστος εργασίας ανά όχημα είναι 271 ευρώ, και η Ρουμανία, όπου είναι μόλις 242 ευρώ.
Ωστόσο, η χώρα που προσφέρει πραγματικά το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για την κατασκευή αυτοκινήτων είναι το Μαρόκο, όπου το κόστος εργασίας ανά όχημα είναι απίστευτα 94 ευρώ…