Είναι γνωστό ως το λογότυπο που φέρουν οι κορυφαίες εκδόσεις των μοντέλων της Alfa Romeo, αλλά και τα αγωνιστικά της αυτοκίνητα. Η ιστορία όμως πίσω από το τετράφυλλο πράσινο τριφύλλι (Quadrifoglio Verde) είναι αυτή που αποκαλύπτει γιατί το συγκεκριμένο λογότυπο είναι ένας πραγματικός θρύλος για την Alfa Romeo. Η ημερομηνία γέννησης αυτού του θρύλου τη φετινή χρονιά συνέπεσε με τον αγώνα της Formula 1 στη Monza.
Τα αυτοκίνητα με τα οποία συμμετέχει η Alfa Romeo στους αγώνες ξεχωρίζουν, εκτός των άλλων και χάρη στο Quadrifoglio Verde, το τετράφυλλο τριφύλλι που αποτελεί το σήμα κατατεθέν των αγωνιστικών Alfa Romeo, αλλά και των κορυφαίων εκδόσεων των μοντέλων παραγωγής. Το συγκεκριμένο λογότυπο χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1923 σε μία από τις τέσσερις Alfa Romeo RL που πήραν μέρος στον αγώνα του Targa Florio στη Σικελία. Η ομάδα των οδηγών αποτελούνταν από τους Giulio Masetti, Antonio Ascari, Ugo Sivocci και τον Enzo Ferrari!
Ο Ugo Sivocci, ο οποίος είχε προτείνει τον Ferrari για οδηγό της ομάδας, παρά την τεράστια εμπειρία του, λόγω αρκετών ατυχιών είχε δημιουργήσει τη φήμη του «αιώνιου δεύτερου». Σε μια απόπειρα να ξορκίσει την κακή του τύχη, ο Sivocci ζωγράφισε στη γρίλια του αγωνιστικού του ένα λευκό τετράγωνο που περιέκλειε ένα τετράφυλλο τριφύλλι. Προς το τέλος του αγώνα η ιδέα του Sivocci δεν έδειχνε να μπορεί να σπάσει την κακή παράδοση, αφού ο Ιταλός οδηγός ήταν, για ακόμα μία φορά, δεύτερος με διαφορά από τον πρώτο Ascari. Τότε όμως και μόλις διακόσια μέτρα από τον τερματισμό, η Alfa Romeo του Ascari βγήκε εκτός. Οι μηχανικοί του έτρεξαν και έβαλαν και πάλι σε λειτουργία το αυτοκίνητο, όμως πάνω στην ένταση και τη χαρά της στιγμής τερμάτισαν πανηγυρίζοντας σκαρφαλωμένοι πάνω στην RL του Ascari. Αυτή η κίνηση ήταν αρκετή για να αποκλειστεί ο Ascari, ο οποίος έπρεπε να επιστρέψει στο σημείο που είχε βγει το αυτοκίνητο και να τερματίσει και πάλι, αυτή τη φορά μόνος. Αυτή η διαδικασία όμως επέτρεψε στον Sivocci να τερματίσει πρώτος, κερδίζοντας τον σημαντικότερο αγώνα της εποχής, ξορκίζοντας την ατυχία του και παράλληλα δημιουργώντας τον θρύλο του Quadrifoglio Verde. Η ιστορία πήρε μεταφυσικές διαστάσεις όταν η σημασία του νέου φυλαχτού της Alfa Romeo σφραγίστηκε από μία τραγωδία. Λίγους μήνες αργότερα από την τεράστια επιτυχία του στο Targa Florio, ο Sivocci στις 8 Σεπτεμβρίου του 1923 έχασε τη ζωή του κατά τη διάρκεια αγώνα στην πίστα της Monza πίσω από το τιμόνι μίας Alfa Romeo P1. Λόγω κάποιων προβλημάτων οι μηχανικοί δεν είχαν προλάβει να βάψουν το τυχερό του τριφύλλι στο αγωνιστικό...
Το αυτοκίνητο του Ugo Sivocci αμέσως μετά το μοιραίο ατύχημα στις 8 Σεπτεμβρίου του 1923. Από την επόμενη χρονιά και μέχρι και σήμερα, όλες οι αγωνιστικές Alfa Romeo φέρουν περήφανα το φυλαχτό του Ugo Sivocci, το Quadrifoglio Verde. Για να τιμήσουν τη μνήμη του αδικοχαμένου οδηγού, το τριφύλλι τοποθετήθηκε πάνω σε ένα λευκό τρίγωνο σε σχέση με το τετράγωνο που αρχικά είχε το λογότυπο. To 1963 το Quadrifoglio Verde έκανε για πρώτη φορά την εμφάνιση του σε αυτοκίνητο παραγωγής, την Giulia Ti Super. Σήμερα οι Giulia Quadrifoglio και Stelvio Quadrifoglio αποτελούν τις ισχυρότερες Alfa Romeo παραγωγής στην ιστορία της εταιρείας. Εφοδιασμένες με έναν V6 βενζινοκινητήρα 2,9 λίτρων με δύο Turbo, απόδοσης 510 ίππων, αποτελούν το απόλυτο μέτρο σύγκρισης στην κατηγορία τους, όσον αφορά στις επιδόσεις και στην οδηγική απόλαυση. Μαζί με το μονοθέσιο της Alfa Romeo Racing, τη C38, αποτελούν τους άξιους συνεχιστές μιας παράδοσης που έχει ξεπεράσει τα 95 χρόνια ζωής.
Πηγή: www.lifo.gr
Πωλείται το σημαντικότερο F1 μονοθέσιο στην ιστορία της Mercedes – Εκτιμάται στα 50 εκατ. ευρώ
Οι αυτοκινητοβιομηχανίες είχαν λίγους σχεδιαστικούς περιορισμούς στα πρώτα χρόνια της Formula 1, πολύ πριν οι αυστηροί κανονισμοί οριστικοποιηθούν. Η Mercedes-Benz εκμεταλλεύτηκε αυτή την ευκαιρία στα μέσα της δεκαετίας του 1950 και δημιούργησε την W 196 R, ένα ανοικτό αγωνιστικό. Ονομάστηκε Stromlinienwagen, και η RM Sotheby’s πουλάει ένα τέτοιο αγωνιστικό, το οποίο συνοδεύει μεγάλη ιστορία.
Το αυτοκίνητο έκανε το αγωνιστικό του ντεμπούτο στο Grand Prix του Μπουένος Άιρες τον Ιανουάριο του 1955, με τον Juan Manuel Fangio να πιλοτάρει το σασί Νο 9 και να πετυχαίνει τη νίκη. Το αυτοκίνητο θα ολοκληρώσει την αγωνιστική του καριέρα με άλλη μια νίκη με τον Sir Stirling Moss στο τιμόνι, κερδίζοντας τον ταχύτερο γύρο στο ιταλικό Grand Prix του 1955.
Η Mercedes διατήρησε αρχικά και τα 10 εναπομείναντα μοντέλα W 196 και τα διατήρησε σε λειτουργική κατάσταση. Ωστόσο, τελικά δώρισε τέσσερα από τα αυτοκίνητα αυτά, συμπεριλαμβανομένου του Νο 9. Το αυτοκίνητο βρήκε νέα στέγη στο Ίδρυμα Indianapolis Motor Speedway, όπου βρίσκεται από τότε, έχοντας υποστεί δύο αναβαθμίσεις κατά τη διάρκεια της ζωής του.
Σύμφωνα με τον οίκο RM Sotheby’s, αυτό είναι το μοναδικό Stromlinienwagen που προσφέρθηκε ποτέ προς πώληση σε ιδιώτη και είναι ένα από τα τέσσερα γνωστά W 196 R που είχαν το βελτιωμένο αμάξωμα στο τέλος της σεζόν F1 του 1955. Η RM προσδιορίζει την αξία του σε «πάνω από 55.000.000 δολάρια».
Η δημοπρασία έρχεται μόλις δύο χρόνια μετά την πώληση μιας Mercedes 300 SLR Uhlenhaut Coupe -μια από τις μόλις δύο που υπάρχουν- για το ιλιγγιώδες ποσό των 143 εκατομμυρίων δολαρίων, καθιστώντας την το ακριβότερο όχημα στον πλανήτη. Ενώ αυτή η W 196 R δεν είναι τόσο σπάνια, η ιστορία της στον χώρο των αγώνων είναι απαράμιλλη.