Τα παιδιά από το autogreeknews.gr μας άνοιξαν λίγο τα μάτια πρίνα μερικές μέρες με το ποιό κάτω άρθρο για εβληματικό spoiler του Ford Escort Cosworth.
Το Escort Cosworth αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα φετίχ των βενζινοαίματων, όχι μόνο σε σχέση με τα αυτοκίνητα της εποχής, αλλά κυρίως συγκριτικά με τα σημερινά. Αν ρωτάγαμε 10 άτομα, ζήτημα να μας έλεγαν οι 2 πως προτιμούν ένα σύγχρονο μοντέλο σε σχέση με το 90’s rally replica της Ford.
O κυριότερος λόγος που χαράχτηκε στο θυμικό όλων με πυρωμένο σίδερο, είναι φυσικά η συγκλονιστική εμφάνιση. Φουσκώματα, επιθετικό εμπρός μέρος με λειτουργική αεροδυναμική και, όπως θα περιμένατε, ο αδιαμφισβήτητος πρωταγωνιστής: η θρυλική φτερούγα στο πίσω μέρος, που ενώνει οροφή και πόρτα πορτμπαγκάζ, με ένα ακόμα μικρότερο spoiler στη βάση της. Η αιτία -μαζί με το εμπρός spliiter- που το Escort Cosworth έγινε το πρώτο αυτοκίνητο παραγωγής με downforce. Το προσωνύμιο «ουρά φάλαινας» προέκυψε από το σχήμα. Πόσοι γνωρίζουν, όμως, ότι η πραγματική έμπνευση προήλθε από τα αεροπλάνα;

Ένα συγκεκριμένο, για την ακρίβεια. Το Fokker Dr.1 αποτέλεσε την αιχμή του δόρατος για την Luftstreitkrafte, κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Στα χέρια του Manfred von Richthofen, έσπειρε τον τρόμο στους αιθέρες από το 1917 έως το 1918 μετρώντας περισσότερες από 80 καταρρίψεις! Ο θρύλος του «Κόκκινου Βαρώνου» αποτέλεσε πηγή για δεκάδες βιβλία, τραγούδια και ταινίες, με την πρωτοποριακή διάταξη των τριών φτερών στο αεροπλάνο του να αφήνει εποχή. Από εκεί «έκλεψε» ιδέες ο Frank Stephenson, για τον σχεδιασμό της αεροτομής του Escort Cosworth.
Μάλιστα, το αρχικό του σχέδιο ήταν ακόμα πιο κοντά σε αυτό του Fokker καθώς αποτελείτο από 3 στελέχη, με την «ουρά φάλαινας» να είναι διπλή!

Το κόστος, ωστόσο, δεν «έψησε» τους ανθρώπους της Ford, ενώ υπήρχαν και παράπονα από τους δοκιμαστές για την ορατότητα. Οπότε η ανεπανάληπτη αεροτομή, πήρε τη μορφή που ξέρουμε. Παρόλα αυτά, όποιος ήθελε –και θέλει ακόμα- μπορούσε να προσθέσει το τρίτο spoiler (ή να αφαιρέσει κάθε παρουσία βοηθήματος από το πίσω μέρος, για να αυξήσει την τελική στα 240, από τα 232 χλμ./ώρα). Βλέποντάς το, αισθανόμαστε ευγνώμονες που τόσο η Ford όσο και η συντριπτική πλειοψηφία των κατόχων «Cossie», έμειναν πιστοί στην «ουρά φάλαινας».
Πηγή: Autogreeknews.gr

Η αγωνιστική Jaguar D-Type του 1954, πωλείται όσο μια Bugatti Tourbillon!
Στα χέρια του Σερ Στέρλινγκ Μος, σημείωσε τον ταχύτερο χρόνο στα δοκιμαστικά των 24 ωρών του Le Mans εκείνη τη χρονιά.
Δεν υπάρχουν πολλά κλασικά αγωνιστικά αυτοκίνητα, με τη χάρη και φινέτσα της Jaguar D-Type. Και σίγουρα είναι ακόμα λιγότερα αυτά που έχουν τη δική της αξία μεταπώλησης, μετά από 7 και πλέον δεκαετίες.

Η συγκεκριμένη δεν πρόκειται να καταρρίψει το ιστορικό ρεκόρ, που κρατάει από το 2016, όταν η D-Type που θριάμβευσε στις 24 Ώρες του Le Mans το 1956, τίναξε στον αέρα το μπλοκ δημοπρασιών με το εκπληκτικό ποσό των 21,78 εκατομμυρίων δολαρίων!

Όμως, η Broad Arrow Auctions, που θα τη βγάλει στο σφυρί, στις αρχές Μαρτίου, εκτιμά ότι θα πουληθεί μεταξύ 6,5 και 8,5 εκατομμυρίων δολαρίων, όσο δηλαδή κοστίζει μια ολοκαίνουργια Bugatti Tourbillon, μαζί με τα… παρελκόμενα.

Τι είναι αυτό που κάνει τη συγκεκριμένη D-Typer τόσο ξεχωριστή. Πέραν της άριστης λειτουργικής της κατάστασης, είναι το γεγονός ότι ελάχιστα αυτοκίνητα εκείνης της εποχής έχουν τόσο πλούσια αγωνιστική δράση. Αναμφίβολα η κορυφαία στιγμή της,. Ήταν ο εμβληματικός αγώνας του Le Mans το 1954, όταν με τον θρυλικό Σερ Στέρλινγκ Μος και τον Πίτερ Γουόκερ, σημείωσε τους καλύτερους χρόνους στα δοκιμαστικά.
Δυστυχώς, δεν κατάφερε ποτέ να ολοκληρώσει τον αγώνα, καθώς η Jaguar την απέσυρε, λόγω ξαφνικού προβλήματος στο σύστημα πέδησης.
