O Ευαγόρας Παπασάββας έδειξε για άλλη μια φορά πόσο ταχύς είναι στη USF2000, ξεκινώντας από μπροστά και τις δύο κούρσες στους προκλητικούς δρόμους του Τορόντο, ωστόσο, το τελικό αποτέλεσμα δεν ικανοποίησε τον ίδιο μιας και η έκτη και η έβδομη θέση που πέτυχε δεν αντικατοπτρίζουν το ταλέντο του.
Καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει. Ο Ευαγόρας Παπασάββας είναι από τους ταχύτερους οδηγούς του πρωταθλήματος USF2000 των ΗΠΑ και το γεγονός πως κατάφερε για άλλη μια φορά να γράψει τον ταχύτερο χρόνο στα προκριματικά του πρώτου αγώνα και τον δεύτερο ταχύτερο χρόνο στα προκριματικά του δεύτερου αγώνα, υπογράμμισε του λόγου το αληθές.
Μετά και το pole position που πέτυχε στην πίστα του Mid-Ohio, σειρά είχε τώρα η τρομερή επίδειξη που είδαμε από τον ίδιο στην street πίστα του Τορόντο, με την ακροβασία του ανάμεσα στους ασφυκτικούς τοίχους να τον ανταμείβουν με άλλο ένα pole position, όντας ο μοναδικός οδηγός που κατάφερε να σπάσει το φράγμα του ενός λεπτού και των 13 δευτερολέπτων.
«Η πίστα του Τορόντο είναι από τις αγαπημένες μου», δήλωσε ο 15χρονος Κύπριος. «Τόσο η επιφάνεια της, όσο και η τοποθέτηση των τοίχων αλλάζουν κάθε χρόνο και αυτό σημαίνει ότι η γρήγορη προσαρμογή στην πίστα και το πως συμπεριφέρεται το μονοθέσιο είναι ύψιστης σημασίας».
Άξιο αναφοράς ήταν το γεγονός πως στα προκριματικά του δεύτερου αγώνα ο Ευαγόρας έχασε το pole position από τον άνθρωπο που οδηγεί την κούρσα για τον τίτλο, Simon Sikes, για μόλις 185 χιλιοστά του δευτερολέπτου και το εντυπωσιακό ήταν ότι έγραψε τον χρόνο του με στραβωμένο μπροστινό αριστερό τροχό, έπειτα από επαφή που είχε λίγο προηγουμένως με τον τοίχο.
Οι καιρικές συνθήκες έπαιξαν καθοριστικό ρόλο και στους δύο αγώνες του weekend στο Τορόντο και αυτό επηρέασε αρνητικά τα αποτελέσματα του Παπασάββα. Οι αγωνοδίκες αποφάσισαν να δείξουν την πινακίδα «Wet Race», παρά το γεγονός πως η πίστα στέγνωνε με το λεπτό, και αυτό ανάγκασε την ομάδα του Ευαγόρα να τον κρατήσει για περισσότερη ώρα έξω στην πίστα με τα πιο «αργά» βρόχινα ελαστικά, προκειμένου να μην θυσιάσει την καλή θέση εκκίνησης του.
Αυτή ήταν τελικά η λάθος στρατηγική, αφού πολλοί οδηγοί που ξεκίνησαν πίσω του (οι οποίοι μπήκαν εγκαίρως στα pits για στεγνά ελαστικά) κατάφεραν να δρασκελήσουν τον συμπατριώτη μας. Οι κίτρινες σημαίες (πολύ συχνό φαινόμενο στη USF2000) σμίκρυναν τις αποστάσεις που είχαν αυτοί οι οδηγοί από τον Παπασάββα, με αποτέλεσμα ο ίδιος να γλιστρήσει πίσω στη δέκατη θέση όταν έκανε το δικό του pit-stop, τερματίζοντας τελικά στην έκτη θέση, και μάλιστα χωρίς μπροστινό πτερύγιο, ύστερα από επαφή που είχε με τον ανυπόμονο Mac Clark.
Στην εκκίνηση του δεύτερου αγώνα ο Ευαγόρας, που ξεκινούσε δεύτερος, γλίστρησε ανοικτά στην πρώτη στροφή (φτάνοντας εκεί πρώτος ανακάλυψε πως η βρεγμένη μπογιά στην άσφαλτο δεν παρείχε καθόλου κράτημα) με αποτέλεσμα να πέσει στην τελευταία θέση. Παρόλο που η άνοδος του ήταν θεαματική, επιτρέποντάς του να σκαρφαλώσει μέχρι την έβδομη θέση, η γενναία αυτή προσπάθεια έφτασε στο τέλος της με το πέσιμο της καρό σημαίας. Άξιο αναφοράς είναι πως τη δεύτερη κούρσα κέρδισε ο κυπριακής καταγωγής Νίκο Χριστοδούλου, που πραγματοποίησε έκτακτη εμφάνιση στην πίστα της πόλης όπου μεγάλωσε.
Μετά και την ολοκλήρωση των δύο αγώνων στο Τορόντο ο Ευαγόρας Παπασάββας εξακολουθεί να βρίσκεται στην πέμπτη θέση του πρωταθλήματος και με άλλους τρεις αγώνες στην πίστα του Portland να απομένουν για την ολοκλήρωση της σεζόν, ο ίδιος θα θέλει να κλείσει τη χρονιά του με άλλη μια νίκη.
Θεαματικός αγώνας στην Ανάβαση Ανώγυρας με νικητή τον Λούκα Χριστοφόρου!
Ολοκληρώθηκε και ο δεύτερος αγώνας για το Πρωτάθλημα Αναβάσεων by Psaltis Autoparts – ENEOS Lubricants, το Anogyra Hillclimb με νικητή και πάλι τον Λούκα Χριστοφόρου.
Ο αγώνας που διοργανώθηκε από την Κυπριακή Ομοσπονδία Αυτοκινήτου και την Επιτροπή Πίστας και ασφάλτινων αγώνων είχε 26 συμμετοχές δείχνοντας πως οι οδηγοί και φίλοι του αθλήματος είναι πολλοί και πως η προσπάθεια για την αναβάθμιση των αγώνων συνεχίζεται.
Στο αγωνιστικό κομμάτι, πρώτος γενικής ήταν ο Λούκας Χριστοφόρου ο οποίος εν αναμονή του νέου του αυτοκινήτου που ετοιμάζει για τον επόμενο αγώνα του Ιουλίου, έτρεξε με το cross car του Semong Bravo γράφοντας χρόνο (άθροισμα των δύο περασμάτων) 3:10.35.
Δεύτερος και δείχνοντας πως οι ικανότητες του είναι πολλές, ο Χρίστος Παναγιώτου (Πικκής) με το Lancer EVO III του έκανε χρόνο 3:13.22 δίνοντας ρεσιτάλ οδήγησης και αν δεν έκανε ένα λάθος στην πρώτη διαδρομή, μπορεί να φλερτάριζε και την πρώτη θέση…
Τρίτος γενικής ήταν ο πατέρας, Αντρέας Χριστοφόρου με το άλλο Semong Bravo Cross Car ο οποίος με χρόνο 3:15.92 και μια… μικρή τούμπα στην δοκιμαστική απέδειξε ότι η ηλικία δεν παίζει κανένα ρόλο!
Τέταρτος γενικής και πρώτoς στην κατηγορία RCE1 και RCE 2wd ήταν ο πάντα μαχητικός Αβράμης Αβραάμ ο οποίος σε αυτή την διαδρομή δεν μπόρεσε να χτυπήσει χρόνους overall, όμως οδήγησε το Nissan Pulsar GTi του δυνατά γράφοντας χρόνο 3:27.03.
Πέμπτος γενικής και δεύτερος στην κατηγορία RCE1 κάνοντας ντεμπούτο στις αναβάσεις ήταν ο «τόπακας» Θεόδωρος Αντωνίου, γνωστός από το πρωτάθλημα Time Attack, ο οποίος έχοντας ίσως το δυνατότερο Honda στον αγώνα έγραψε χρόνο 3.29.28! Ελπίζουμε να τον έχουμε μαζί μας και στη συνέχεια του πρωταθλήματος.
Έκτος γενικής παρά τα προβλήματα που αντιμετώπισε με το τιμόνι του, ήταν ο Φώτος Φωτιάδης με το Lancer Evo III του ο οποίος ήταν και πρώτος στην RCE2. Ο Φώτος σταθεροποιήθηκε στις πρώτες θέσεις γενικής και οι χρόνοι του ήταν καις τα Ανώγυρα πάρα πολύ καλοί. Τελικός χρόνος: 3:29.81.
Έβδομος γενικής και δεύτερος στην RCE2 ήταν ο Λέανδρος Μιχαήλ, με το Νissan Pulsar GTi – R, ένα πολύ δυνατό αυτοκίνητο, γράφοντας χρόνο 3:32.67.
Όγδοος γενικής, πρώτος στην RCS2 και πρώτος στην RCS 2wd με το «αυτοκίνητο κατατεθέν» πλέον στις αναβάσεις ήταν ο Χρίστος Πολυκάρπου με χρόνο 3:35.13, ο οποίος αφού είδε πως η διαδρομή δεν προσφερόταν για χρόνους και βεβαιώνοντας την πρωτιά του στην κατηγορία S, το απόλαυσε δίνοντας θέαμα στους θεατές.
Πολλές φωτογραφίες από τον Γιώργο Παπαγεωργίου τον οποίο ευχαριστούμε πολύ στο πιο κάτω album
Ένατος γενικής και τρίτος στην RCE1 ήταν ο πολύ μαχητικός Γιάννος Καδής με το Honda EG SiR του που έγραψε χρόνο 3:36.34 δείχνοντας πως πλησιάζει τους χρόνους της κατηγορίας Ε1.
Την δεκάδα έκλεισε ο Στέλιος Κυθρεώτης ο οποίος παρά τον ανταγωνισμό που είχε να αντιμετωπίσει στην ανανεωμένη κατηγορία του, ήταν με το Honda Type R EK9 πρώτος στην RCS1 με χρόνο 3:39.12 αλλά και δεύτερος στην κατηγορία RCS 2wd πίσω από τον Πολυκάρπου.
Αν υπήρχε βραβείο «καλύτερου θορύβου», θα πήγαινε σίγουρα στο Hondάκι του Κυθρεώτη μιας και οι στροφές είναι πάντα στο όριο!
Δεύτερος στην κατηγορία RCS1 και τρίτος στην RCS 2wd ήταν ο Μάριος Κωνσταντινίδης ο οποίος οδήγησε για πρώτη φορά σε αγώνα το νέο του απόκτημα, ένα πολύ δυνατό Honda Civic (πρώην των αδελφών Σπύρου). Ο χρόνος του Κωνσταντινίδη ήταν 3:41.74, πλησιάζοντας αρκετά τον μόνιμο αντίπαλο του στην κατηγορία, Στέλιο Κυθρεώτη.
Πολύ ανεβασμένος ήταν ο Μάριος Σεβαστίδης ο οποίος ακολούθησε με χρόνο 3:47.71 με το εντυπωσιακό αλλά αδικημένο στην κατηγορία του αφού τρέχει με τα τετρακίνητα τέρατα λόγω turbo, Mini Cooper S R53. Ο χρόνος του ήταν 3:47.71.
Τρίτος στην RCS1 ήταν ο παλιός, Νεκτάριος Γεωργίου που λόγω αποχής, έμεινε κάπως πίσω σε χρόνους, όντας όμως πάντα εντυπωσιακός με το θηρίο του το Honda EP3 Type R.
Ακολούθησε ο Μάριος Χριστοδούλου με το Honda Integra DC2 Type R και χρόνο 3:50.31 ο οποίος με νέα σεταρίσματα στον κινητήρα ήθελε να εξοικειωθεί με το αυτοκίνητο του.
Επιστροφή στους αγώνες είχαμε και από τον Γιώργο Λυσάνδρου με το δυνατό του Seat Ibiza GTi ο οποίος με συνοδηγό τον Παύλο Λυσάνδρου είχε χρόνο 3:51.89.
Ο Ευτύχιος Τρύφωνος με το Mitsubishi Evo VIII και συνοδηγό τον Άλεξ Αλεξάνδρου έδωσε το παρόν του γράφοντας χρόνο 3:56.14, ενώ τον ακολούθησε ο αδελφός του Ηλίας Τρύφωνος με συνοδηγό τον Φίλιππο Φιλιππίδη και το Toyota Yaris RS με χρόνο 4:09.72, ο οποίος ήταν και πρώτος στην κατηγορία RCS3.
Δεύτερος στην RCS3 ήταν ο μαχητικός Σκεύος Γερολέμου με την μόνιμη συνοδηγό του Μαίρη Γερολέμου και το γνωστό Suzuki Swift GTi και χρόνο 4:09.99, μόλις μερικά χιλιοστά πίσω από τους Ηλία Τρύφωνος και Φίλιππο Φιλιππίδη!
Ακολούθησε ο πρόεδρος του Time Attack Club Χάρης Περίκκος, η ψυχή των αγώνων, ο οποίος είχε μια αστοχία στο πρώτο πέρασμα με αποτέλεσμα να μείνει πίσω στην συνολική προσπάθεια του γράφοντας χρόνοι 4:33.71.
Τέλος ο Νικόλας Χαραλάμπους ήταν τρίτος στην RCS3 με χρόνο 4:40.53 με το vintage Lada Samara του.
Χορηγός του αγώνα ήταν η εταιρεία ανταλλακτικών Psaltis και τα λιπαντικά ENEOS.
Υποστηρικτές, είναι η Satworks, το Boyz Stuff Show, η Red Bull, η Trust Racing, η SHELL, το School of Automotive engineering και βέβαια η STS Events, η εταιρεία που βρίσκεται πίσω από τις μεγαλύτερες διοργανώσεις αυτοκινήτου στην Κύπρο.
Χορηγοί επικοινωνίας το car.com.cy το μεγαλύτερο site αυτοκινήτου στην Κύπρο και το onlyracing cy.
Τον αγώνα διοργάνωσε η Κυπριακή Ομοσπονδία Αυτοκινήτου μέσω της Επιτροπής Aσφάλτινων Aγώνων και Πίστας. Συγχαρητήρια αξίζουν στους πρωτεργάτες των αγώνων ανάβασης Χάρη Περίκκο και στην ομάδα του (Μάριος, Eddie, Αργύρης κλπ), στον Ανδρόνικο Κοζάκο που στήνει την ομάδα των marshals και είναι ο Αλυτάρχης του αγώνα.
Ευχαριστίες αξίζουν επίσης σε όλους όσους λιγότερο ή περισσότερο έχουν προσφέρει στο χώρο, όπως ο πρωταθλητής Χρίστος Πολυκάρπου, αλλά και τους φίλους οδηγούς που στηρίζουν την επιτροπή αγώνων και προτείνουν λύσεις στην Ομοσπονδία για την όσο καλύτερη διοργάνωση των αγώνων.
Ευχαριστίες και στον Στέλιο Κυθρεώτη, χρόνια promoter των αγώνων ανάβασης ο οποίος στηρίζει την θεσμό οικονομικά αλλά και όντας αθλητής των αναβάσεων, αλλά και βέβαια στους αφανείς ήρωες όπως τα στελέχη της Ομοσπονδίας που στηρίζουν τον θεσμό και κυρίως στον αντιπρόεδρο Κώστα Γεωργίου που πήρε το πρωτάθλημα σαν προσωπικό στοίχημα και κατάφερε με την καθοδήγηση του να ολοκληρώνονται οι αγώνες με την μεγαλύτερη δυνατή επιτυχία.
Λάθη γίνονται, αλλά έχει σημασία να βελτιωνόμαστε και οι συμμετοχές να αυξάνονται.
Οι προετοιμασίες για τον επόμενο, 3ο αγώνα έχουν ξεκινήσει!