Editorial

03 Oct, 2018 Ώρα 16:38

Νέο θανατηφόρο - Μια από τα ίδια οι ανακοινώσεις της Αστυνομίας... Να τι φταίει, δεν το βλέπετε;

Thumbnail

Του Στέλιου Κυθρεώτη

Close

Τραγικός ο σχολιασμός του νέου θανατηφόρου από αξιωματούχους της "παλιάς σχολής" της Αστυνομίας... Έφυγε ο άξονας ενώ το διπλοκάμπινο βρισκόταν σε κίνηση και ο υψηλόβαθμος αξιωματούχος σε δηλώσεις του στην τηλεόραση μας είπε ότι τα δυστυχήματα οφείλονται στον... ανθρώπινο παράγοντα!!

Και δεν αντιλέγω, ο ανθρώπινος παράγοντας είναι η πρώτη αιτία σοβαρών δυστυχημάτων, αλλά μετά από τέτοιο δυστύχημα (φεύγει ο άξονας από κινούμενο αυτοκίνητο) δεν εστιάζεις στον ανθρώπινο παράγοντα... ούτε βρίσκεις αφορμή να πεις την κουβέντα σου για την ταχύτητα...

Close

Δεν θέλω να κατηγορηθώ για ξενοφοβικός αλλά εκτός από Κύπριοι, αρκετά από τα θύματα του μολώχ της ασφάλτου είναι αλλοδαποί. Το γιατί είναι τόσο απλό: Όπως ένας μέσος Κύπριος που δεν οδήγησε ξανά σε ευρωπαϊκό δρόμο ή σε δρόμο όπου κινούνται ανάποδα (αριστερό τιμόνι) έτσι και ένας αλλοδαπός, θα έπρεπε να αντιμετωπίζει αυστηρές εξετάσεις πριν οδηγήσει αυτοκίνητο στην Κύπρο. Κι όμως, χιλιάδες αλλοδαποί με διαφορετική οδηγική νοοτροπία, οδηγούν αυτοκίνητο στη χώρα μας, αρκετοί από αυτούς με μηδενική εμπειρία οδήγησης. Και μηχανάκι, αφού οι ντελιβεράδες, κυρίως αλλοδαποί, έχουν δυστυχώς καταγράψει αρκετά δυστυχήματα ενίοτε και θανατηφόρα... Ελέγχει κανείς την κατάσταση; Δεν το νομίζω…

Επειδή το «αυτοκινητιστικό μας μάτι» πιάνει λίγο καλύτερα από άλλους, αναρωτιόμαστε: Πόσο δύσκολο είναι να εντοπίσουν οι υπεύθυνοι, παράνομα ή μη κατάλληλα αυτοκίνητα στους δρόμους που οδηγούνται κυρίως από αλλοδαπούς (μην με παρεξηγείτε, είναι γεγονός μιας και υπάρχουν πάμπολλα αυτοκίνητα των 300-500€ αγοράς που αγοράζονται από αλλοδαπούς) τα οποία κυκλοφορούν φορτωμένα κόσμο; Εγώ πάντως τα εντοπίζω, όπως και πολλοί φίλοι μου που έχουν μια άποψη για το αυτοκίνητο. Δεν εννοώ τα αυτοκίνητα αλλοδαπών που είναι νόμιμα. Εννοώ τα προβληματικά οχήματα. Η αστυνομία δεν τα βλέπει; Το Τμήμα Οδικών Μεταφορών; Δεν βλέπουν τα φθαρμένα ελαστικά τους; Την γενική κατάσταση τους που κρέμονται οι προφυλακτήρες και δεν ανάβουν τα φώτα; Αν τους χτυπήσει στο μάτι, ελέγχουν τα στοιχεία του ιδιοκτήτη; Αν έχει δίπλωμα, ασφάλεια, ΜΟΤ; 

Close

Υπάρχουν και Κύπριοι βέβαια που εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία. Όχι όμως στο βαθμό που συμβαίνει με αλλοδαπούς και είναι ευνόητο, αν προέρχονται από τρίτες χώρες με χαμηλά εισοδήματα. Τα παραδείγματα είναι τόσο εξόφθαλμα που μας θυμώνουν, όταν ακούμε μόνο για ζώνες ασφαλείας που σώζουν ζωές, καθώς και για τα όρια ταχύτητας με τα οποία μέτρα βέβαια συμφωνούμε (στα όρια έχουμε τις διαφωνίες μας τις οποίες έχουμε εκφράσει και δημόσια με βίντεο – δείτε το εδώ – αλλά ας πούμε ότι κατανοούμε ότι δεν τρέχουμε στους δρόμους). Θεωρούν όμως πιο σημαντικό να λαπορτάρουν κάποιον ας πούμε με 126χλμ ταχύτητα στον αυτοκινητόδρομο παρά να στήσουν μπλόκο σε ένα αστικό δρόμο εξετάζοντας τα οχήματα οπτικά (όπως κάνουν εξάλλου στα οδοφράγματα για τα τουρκοκυπριακά οχήματα...) για την κατάσταση τους, αν έχουν ΜΟΤ, αν τα ελαστικά τους είναι σε καλή κατάσταση... ή ακόμα, αν την Κυριακή το πρωί, σε στάσεις λεωφορείων, τα παράνομα ταξί «κλέβουν» το κράτος προσφέροντας φθηνότερη «κούρσα» από ότι τα κρατικά λεωφορεία στις αλλοδαπές που περιμένουν στις στάσεις... Εμείς τα εντοπίζουμε από μακριά, η Αστυνομία όχι; 

Για τους Κύπριους οι νόμοι υπάρχουν. Για τους τουρκοκύπριους, οι νόμοι είναι γελοίοι ως εκνευριστικοί (οπτικό ΜΟΤ, αποφυγή λαπόρτων αφού... που να τους το ταχυδρομήσεις, μιας και δεν αναγνωρίζουμε το ψευδοκράτος), για τους αλλοδαπούς οδηγούς από αρκετές τρίτες χώρες, δεν ξέρω τι ισχύει... απλά το βλέπω στους δρόμους.

Στο δυστύχημα τώρα, για να φύγει ο άξονας (!) ενώ κινείται, σημαίνει ότι το αυτοκίνητο ήταν σε άθλια κατάσταση. Ή ότι κάποιος, όχι καταρτισμένος, το έφτιαχνε μόνος του. Για ποιον ανθρώπινο παράγοντα μιλάς, ιθύνοντα της Αστυνομίας;

Θα πρέπει να αλλάξει προσέγγιση στην αντιμετώπιση των θανατηφόρων η Αστυνομία. Να ξεκολλήσει από την ταχύτητα και τα ραντάρ και να δει την ουσία. Υπάρχουν συγκεκριμένες ομάδες υψηλού κινδύνου: Οι ηλικιωμένοι, οι αλλοδαποί, οι ανήσυχοι νεαροί. Να εξετάζει περισσότερο αυτές τις ομάδες και να εισηγηθεί για την κατασκευή πίστας ταχύτητας και ασφάλειας για τους νεαρούς. Θα τρέξουν, είναι δεδομένο. Τους παρέχεις εναλλακτική; Σε όλες τις χώρες υπάρχει, εδώ γιατί δεν υφίσταται μια κρατική πίστα ή/και περισσότερες; 

Θα πρέπει επίσης να εξετάζει και συγκεκριμένους παράγοντες: Τα κινητά, που ένας στους τρεις το έχει στο χέρι... δεν τα βλέπουν; Τα ελαστικά... είναι τόσο απλό να διαβάσεις την ηλικία τους και να δεις την κατάσταση τους. Δεν θα έπρεπε να υπάρχει νόμος για αυτά, ημερομηνία λήξης; Όχι, δεν είμαι βαλτός από τους εισαγωγείς ελαστικών, απλά ξέρω τη διαφορά του να οδηγείς αυτοκίνητο με παλιά ελαστικά και φρέσκα, κυρίως στη βροχή. Ξέρω επίσης τι σημαίνει καλή, κακή, ή άθλια κατάσταση σε ένα αυτοκίνητο.

Η αστυνομία δεν τα βλέπει; Η Πολιτεία; Ακούγοντας τον αξιωματούχο της να εξηγεί για το δυστύχημα (έφυγε ο άξονας- μίλαγε για αποστάσεις που πρέπει να τηρούνται, ανθρώπινο παράγοντα και... ταχύτητα) αντιλαμβάνομαι πως δεν έχουμε σωτηρία. Απλά ψάχνουν την αφορμή να δικαιολογήσουν το επερχόμενο και αχρείαστο σύστημα φωτοεπισήμανσης (κάμερες ταχύτητας), ένα σύστημα που σε άλλες χώρες… αφαιρείται και το οποίο δεν απευθύνεται στον μέσο κύπριο οδηγό, αλλά στην τσέπη του.  

02 May, 2024 Ώρα 19:39

20 χρόνια BURNOUT – Τιμή στο θρυλικό περιοδικό που έβαλε τις βάσεις για την ανάπτυξη του motorsport και tuning

Thumbnail

Τον Απρίλιο του 2004 κυκλοφόρησε το πρώτο τεύχος του κυπριακού BURNOUT. Ένα περιοδικό που άφησε εποχή στο χώρο του tuning, των Clubs αυτοκινήτων, αλλά και του motorsport. Δεν μου αρέσει να μιλώ για τα επιτεύγματα μας, αλλά το BURNOUT, είναι ιστορία.

Close

Η όλη φάση ξεκίνησε από την Ελλάδα όπου από το 1999 μέχρι το 2003 διοργανώναμε αποκλειστικά τους αγώνες dragster. Τα ρεκόρ επισκεψιμότητας (22.000 θεατές) και συμμετοχών (190 auto – moto σε ένα αγώνα) δεν έχουν σπάσει ποτέ. Και δεν προβλέπεται να σπάσουν. Ακόμη και τον 1ο αγώνα drift στην Ελλάδα, εμείς τον διοργανώσαμε, στις Αφίδνες…

Στην Κύπρο διοργανώσαμε τους πρώτους αγώνες dragster to 2002 και 2003. Όλα τότε με το ελληνικό BURNOUT σαν χορηγό επικοινωνίας.

Close

Και τότε ήταν που είδαμε το κενό στην Κύπρο και με συνοπτικές διαδικασίες, στήσαμε το κυπριακό BURNOUT. Η αναγνωσιμότητα του τότε είχε ταράξει τα νερά στα διαφημιστικά γραφεία. Προσπαθούσαν με πάθος να το μειώσουν, αλλά δεν μπορούσαν. Το έβρισκαν μπροστά τους τα δήθεν «αντρικά» περιοδικά των μεγάλων εκδοτικών εταιρειών που έτρωγαν την σκόνη του BURNOUT, του «περιοδικού του δρόμου». Ενός περιοδικού πολύ προχωρημένου για την εποχή του.

 

Close

 

Πάρτυ, διοργανώσεις, το πρώτο Extreme Car Show, οι πρώτοι αγώνες Drift στη Δρομολαξιά και οι βάσεις για αναγνώριση του αθλήματος μας στην κοινωνία της μάππας, είχαν μπει από τα πρώτα χρόνια κυκλοφορίας του. Η ανάπτυξη του tuning και του motorsport, ήταν ραγδαία. Οι προσκλήσεις σε τηλεοπτικά πάνελ και ραδιόφωνα για την οδική ασφάλεια πολλές. Γιατί εμείς ξέρουμε τι λέμε και δεν κρυβόμαστε.

 

 

Έκτοτε, χωρίς να επεκταθώ σε λεπτομέρειες, το BURNOUT  το οποίο ολοκλήρωσε τον κύκλο του το 2012 (πουλώντας αντίτυπα για χρόνια μετά) αλλά άφησε το στίγμα του παντού, μέχρι και σήμερα.

Λίγα είναι τα άτομα και οι φορείς που ώθησαν το motorsport στην Κύπρο. Δεν το κάναμε μόνοι μας. Μην με παρεξηγάτε.

 

 

Όμως το BURNOUT, τα έργα του και η σημερινή του προέκταση, είναι ακόμη ζωντανή:

  • Το Boyz Stuff Show που ακόμη πολλοί το ονομάζουν BURNOUT, κλείνει 20 χρόνια ζωής φέτος!
  • Η Achna Speedway για την οποία το BURNOUT έδωσε μάχες με τον ιδιοκτήτη πριν ανοίξει, κρατιέται ζωντανή από την ομάδα του BURNOUT που την διαχειρίζεται εδώ και 5 + χρόνια με πρωτοστάτη τον Αυγουστή «του BURNOUT».
  • Το Petrolheads Festival, το Πρωτάθλημα Αναβάσεων, το Πρωτάθλημα Time Attack, το Gymkhana, όλα με την στήριξη μας, έχουν ένα άρωμα BURNOUT.

Πολλά από τα Clubs αυτοκινήτων, είχαν δημιουργηθεί (και πρωτο εμφανιστεί) στο BURNOUT.

 

 

Θυμάμαι ακόμη τα αυτοκίνητα στους δρόμους με τα αυτοκόλλητα BURNOUT που δίναμε δώρο με τα τεύχη μας.

Κρατάω ακόμη τα μηνύματα θαυμασμού, τα δώρα που μας έστελναν, τις επιστολές. Τα τηλεφωνήματα και τα βράδια που περνάγαμε στο αρχηγείο για να βοηθήσουμε τους δικούς μας street racers που τους μάζευαν τα αυτοκίνητα οι «θυμωμένοι» ζετάδες να τα πάρουν πίσω. Τις μάχες για αλλαγή της νομοθεσίας για τα «μοτιφαρισμένα» αυτοκίνητα που καλά κρατεί.

Το BURNOUT ήταν μια ιδέα. Ένας τρόπος ζωής. Ένα πολύ προχωρημένο project για την εποχή του. Σήμερα, το τιμάμε.

Είμαι πολύ περήφανος που το έφερα στην Κύπρο και σήμερα, 20 χρόνια μετά, το μόνο που μπορώ να πω, είναι ένα μεγάλο «ευχαριστώ» εκ μέρους όλων όσων έζησαν υπέροχες στιγμές BURNOUT.    

Χαίρομαι που πολλοί ακόμη με αποκαλούν ο «Στέλιος ο BURNOUT».

Στέλιος Κυθρεώτης