Ο Αγώνας των Πρωταθλητών (Race of Champions ή ROC) για το 2022 πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά στη Σουηδία, σε μία διπλή παράλληλη διαδρομή, φυσικά καλυμμένη με χιόνι και πάγο. Οι μάχες των κορυφαίων οδηγών του μηχανοκίνητου αθλητισμού αποδείχθηκαν συναρπαστικές, προσφέροντας πλούσιο θέαμα στους θεατές, αλλά και όσους τις παρακολούθησαν από τους δέκτες τους. Ο Sebastien Loeb κατάφερε να κερδίσει το τρόπαιο για 4η φορά στην καριέρα του, ενώ η Νορβηγία με τους Petter και Oliver Solberg κατέκτησε τον τίτλο των Εθνών.
Όμως, εκτός από τις εντυπωσιακές αναμετρήσεις των οδηγών με μία σειρά από διαφορετικές κατασκευές, παρακολουθήσαμε και μία άκρως ενδιαφέρουσα μάχη, ανάμεσα στο… παρελθόν και το μέλλον των αγώνων αυτοκινήτου. Συγκεκριμένα, στην πίστα βρέθηκαν το θρυλικό Audi Quattro S1 της χρυσής εποχής του Gr.B και το αμιγώς ηλεκτρικό Nitro Rallycross FC1-X. Το γερμανικό «τέρας» των 600 ίππων εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο Ράλι Αργεντινής το 1985 και μπορεί να μέτρησε μόλις μία νίκη στο θεσμό (Ράλι Σαν Ρέμο ’85), αλλά ήταν συνώνυμο του Gr. B. Η ωμή δύναμη, τα εντυπωσιακά αεροδυναμικά βοηθήματα και ο μοναδικός ήχος του 5κύλινδρου υπερτροφοδοτούμενου κινητήρα του χάρισαν μία θέση στο πάνθεον των αγώνων Ράλι.
Στην πίστα, ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής του ’84 Stig Blomqvuist επέστρεψε στο τιμόνι του S1 και βρέθηκε αντιμέτωπος με το FC1-X. Σύμφωνα με την εταιρεία που το κατασκεύασε είναι το ισχυρότερο αυτοκίνητο Rallycross που κατασκευάστηκε ποτέ, με ισχύ που αγγίζει τους 1.070 ίππους! Η ροπή υπολογίζεται στα 1.100 Nm, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι για το 0-100 απαιτούνται μόλις 1,4 sec! Όμως, πολλές φορές τα νούμερα δεν είναι αυτά που γράφουν ιστορία, και όπως θα δείτε στο παρακάτω βίντεο, το… προϊστορικό τέρας ήταν αυτό που έκανε τη διαφορά!
Πηγή: GoCar.gr
Δείτε πως τέσταραν το 1957, την σταθερότητα των κόκκινων διώροφων λεωφορείων του Λονδίνου
Μαζί με τους κόκκινους τηλεφωνικούς θαλάμους, τα κόκκινα διώροφα λεωφορεία, είναι το σήμα κατατεθέν του Λονδίνου.
Τα πρώτα τέτοια λεωφορεία εμφανίσθηκαν το μακρινό 1800, όταν ακόμα άλογα έσερναν το όχημα για ιδιωτικούς πελάτες που είχαν αρκετά λεφτά. Από το 1855 ξεκίνησε η διάθεση τους για το κοινό ενώ το 1907 η Γενική Εταιρία Omnibus του Λονδίνου, βλέποντας πως εμφανίζονταν πολλά λεωφορεία διαφορετικών εταιριών, αποφάσισε να βάψει κόκκινο το στόλο της.
Από το 1923 και έπειτα, σταμάτησαν να κινούνται με ατμομηχανές και άρχισαν να έχουν κινητήρα εσωτερικής καύσης.
Πολλοί έχουν απορία, βλέποντας τα διώροφα λεωφορεία, πώς δεν τουμπάρουν έχοντας σχετικά μικρό πλάτος, μεγάλο ύψος αλλά και πολλές θέσεις για επιβάτες.
Όλα τα λεωφορεία υποβάλλονται σε εκτεταμένες δοκιμές ασφαλείας πριν τεθούν σε κυκλοφορία. Μία από αυτές είναι η δοκιμή κλίσης, η οποία ελέγχει τη σταθερότητα του λεωφορείου σε κακές συνθήκες. Η παραπάνω φωτογραφία από το 1978 δείχνει ένα λεωφορείο τύπου RM να δοκιμάζεται. Το πάνω κατάστρωμα του λεωφορείου είναι φορτωμένο με σάκους άμμου για να αντιπροσωπεύει το βάρος των επιβατών. Στη συνέχεια, το όχημα παίρνει σταδιακά κλίση σε γωνία 28 μοιρών. Όλοι οι τροχοί του λεωφορείου πρέπει να παραμένουν σε επαφή με το δρόμο μέχρι και σε αυτή την κλίση για να πάρει έγκριση το όχημα.
Δείτε και το αντίστοιχο βίντεο από το 1957.