Ο Αμερικανός drifter και Stuntman Ken Block κυκλοφόρησε το πολύ-αναμενόμενο βίντεο του Electrikhana μαζί με το Audi S1 Hoonitron. Ένα ηλεκτρικό τέρας που αναπτύχθηκε από την Audi Sport στο Neckarsulm. Το ηλεκτρικό πρωτότυπο σχεδιάστηκε παίρνοντας έμπνευση από ένα θρύλο της εταιρείας. Και αυτό δεν είναι άλλο από το Audi Sport quattro S1 που έλαβε μέρος στον αγώνα του Pikes Peak το 1987.
Το Audi S1 Hoonitron αλλά και μερικά άλλα μοντέλα από τη συλλογή θησαυρών της Audi Tradition έκαναν θραύση κατά τη διάρκεια των νυχτερινών γυρισμάτων της ταινίας στο Λας Βέγκας.
Μια βόλτα κατά μήκος του διάσημου Πύργου του Άιφελ, ένα εντυπωσιακό άλμα από το χώρο στάθμευσης ενός γειτονικού ξενοδοχείου ή ντόνατς στη θρυλική λωρίδα μπροστά από τον θρύλο του Le Mans, Tom Kristensen ήταν μόνο μερικά από τα περάσματα του Ken Block.
Το Audi S1 Hoonitron διαθέτει δύο ηλεκτρικούς κινητήρες, τετρακίνηση, άφθονη ισχύ, πλαίσιο από ανθρακονήματα και συμμορφώνεται πλήρως με τα πρότυπα ασφαλείας της FIA. Η Audi Sport το ανέπτυξε ως ένα μοναδικό στο είδος του αυτοκίνητο αποκλειστικά για τον Ken Block. Τον εξωτερικό του σχεδιασμό, για τον οποίο είναι υπεύθυνη η Audi Design με επικεφαλής τον Marc Lichte, ξυπνά αμέσως μνήμες από το θρυλικό Audi Sport quattro S1. Ο Ken Block και η ομάδα του συμμετείχαν και αυτοί μαζί με τα τμήματα της Audi για την εξέλιξη του οχήματος.
Παράλληλα με το S1 Hoonitron, η ταινία Electrikhana περιλαμβάνει σύντομες εμφανίσεις από άλλα μοντέλα της αγωνιστικής ιστορίας της Audi όπως το Audi 90 IMSA GTO (1989), το Audi 200 Trans Am (1988), το Audi Sport quattro S1 Pikes Peak (1987), το Audi quattro Gruppe B A2 (1984) καθώς και τα Audi R8 LMP και Audi R18 e-tron quattro από το Le Mans. Σύντομη εμφάνιση κάνει ο Tom Kristensen, ο νικητής και recordman του εμβληματικού αγώνα αντοχής στο Le Mans με εννέα νίκες στο ενεργητικό του.
Δείτε πως τέσταραν το 1957, την σταθερότητα των κόκκινων διώροφων λεωφορείων του Λονδίνου
Μαζί με τους κόκκινους τηλεφωνικούς θαλάμους, τα κόκκινα διώροφα λεωφορεία, είναι το σήμα κατατεθέν του Λονδίνου.
Τα πρώτα τέτοια λεωφορεία εμφανίσθηκαν το μακρινό 1800, όταν ακόμα άλογα έσερναν το όχημα για ιδιωτικούς πελάτες που είχαν αρκετά λεφτά. Από το 1855 ξεκίνησε η διάθεση τους για το κοινό ενώ το 1907 η Γενική Εταιρία Omnibus του Λονδίνου, βλέποντας πως εμφανίζονταν πολλά λεωφορεία διαφορετικών εταιριών, αποφάσισε να βάψει κόκκινο το στόλο της.
Από το 1923 και έπειτα, σταμάτησαν να κινούνται με ατμομηχανές και άρχισαν να έχουν κινητήρα εσωτερικής καύσης.
Πολλοί έχουν απορία, βλέποντας τα διώροφα λεωφορεία, πώς δεν τουμπάρουν έχοντας σχετικά μικρό πλάτος, μεγάλο ύψος αλλά και πολλές θέσεις για επιβάτες.
Όλα τα λεωφορεία υποβάλλονται σε εκτεταμένες δοκιμές ασφαλείας πριν τεθούν σε κυκλοφορία. Μία από αυτές είναι η δοκιμή κλίσης, η οποία ελέγχει τη σταθερότητα του λεωφορείου σε κακές συνθήκες. Η παραπάνω φωτογραφία από το 1978 δείχνει ένα λεωφορείο τύπου RM να δοκιμάζεται. Το πάνω κατάστρωμα του λεωφορείου είναι φορτωμένο με σάκους άμμου για να αντιπροσωπεύει το βάρος των επιβατών. Στη συνέχεια, το όχημα παίρνει σταδιακά κλίση σε γωνία 28 μοιρών. Όλοι οι τροχοί του λεωφορείου πρέπει να παραμένουν σε επαφή με το δρόμο μέχρι και σε αυτή την κλίση για να πάρει έγκριση το όχημα.
Δείτε και το αντίστοιχο βίντεο από το 1957.