Τον Απρίλιο του 2020 και κατά τη διάρκεια του πρώτου lockdown στην Μεγάλη Βρετανία, η αγωνιστική ομάδα του επαγγελματία drifter Steve “Baggsy” Biagioni, SB Motorsport, έκανε γνωστό ότι ξεκινά ένα project με βάση ένα Navara NP300, το οποίο θα διαθέτει κάτω από το καπό τον κινητήρα του GT-R (R35).
Κάπως έτσι γεννήθηκε η ιδέα του Navara-R και σήμερα το project είναι ολοκληρωμένο, με τον Βρετανό οδηγό να ανεβάζει πριν λίγες ώρες ένα teaser video στο οποίο μπορούμε να ακούσουμε τα “σκασίματα” της εξάτμισης του ιαπωνικού pickup, ενώ αναφέρει ότι αύριο θα δώσει περισσότερες πληροφορίες.
Όλες οι εργασίες έχουν γίνει από τους μηχανικούς της ομάδας του Biagioni, ο οποίος αναφέρει ότι ο κινητήρας που φέρει το Navara-R ονομάζεται VR41. Όπως καταλαβαίνεις πρόκειται για έναν υπερκυβισμένο στα 4,1 λίτρα VR38DETT, με τους μηχανικούς της SB Motorsport να έχουν εργαστεί πάνω από 160 ώρες για να τον ολοκληρώσουν και η απόδοση του αγγίζει τα 1.000 άλογα.
Ο κινητήρας διαθέτει valve train της Supertech, εκκεντροφόρους της Tomei, μπουζόνια της ARP, γρανάζια της King Racing, εισαγωγή της ASNU, σωληνώσεις της SamcoSport, ψυγεία και intercooler της Forge Motorsport, πολλαπλή εξαγωγής και ολόσωμο σύστημα εξάτμισης της Walton Motorsport, δύο G30-660 turbo της Garrett, φίλτρα της K&N και wastegates της Turbosmart.
Η κίνηση μεταφέρεται σε όλους του τροχούς, ενώ αλλαγές φυσικά υπάρχουν και στο στήσιμο του ιαπωνικού pickup, καθώς υιοθετεί την ανάρτηση του GT-R, με τα αμορτισέρ και τα ελατήρια να είναι της ST Suspensions.
Σύμφωνα με την SB Motorsport, το project ξεκίνησε για να εκμεταλλευτεί την αγωνιστική απραξία που είχε επιφέρει ο νέος κορωνοϊός, με το Navara R να φέρει πινακίδες κυκλοφορίας και όσο το δυνατόν περισσότερα από τα βασικά εξαρτήματα του pickup, με τον Biagioni να δηλώνει:
Με αυτήν την κατασκευή, ο στόχος είναι να διατηρήσουμε το Navara road-legal με όλες τις ευκολίες που προσφέρει το αυτοκίνητο, παρά να δημιουργήσουμε ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο με άδειο εσωτερικό.
Πως το Mazda 787B άλλαξε την ιστορία, και μετά έγινε ban! (βίντεο)
Ίσως το μεγαλύτερο "middle finger" που έδωσε μια μικρή εταιρεία με πολλούς να λένε ότι δεν ήταν φτιαγμένη για την νίκη. Με μία μηχανή την οποία πολλοί κοροίδεψαν και τρείς αμφιλεγόμενους οδηγούς εκ των οποίων ο ένας να θεωρείτε ανίκανος να τρέξει σε αγώνες αυτοκινήτου λόγο προηγούμενου τραυματισμού.
Ήταν μια διπλή, όσο και αναπάντεχη επιτυχία. Ήταν το πρώτο Ιαπωνικό αυτοκίνητο, αλλά και το πρώτο με περιστροφικό κινητήρα που κατακτούσε τον εικοσιτετράωρο αγώνα του Le Mans. Είναι το σύμβολο του πνεύματος της ιαπωνικής μάρκας “never stop challenging”!
Για τους φίλους του Ιαπωνικού αυτοκινήτου υπάρχουν στιγμές οι οποίες θυμίζουν δραματικές ταινίες οι οποίες στο τέλος δικαιώνουν τον πρωταγωνιστή ο οποίος εξαρχής ήταν ο outsider της ιστορίας. Εκείνος που δεν υπολόγιζε κανείς.
Στις 23 Ιουνίου του 1991 το αυτοκίνητο με τον αριθμό 55 περνούσε πρώτο τη γραμμή τερματισμού στον αγώνα του Le Mans. Μετά από 24 ώρες, ο Johnny Herbert που ήταν στο τιμόνι ήταν εξουθενωμένος. Η νίκη δεν ήταν εύκολη, έχοντας να παλέψει με τις γρηγορότερες Sauber-Mercedes, αλλά τελικά ήταν ο ρυθμός και η αξιοπιστία που του έδωσαν τη νίκη. Η ιστορία είχε γραφτεί!
Le Mans: The worlds most prestigious endurance race!
Η νέα 787Β έκανε την εμφάνισή της στον αγώνα των 1000 χλμ. της Suzuka και στη πίστα του Fuji ανέβηκε μέχρι την έκτη θέση. Τελικά η ομάδα ήταν πλέον έτοιμη και για το 1991 προγραμματίστηκε να λάβουν μέρος στον αγώνα του Le Mans δύο αυτοκίνητα.
Το αυτοκίνητο με αριθμό 55 θα είχε για οδηγούς τους Volker Weidler, Johnny Herbert και Bertrand Gachot. Το άλλο με αριθμό 18 θα είχε στο τιμόνι τους Kennedy, Sala και Stefan Johansson.
Στα δοκιμαστικά η 787Β αποδείχτηκε πέντε ολόκληρα δευτερόλεπτα ταχύτερη και ο Weidler έφερε το αυτοκίνητο στη δωδέκατη θέση της εκκίνησης με τον Kennedy δέκατο έκτο.
Όμως το φαβορί του αγώνα ήταν η ομάδα της Sauber-Mercedes και στην Mazda ήλπιζαν ότι θα έβρεχε, ώστε ο κινητήρας των Γερμανών να χάσει το πλεονέκτημα της χαμηλότερης κατανάλωσης που είχε.
Μετά από δύο ώρες στον αγώνα η πρώτη 787Β ήταν στη δέκατη θέση, αλλά όταν ξημέρωσε τα βρήκε στη δεύτερη και πέμπτη θέση. Στις 12:53 η πρώτη Mercedes του Alain Ferte που είχε δύο γύρους «μαξιλάρι» μπήκε στα pits με σπασμένη βάση μεταλλάκτη και αυτό έδωσε την ευκαιρία στο αυτοκίνητο με αριθμό 55 να περάσει εμπρός με τον Herbert στο τιμόνι. Η Mercedes βγήκε από τα pits, αλλά δεν κατάφερε να τον κυνηγήσει, αφού εγκατέλειψε στον επόμενο γύρο. Ο Herbert για να μην διακινδυνέψει σε μια αλλαγή οδηγού δεν προχώρησε στην προγραμματισμένη αντικατάσταση οδηγώντας μέχρι τέλους. Ήταν μια εντυπωσιακή και ιστορική νίκη. (Το άλλο αυτοκίνητο τερμάτισε στην έκτη θέση.)
Μέχρι το 2018 όπου η Toyota έκάνε την πρώτη της νίκη (Toyota TS050 Hybrid) η Mazda 787Β ήταν το μόνο ιαπωνικό αυτοκίνητο που έχει κερδίσει τον εικοσιτετράωρο αγώνα του Le Mans και όπως δείχνουν τα πράγματα θα περάσει στην ιστορία σαν η μόνη νίκη του περιστροφικού κινητήρα, αφού το 1992 απαγορεύτηκε η χρήση του στους αγώνες αντοχής!
Ένα εποικοδομητικό βίντεο από το κανάλι Ideal
Απόλαυσε ακόμη μερικά βίντεο του θρυλικού 787Β