Οι άνθρωποι της Honda, κατά τη διάρκεια εξέλιξης του καινούργιου Civic Type R είχαν δύο βασικούς στόχους: Να καταρρίψουν το ρεκόρ γύρου για όχημα παραγωγής στην κατηγορία του τόσο στην πίστα της Suzuka (σημείο αναφοράς στην Ιαπωνία) όσο και στο Nürburgring Nordschleife, την παγκόσμια «Λυδία λίθο» για την απονομή τού σχετικού τίτλου.
Λίγη ιστορία, για αρχή.
Τον Απρίλιο του 2017, η Honda είχε καταρρίψει το ρεκόρ πίστας στην λεγόμενη «Πράσινη Κόλαση», στην κατηγορία των δικίνητων μοντέλων παραγωγής, με το τότε Civic Type R. O χρόνος του ήταν 7’:43’’.8. Αυτό κράτησε ως τις 5 Απρίλιου του 2019, όταν η Renault πήρε τα πρωτεία με το Mégane R.S. Trophy–R, σημειώνοντας χρόνο 7’:45’’.389.
Κάτι δεν πάει καλά, θα παρατηρήσει κάποιος. Ο χρόνος του γαλλικού αυτοκινήτου είναι πιο αργός από του ιαπωνικού. Άρα, πώς γίνεται να καταρρίφθηκε το ρεκόρ; Η εξήγηση είναι ότι στις αρχές του 2019 η επιτροπή διαχείρισης της πίστας τού Nürburgring Nordschleife αποφάσισε να αλλάξει το μήκος της κατά το οποίο χρονομετρούνται οι προσπάθειες για την κατάρριψη του ρεκόρ.
Συγκεκριμένα, το αύξησε στα 20.832 μέτρα από τα 20.595 μέτρα που ήταν ως τότε. Κατά συνέπεια οι επίσημες χρονομετρημένες προσπάθειες εμφανίζονται πιο αργές έκτοτε, συγκριτικά.
Πρόσφατα, η Honda δοκίμασε να καταρρίψει εκ νέου το ρεκόρ στη συγκεκριμένη πίστα. Το Civic Type R με το οποία έγινε η προσπάθεια σημείωσε χρόνο 7’:44’’.881 ο οποίος είναι ταχύτερος από τον αντίστοιχο του γαλλικού μοντέλου.
Όπως ανακοινώθηκε, το αυτοκίνητο είχε ελαστικά Michelin Pilot Sport Cup 2 Connect τα οποία είναι διαθέσιμα και για όποιον από τους ιδιοκτήτες του μοντέλου επιθυμεί να τα αποκτήσει.
Μετά το τέλος της προσπάθειας ο Χιντέκι Κακινούμα, επικεφαλής εξέλιξης του νέου μοντέλου, δήλωσε σχετικά: «Έξι χρόνια έπειτα από το ρεκόρ που επιτύχαμε με την προηγούμενη γενιά τού Civic Type R, περάσαμε σε μια άλλη διάσταση. Είναι το αποτέλεσμα του πάθους που βάλαμε σε όλη τη διαδικασία εξέλιξής του και των αλλαγών που κάναμε στην καινούργια».
Θυμίζουμε ότι το νέο Civic Type R έχει δίλιτρο υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα ο οποίος αποδίδει 329 ίππους/6.500 σ.α.λ. και μέγιστη ροπή 420 Nm/2.200-4.000 σ.α.λ. Σύμφωνα με τη Honda, επιταχύνεται από τα 0-100 χλμ./ώρα σε 5,4 δευτερόλεπτα και η τελική ταχύτητά του φτάνει τα 275 χλμ./ώρα
Πηγή: Newsauto
Η Nissan μετέτρεψε σε ηλεκτρικό ένα GT-R R32 κρατώντας το DNA του… άθικτο (βίντεο)
Η Nissan έκανε κάτι που δεν περίμενε κανείς, και το αποτέλεσμα της μπορείς είτε να το λατρέψεις είτε να το δεις σαν ιεροσυλία. Η ιαπωνική φίρμα, πήρε το πιο αναγνωρίσιμο μοντέλο στην ιστορία της, το Skyline GT-R R32 του 1989, και το μετέτρεψε σε αμιγώς ηλεκτρικό. Πιο συγκεκριμένα, το project αυτό είναι δημιούργημα μία μικρής ομάδας εργαζομένων της εταιρίας, με το Gun Grey μεταλλικό εξωτερικό χρώμα του αυτοκινήτου, να κρύβει από κάτω πολλές αναβαθμίσεις.
Ο twin-turbo 2,6-λίτρων εξακύλινδρος κινητήρας έχει αντικατασταθεί από δύο ηλεκτροκινητήρες, οι οποίοι αποδίδουν έκαστος 225 ίππους και 340 Nm ροπής. Αυτό αναμένεται να δώσει στο τετρακίνητο μοντέλο συνδυασμένη απόδοση περίπου 440 ίππων και 680 Nm ροπής.
Νούμερα σημαντικά περισσότερα από τους αρχικούς 280 ίππους και 353 Nm ροπής. Ωστόσο, η Nissan δήλωσε ότι ο στόχος ήταν «όχι να ξεπεράσει, αλλά να ταιριάξει με τις επιδόσεις του αρχικού GT-R». Αυτό είναι σημαντικό να σημειωθεί, καθώς το EV είναι περίπου 367 κιλά βαρύτερο, οπότε οι μηχανικοί ρύθμισαν την ισχύ και τη ροπή του ώστε να ταιριάζει με την αναλογία ροπής προς βάρος του πρωτότυπου.
Η Nissan δεν είπε πόσο μακριά μπορεί να ταξιδέψει το R32 EV με μία φόρτιση, αλλά το πίσω κάθισμα αφαιρέθηκε για να επιτραπεί η εγκατάσταση μιας μπαταρίας 62 kWh από ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο Leaf Nismo. Η εταιρεία σημείωσε επίσης ότι το σύστημα τετρακίνησης με δύο κινητήρες ανταποκρίνεται ταχύτερα και μπορεί να κατανέμει καλύτερα τη ροπή μεταξύ των εμπρός και πίσω τροχών σε σχέση με το αρχικό μηχανικό σύστημα.
Εκτός από την αλλαγή του συστήματος κίνησης, το αυτοκίνητο έχει εξοπλιστεί με μια σπορ ανάρτηση Nismo με αμορτισέρ Öhlins. Σε αυτά προστίθεται ένα πιο ισχυρό σύστημα πέδησης που προέρχεται από το R35 άρα και μεγαλύτερους τροχούς.
Αν και η ομάδα ήθελε να διατηρήσει την καμπίνα όσο το δυνατόν περισσότερο stock, τα εργοστασιακά καθίσματα αλλάχθηκαν με προσαρμοσμένα Recaro. Τα όργανα, οι μετρητές και το ηχοσύστημα έλαβαν επίσης μια σύγχρονη ανανέωση, καθώς διαθέτουν «ψηφιακές οθόνες υψηλής ανάλυσης που παρέχουν βασικές πληροφορίες για τον οδηγό, διατηρώντας παράλληλα το αρχικό τους προφίλ».
Αυτές δεν ήταν οι μόνες βελτιώσεις, καθώς το αυτοκίνητο διαθέτει μια λειτουργία αλλαγής ταχυτήτων με paddles, η οποία έχει προγραμματιστεί για να παρέχει την « τρανταχτή αίσθηση αλλαγής ταχυτήτων», το οποίο είναι το «σύντομο τράνταγμα που βιώνει ο οδηγός όταν απελευθερώνει το συμπλέκτη και αλλάζει προς τα πάνω ή προς τα κάτω μέσω ενός μηχανικού κιβωτίου ταχυτήτων». Αυτό γίνεται με ένα ηχείο που διοχετεύει στην καμπίνα τον αρχικό ήχο του κινητήρα RB26DETT.
Ενώ μερικοί θα χαρακτηρίσουν το έργο βλάσφημο (βάζω και μένα μέσα), η ομάδα επέλεξε το R32 για να διασφαλίσει ότι θα μπορεί να οδηγηθεί για τις επόμενες δεκαετίες. Όπως εξήγησε ο επικεφαλής του έργου Ryozo Hiraku, «αναρωτήθηκα αν σε 30 χρόνια από τώρα – το 2055 ή και αργότερα – οι ιδιοκτήτες αυτής της απίστευτης μηχανής θα μπορούσαν ακόμα να αγοράζουν βενζίνη και να απολαμβάνουν την οδήγησή της. Είδα αξία στη χρήση ηλεκτρικής και ψηφιακής τεχνολογίας για την αναπαραγωγή της γοητείας του R32 GT-R, ώστε οι μελλοντικές γενιές να μπορούν να την βιώσουν».