Τη δυνατότητα να οδηγήσει στην πίστα τo κορυφαίο τετράτροχο που έχει βγει ποτέ από το εργοστάσιο του Woking στη Βρετανία, είχε ο ανιψιός του θρυλικού Ayrton Senna.
O Bruno Senna οδήγησε τη McLaren Senna GTR στο circuit του Estoril στην Πορτογαλία και στη συνέχεια μίλησε για την εμπειρία που έζησε πίσω από το τιμόνι του ακριβοθώρητου αγωνιστικού hypercar.
Το αυτοκίνητο προορίζεται αποκλειστικά για χρήση στην πίστα, θα παραχθεί σε μόλις 75 μονάδες, κοστίζει 1.281.999 ευρώ χωρίς τους φόρους και έχει κάνει ήδη sold out.
H ονειρική GTR φέρει αγωνιστικό πακέτο, πατάει σε σφυρήλατες ζάντες 19 ιντσών με σλικ ελαστικά της Pirelli διαστάσεων 285/650 εμπρός και 325/705 πίσω, ενώ τα φρένα αποτελούνται από carbon-κεραμικούς δίσκους 390 χλστ. με αλουμινένιες monoblock δαγκάνες.
Βασίζεται σε carbon monocoque πλαίσιο Monocage III-R, εξοπλίζεται με ενσωματωμένο roll cage, ανάρτηση αγωνιστικού τύπου, αγωνιστική εξάτμιση, τεράστια πίσω πτέρυγα, διαχύτη και ενεργά αεροδυναμικά βοηθήματα. Παράγει περισσότερα από 1.000 κιλά κάθετης δύναμης στα 250 χλμ./ώρα, με τον οδηγό να κάθεται σε αγωνιστικό μπάκετ κάθισμα με ζώνες έξι σημείων.
Το τιμόνι προέρχεται από τα οχήματα προδιαγραφών GT3, όπως και τα περισσότερα τμήματα της καμπίνας. Το μόνο αξεσουάρ άνεσης που διαθέτει είναι το air condition. Τροφοδοτείται από μία αναβαθμισμένη εκδοχή του V8 4.0 twin turbo κινητήρα απόδοσης 825 ίππων και 800 Nm ροπής, που συνδυάζεται με κιβώτιο SSD 7 σχέσεων και Launch Control. Ο οδηγός έχει στη διάθεσή του τρία προγράμματα λειτουργίας (Wet, Track και Race).
Δείτε πως τέσταραν το 1957, την σταθερότητα των κόκκινων διώροφων λεωφορείων του Λονδίνου
Μαζί με τους κόκκινους τηλεφωνικούς θαλάμους, τα κόκκινα διώροφα λεωφορεία, είναι το σήμα κατατεθέν του Λονδίνου.
Τα πρώτα τέτοια λεωφορεία εμφανίσθηκαν το μακρινό 1800, όταν ακόμα άλογα έσερναν το όχημα για ιδιωτικούς πελάτες που είχαν αρκετά λεφτά. Από το 1855 ξεκίνησε η διάθεση τους για το κοινό ενώ το 1907 η Γενική Εταιρία Omnibus του Λονδίνου, βλέποντας πως εμφανίζονταν πολλά λεωφορεία διαφορετικών εταιριών, αποφάσισε να βάψει κόκκινο το στόλο της.
Από το 1923 και έπειτα, σταμάτησαν να κινούνται με ατμομηχανές και άρχισαν να έχουν κινητήρα εσωτερικής καύσης.
Πολλοί έχουν απορία, βλέποντας τα διώροφα λεωφορεία, πώς δεν τουμπάρουν έχοντας σχετικά μικρό πλάτος, μεγάλο ύψος αλλά και πολλές θέσεις για επιβάτες.
Όλα τα λεωφορεία υποβάλλονται σε εκτεταμένες δοκιμές ασφαλείας πριν τεθούν σε κυκλοφορία. Μία από αυτές είναι η δοκιμή κλίσης, η οποία ελέγχει τη σταθερότητα του λεωφορείου σε κακές συνθήκες. Η παραπάνω φωτογραφία από το 1978 δείχνει ένα λεωφορείο τύπου RM να δοκιμάζεται. Το πάνω κατάστρωμα του λεωφορείου είναι φορτωμένο με σάκους άμμου για να αντιπροσωπεύει το βάρος των επιβατών. Στη συνέχεια, το όχημα παίρνει σταδιακά κλίση σε γωνία 28 μοιρών. Όλοι οι τροχοί του λεωφορείου πρέπει να παραμένουν σε επαφή με το δρόμο μέχρι και σε αυτή την κλίση για να πάρει έγκριση το όχημα.
Δείτε και το αντίστοιχο βίντεο από το 1957.