ΜΧ-5, Miata, Eunos Roadster, Yūnosu Rōdosutā. Πολλά είναι τα ονόματα που έχουν δοθεί κατά τόπους στο ιαπωνικό sport roadster, τα συναισθήματα, ωστόσο, που αναδύονται με το που κάτσει κανείς πίσω από το τιμόνι του είναι για όλους ίδια.
Το 2019, το αγαπητό πισωκίνητο μοντέλο συμπλήρωσε 30 χρόνια παρουσίας στην παγκόσμια αγορά, με το κύμα λατρείας ν’ αποτυπώνεται σε περισσότερες από 1.000.000 πωλήσεις, που το καθιστούν στο πιο επιτυχημένο 2θέσιο sports car στην ιστορία της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας.
Τον καρπό της δημιουργίας ενός ελαφριού roadster με το έμβλημα της Mazda έσπειραν οι άνθρωποι της εταιρείας από κοινού με τον δημοσιογράφο Ειδικού Τύπου Bob Hall, το 1979, ενώ πέντε χρόνια αργότερα έφτασε η ώρα της επιλογής ανάμεσα σε τρία διαφορετικά πρωτότυπα project.
Τελικά, αυτό που μέχρι στιγμής κυοφορούταν υπό τη μορφή σκέψης, έλαβε σάρκα και οστά το 1989, όταν παρουσιάστηκε η πρώτη γενιά του μοντέλου, η οποία έχει μείνει στην ιστορία για τα αναδιπλούμενα φωτιστικά σώματα και την εξωτική σιλουέτα της.
Σχεδόν 10 χρόνια μετά, το 1998, συστηθήκαμε με τη δεύτερη γενιά του Miata, με το μοντέλο ν’ αποκτά πιο σύγχρονη εμφάνιση – απουσία των αναδιπλούμενων προβολέων- ποιοτικότερη καμπίνα και ενισχυμένη πίσω ανάρτηση.
Η τρίτη γενιά δεν άργησε να κάνει την εμφάνισή της (2005), με τους ανθρώπους της εταιρείας να χαρίζουν στο μοντέλο μια εκμοντερνισμένη εμφάνιση, χωρίς, ωστόσο, να απουσιάζουν και οι… αρνητές στη ριζοσπαστικοποίηση του MX-5. Το μοντέλο ήταν εμφανώς μεγαλύτερο απ, ό,τι το απερχόμενο και οι εσωτερικοί χώροι έγιναν πιο γενναιόδωροι.
Και κάπως έτσι φτάσαμε στην τέταρτη, τρέχουσα γενιά, η οποία διακρίνεται για την πιο «επιθετική» της σχεδίαση με τις έντονες γωνίες και γραμμώσεις. Η έκδοση με τη σκληρή αναδιπλούμενη οροφή πέρασε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, κάνοντας χώρο για την άφιξη της “RF” που χαρίζει στο Mazda targa προσωπικότητα.
Πηγή: newsauto.gr
Δείτε δύο αυτοκινούμενες Toyota Supra να κάνουν drift, με στόχο να σώσουν ζωές (βίντεο)
Το Ερευνητικό Ινστιτούτο της Toyota και το Stanford Engineering εργάζονται για να κάνουν την οδήγηση ασφαλέστερη, δοκιμάζοντας νέα συστήματα αποφυγής συγκρούσεων που θα μπορούσαν να περιέχουν τις ικανότητες ενός επαγγελματία drifter σε μελλοντικά αυτοκίνητα, ώστε να βοηθούν τους οδηγούς να ανακάμπτουν από ολισθήσεις και γλιστρήματα.
Τα αυτοκίνητα δεν είχαν τον ίδιο προγραμματισμό, αλλά κάθε Supra διέθετε υπολογιστές και τους αισθητήρες για τον έλεγχο του τιμονιού, του γκαζιού και των φρένων. Η TRI προγραμμάτισε το επικεφαλής αυτοκίνητο να εκτελέσει ένα ντριφτ κατά μήκος μιας επιθυμητής διαδρομής, ενώ το Stanford προγραμμάτισε το αυτοκίνητο καταδίωξης να προσαρμόζεται δυναμικά στο επικεφαλής αυτοκίνητο και να ντριφτάρει δίπλα του χωρίς να συγκρουστεί, και τελικά δούλεψε.
«Αυτή η νέα τεχνολογία μπορεί να ενεργοποιηθεί εγκαίρως για να προστατεύσει έναν οδηγό και να διαχειριστεί μια απώλεια ελέγχου, όπως ακριβώς θα έκανε ένας έμπειρος οδηγός», δήλωσε ο Avinash Balachandran, αντιπρόεδρος του τμήματος Human Interactive Driving της TRI.
Οι περισσότεροι οδηγοί δεν διαθέτουν τις δεξιότητες για να ανακτήσουν με ασφάλεια ένα αυτοκίνητο που γλιστράει ή ολισθαίνει. Συχνά έχουν μόνο ένα κλάσμα του δευτερολέπτου για να αντιδράσουν σωστά, και η ύπαρξη ενός αυτόνομου συστήματος ικανού να ελέγχει ένα όχημα, καθώς ο οδηγός χάνει τον έλεγχο, θα μπορούσε να βοηθήσει στη διάσωση ζωών. Οι ερευνητές χρησιμοποιούν ήδη αυτά που μαθαίνουν από το έργο για να δημιουργήσουν νέους τρόπους ελέγχου των αυτοκινήτων στον πάγο.
Τα σύγχρονα αυτοκίνητα είναι ασφαλέστερα από ποτέ, και η τεχνολογία είναι ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο. Τα σημερινά οχήματα έχουν αυτογνωσία και αντιδρούν στον κόσμο γύρω τους, ικανά να επεμβαίνουν πριν ο οδηγός αντιληφθεί μια επικείμενη σύγκρουση. Αλλά απέχουν πολύ από το να είναι τέλεια. Τα αυτοκίνητα drift της Toyota και του Stanford βοηθούν να καλυφθούν αυτά τα κενά, αλλά απέχουμε ακόμη χρόνια από έναν κόσμο γεμάτο αυτόνομα οχήματα.