ΜΧ-5, Miata, Eunos Roadster, Yūnosu Rōdosutā. Πολλά είναι τα ονόματα που έχουν δοθεί κατά τόπους στο ιαπωνικό sport roadster, τα συναισθήματα, ωστόσο, που αναδύονται με το που κάτσει κανείς πίσω από το τιμόνι του είναι για όλους ίδια.
Το 2019, το αγαπητό πισωκίνητο μοντέλο συμπλήρωσε 30 χρόνια παρουσίας στην παγκόσμια αγορά, με το κύμα λατρείας ν’ αποτυπώνεται σε περισσότερες από 1.000.000 πωλήσεις, που το καθιστούν στο πιο επιτυχημένο 2θέσιο sports car στην ιστορία της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας.
Τον καρπό της δημιουργίας ενός ελαφριού roadster με το έμβλημα της Mazda έσπειραν οι άνθρωποι της εταιρείας από κοινού με τον δημοσιογράφο Ειδικού Τύπου Bob Hall, το 1979, ενώ πέντε χρόνια αργότερα έφτασε η ώρα της επιλογής ανάμεσα σε τρία διαφορετικά πρωτότυπα project.
Τελικά, αυτό που μέχρι στιγμής κυοφορούταν υπό τη μορφή σκέψης, έλαβε σάρκα και οστά το 1989, όταν παρουσιάστηκε η πρώτη γενιά του μοντέλου, η οποία έχει μείνει στην ιστορία για τα αναδιπλούμενα φωτιστικά σώματα και την εξωτική σιλουέτα της.
Σχεδόν 10 χρόνια μετά, το 1998, συστηθήκαμε με τη δεύτερη γενιά του Miata, με το μοντέλο ν’ αποκτά πιο σύγχρονη εμφάνιση – απουσία των αναδιπλούμενων προβολέων- ποιοτικότερη καμπίνα και ενισχυμένη πίσω ανάρτηση.
Η τρίτη γενιά δεν άργησε να κάνει την εμφάνισή της (2005), με τους ανθρώπους της εταιρείας να χαρίζουν στο μοντέλο μια εκμοντερνισμένη εμφάνιση, χωρίς, ωστόσο, να απουσιάζουν και οι… αρνητές στη ριζοσπαστικοποίηση του MX-5. Το μοντέλο ήταν εμφανώς μεγαλύτερο απ, ό,τι το απερχόμενο και οι εσωτερικοί χώροι έγιναν πιο γενναιόδωροι.
Και κάπως έτσι φτάσαμε στην τέταρτη, τρέχουσα γενιά, η οποία διακρίνεται για την πιο «επιθετική» της σχεδίαση με τις έντονες γωνίες και γραμμώσεις. Η έκδοση με τη σκληρή αναδιπλούμενη οροφή πέρασε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, κάνοντας χώρο για την άφιξη της “RF” που χαρίζει στο Mazda targa προσωπικότητα.
Πηγή: newsauto.gr
Η Nissan μετέτρεψε σε ηλεκτρικό ένα GT-R R32 κρατώντας το DNA του… άθικτο (βίντεο)
Η Nissan έκανε κάτι που δεν περίμενε κανείς, και το αποτέλεσμα της μπορείς είτε να το λατρέψεις είτε να το δεις σαν ιεροσυλία. Η ιαπωνική φίρμα, πήρε το πιο αναγνωρίσιμο μοντέλο στην ιστορία της, το Skyline GT-R R32 του 1989, και το μετέτρεψε σε αμιγώς ηλεκτρικό. Πιο συγκεκριμένα, το project αυτό είναι δημιούργημα μία μικρής ομάδας εργαζομένων της εταιρίας, με το Gun Grey μεταλλικό εξωτερικό χρώμα του αυτοκινήτου, να κρύβει από κάτω πολλές αναβαθμίσεις.
Ο twin-turbo 2,6-λίτρων εξακύλινδρος κινητήρας έχει αντικατασταθεί από δύο ηλεκτροκινητήρες, οι οποίοι αποδίδουν έκαστος 225 ίππους και 340 Nm ροπής. Αυτό αναμένεται να δώσει στο τετρακίνητο μοντέλο συνδυασμένη απόδοση περίπου 440 ίππων και 680 Nm ροπής.
Νούμερα σημαντικά περισσότερα από τους αρχικούς 280 ίππους και 353 Nm ροπής. Ωστόσο, η Nissan δήλωσε ότι ο στόχος ήταν «όχι να ξεπεράσει, αλλά να ταιριάξει με τις επιδόσεις του αρχικού GT-R». Αυτό είναι σημαντικό να σημειωθεί, καθώς το EV είναι περίπου 367 κιλά βαρύτερο, οπότε οι μηχανικοί ρύθμισαν την ισχύ και τη ροπή του ώστε να ταιριάζει με την αναλογία ροπής προς βάρος του πρωτότυπου.
Η Nissan δεν είπε πόσο μακριά μπορεί να ταξιδέψει το R32 EV με μία φόρτιση, αλλά το πίσω κάθισμα αφαιρέθηκε για να επιτραπεί η εγκατάσταση μιας μπαταρίας 62 kWh από ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο Leaf Nismo. Η εταιρεία σημείωσε επίσης ότι το σύστημα τετρακίνησης με δύο κινητήρες ανταποκρίνεται ταχύτερα και μπορεί να κατανέμει καλύτερα τη ροπή μεταξύ των εμπρός και πίσω τροχών σε σχέση με το αρχικό μηχανικό σύστημα.
Εκτός από την αλλαγή του συστήματος κίνησης, το αυτοκίνητο έχει εξοπλιστεί με μια σπορ ανάρτηση Nismo με αμορτισέρ Öhlins. Σε αυτά προστίθεται ένα πιο ισχυρό σύστημα πέδησης που προέρχεται από το R35 άρα και μεγαλύτερους τροχούς.
Αν και η ομάδα ήθελε να διατηρήσει την καμπίνα όσο το δυνατόν περισσότερο stock, τα εργοστασιακά καθίσματα αλλάχθηκαν με προσαρμοσμένα Recaro. Τα όργανα, οι μετρητές και το ηχοσύστημα έλαβαν επίσης μια σύγχρονη ανανέωση, καθώς διαθέτουν «ψηφιακές οθόνες υψηλής ανάλυσης που παρέχουν βασικές πληροφορίες για τον οδηγό, διατηρώντας παράλληλα το αρχικό τους προφίλ».
Αυτές δεν ήταν οι μόνες βελτιώσεις, καθώς το αυτοκίνητο διαθέτει μια λειτουργία αλλαγής ταχυτήτων με paddles, η οποία έχει προγραμματιστεί για να παρέχει την « τρανταχτή αίσθηση αλλαγής ταχυτήτων», το οποίο είναι το «σύντομο τράνταγμα που βιώνει ο οδηγός όταν απελευθερώνει το συμπλέκτη και αλλάζει προς τα πάνω ή προς τα κάτω μέσω ενός μηχανικού κιβωτίου ταχυτήτων». Αυτό γίνεται με ένα ηχείο που διοχετεύει στην καμπίνα τον αρχικό ήχο του κινητήρα RB26DETT.
Ενώ μερικοί θα χαρακτηρίσουν το έργο βλάσφημο (βάζω και μένα μέσα), η ομάδα επέλεξε το R32 για να διασφαλίσει ότι θα μπορεί να οδηγηθεί για τις επόμενες δεκαετίες. Όπως εξήγησε ο επικεφαλής του έργου Ryozo Hiraku, «αναρωτήθηκα αν σε 30 χρόνια από τώρα – το 2055 ή και αργότερα – οι ιδιοκτήτες αυτής της απίστευτης μηχανής θα μπορούσαν ακόμα να αγοράζουν βενζίνη και να απολαμβάνουν την οδήγησή της. Είδα αξία στη χρήση ηλεκτρικής και ψηφιακής τεχνολογίας για την αναπαραγωγή της γοητείας του R32 GT-R, ώστε οι μελλοντικές γενιές να μπορούν να την βιώσουν».