ΜΧ-5, Miata, Eunos Roadster, Yūnosu Rōdosutā. Πολλά είναι τα ονόματα που έχουν δοθεί κατά τόπους στο ιαπωνικό sport roadster, τα συναισθήματα, ωστόσο, που αναδύονται με το που κάτσει κανείς πίσω από το τιμόνι του είναι για όλους ίδια.
Το 2019, το αγαπητό πισωκίνητο μοντέλο συμπλήρωσε 30 χρόνια παρουσίας στην παγκόσμια αγορά, με το κύμα λατρείας ν’ αποτυπώνεται σε περισσότερες από 1.000.000 πωλήσεις, που το καθιστούν στο πιο επιτυχημένο 2θέσιο sports car στην ιστορία της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας.
Τον καρπό της δημιουργίας ενός ελαφριού roadster με το έμβλημα της Mazda έσπειραν οι άνθρωποι της εταιρείας από κοινού με τον δημοσιογράφο Ειδικού Τύπου Bob Hall, το 1979, ενώ πέντε χρόνια αργότερα έφτασε η ώρα της επιλογής ανάμεσα σε τρία διαφορετικά πρωτότυπα project.
Τελικά, αυτό που μέχρι στιγμής κυοφορούταν υπό τη μορφή σκέψης, έλαβε σάρκα και οστά το 1989, όταν παρουσιάστηκε η πρώτη γενιά του μοντέλου, η οποία έχει μείνει στην ιστορία για τα αναδιπλούμενα φωτιστικά σώματα και την εξωτική σιλουέτα της.
Σχεδόν 10 χρόνια μετά, το 1998, συστηθήκαμε με τη δεύτερη γενιά του Miata, με το μοντέλο ν’ αποκτά πιο σύγχρονη εμφάνιση – απουσία των αναδιπλούμενων προβολέων- ποιοτικότερη καμπίνα και ενισχυμένη πίσω ανάρτηση.
Η τρίτη γενιά δεν άργησε να κάνει την εμφάνισή της (2005), με τους ανθρώπους της εταιρείας να χαρίζουν στο μοντέλο μια εκμοντερνισμένη εμφάνιση, χωρίς, ωστόσο, να απουσιάζουν και οι… αρνητές στη ριζοσπαστικοποίηση του MX-5. Το μοντέλο ήταν εμφανώς μεγαλύτερο απ, ό,τι το απερχόμενο και οι εσωτερικοί χώροι έγιναν πιο γενναιόδωροι.
Και κάπως έτσι φτάσαμε στην τέταρτη, τρέχουσα γενιά, η οποία διακρίνεται για την πιο «επιθετική» της σχεδίαση με τις έντονες γωνίες και γραμμώσεις. Η έκδοση με τη σκληρή αναδιπλούμενη οροφή πέρασε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, κάνοντας χώρο για την άφιξη της “RF” που χαρίζει στο Mazda targa προσωπικότητα.
Πηγή: newsauto.gr
Η Mercedes-AMG GT3 κατακτά την πίστα του Bathurst! (βίντεο)
Στο Bathurst της Αυστραλίας, εκεί όπου κάθε Φεβρουάριο διεξάγεται ο 12ωρος αγώνας αντοχής Buthurst 1000, η Mercedes αποφάσισε να στείλει φέτος όχι μόνο αγωνιστικά, αλλά και την AMG GT3. Το μοντέλο πίστας οδηγήθηκε από τον Jules Gounon, ο οποίος έσπασε ρεκόρ!
Η αγωνιστική διαδρομή Mount Panorama έχει μήκος 6,213 χιλιόμετρα και είναι τόσο στενή, όσο και επικίνδυνη. Μερικοί μάλιστα τη συγκρίνουν με το Nordchleife Nurburgring!
Η αγωνιστική διαδρομή άνοιξε το 1938 και έγινε διάσημη για τις υψηλές της απαιτήσεις, τους τεχνικούς τομείς, αλλά και για την περίφραξη από την οποία περιβάλλεται.
Παρότι είναι μία πίστα που ενέχει πολλούς κινδύνους και αυτό αποδεικνύεται κάθε χρόνο στον εγχώριο αγώνα των 1.000 χιλιομέτρων, η Mercedes-AMG ήθελε να τιμήσει τα 130 χρόνια ιστορίας της στο motorsport μέσω αυτής. Για αυτό, στην Αυστραλία και το Bathurst κατέφτασε μία πολύ βελτιωμένη έκδοση της GT3.
Η πιο απελευθερωμένη και συνάμα αεροδυναμικά «τουμπανιασμένη» GT3 αποδείχθηκε ο νέος «Βασιλιάς του Βουνού»! Ο Gounon σημείωσε 1:56.605 με 192 χλμ./ώρα μέση ωριαία, συντρίβοντας έτσι το 1:58.679 μίας Brabham BT62. Για να έχετε μία τάξη μεγέθους, ο φετινός poleman του εγχώριου αγώνα σημείωσε 2:01.981 με μία BMW M4 GT3.
Τι το τόσο ιδιαίτερο όμως έχει αυτή η Mercedes-AMG GT3 και κατέρριψε τους χρόνους τόσων άλλων GT; Τα «ασημί βέλη» φρόντισαν αρχικά η σχεδίασή της να είναι παρόμοια με τα αντίστοιχα αγωνιστικά που τρέχουν στην Mount Panorama, αλλά η κυρίως αναβάθμιση αφορούσε στον κινητήρα.
Χωρίς τους περιοριστές ροής αέρα του εργοστασιακού μοντέλου, ο V8 των 6,2 λίτρων απέδωσε 650 ίππους, περίπου 100 ίππους παραπάνω.
Επίσης, το αγωνιστικό τμήμα της Mercedes πρόσθεσε φρένα από ανθρακονήματα για μέγιστη απόδοση πέδησης. Έτσι και αλλιώς, μιλάμε για μία πίστα όπου το απότομα φρενάρισμα είναι συχνό.
Εξωτερικά, η Mercedes άλλαξε ορισμένες λεπτομέρειες στο χαμηλό μέρος του εμπρός προφυλακτήρα, στα μαρσπιέ και στον διαχύτη για μέγιστη αεροδυναμική απόδοση. Το μυστικό για να κερδίσει μερικά έξτρα δέκατα μάλιστα ήταν στους καθρέφτες οι οποίοι λειτούργησαν σαν αεροδυναμικά «πτερύγια»!
Προς εγκυκλοπαιδική σας γνώση, το ρεκόρ πίστας το κατέχει η MP4-23, το μονοθέσιο της McLaren στη Formula 1 το 2011, με οδηγό τον Τζένσον Μπάτον (1:48.88).