Στο Bathurst της Αυστραλίας, εκεί όπου κάθε Φεβρουάριο διεξάγεται ο 12ωρος αγώνας αντοχής Buthurst 1000, η Mercedes αποφάσισε να στείλει φέτος όχι μόνο αγωνιστικά, αλλά και την AMG GT3. Το μοντέλο πίστας οδηγήθηκε από τον Jules Gounon, ο οποίος έσπασε ρεκόρ!
Η αγωνιστική διαδρομή Mount Panorama έχει μήκος 6,213 χιλιόμετρα και είναι τόσο στενή, όσο και επικίνδυνη. Μερικοί μάλιστα τη συγκρίνουν με το Nordchleife Nurburgring!
Η αγωνιστική διαδρομή άνοιξε το 1938 και έγινε διάσημη για τις υψηλές της απαιτήσεις, τους τεχνικούς τομείς, αλλά και για την περίφραξη από την οποία περιβάλλεται.
Παρότι είναι μία πίστα που ενέχει πολλούς κινδύνους και αυτό αποδεικνύεται κάθε χρόνο στον εγχώριο αγώνα των 1.000 χιλιομέτρων, η Mercedes-AMG ήθελε να τιμήσει τα 130 χρόνια ιστορίας της στο motorsport μέσω αυτής. Για αυτό, στην Αυστραλία και το Bathurst κατέφτασε μία πολύ βελτιωμένη έκδοση της GT3.
Η πιο απελευθερωμένη και συνάμα αεροδυναμικά «τουμπανιασμένη» GT3 αποδείχθηκε ο νέος «Βασιλιάς του Βουνού»! Ο Gounon σημείωσε 1:56.605 με 192 χλμ./ώρα μέση ωριαία, συντρίβοντας έτσι το 1:58.679 μίας Brabham BT62. Για να έχετε μία τάξη μεγέθους, ο φετινός poleman του εγχώριου αγώνα σημείωσε 2:01.981 με μία BMW M4 GT3.
Τι το τόσο ιδιαίτερο όμως έχει αυτή η Mercedes-AMG GT3 και κατέρριψε τους χρόνους τόσων άλλων GT; Τα «ασημί βέλη» φρόντισαν αρχικά η σχεδίασή της να είναι παρόμοια με τα αντίστοιχα αγωνιστικά που τρέχουν στην Mount Panorama, αλλά η κυρίως αναβάθμιση αφορούσε στον κινητήρα.
Χωρίς τους περιοριστές ροής αέρα του εργοστασιακού μοντέλου, ο V8 των 6,2 λίτρων απέδωσε 650 ίππους, περίπου 100 ίππους παραπάνω.
Επίσης, το αγωνιστικό τμήμα της Mercedes πρόσθεσε φρένα από ανθρακονήματα για μέγιστη απόδοση πέδησης. Έτσι και αλλιώς, μιλάμε για μία πίστα όπου το απότομα φρενάρισμα είναι συχνό.
Εξωτερικά, η Mercedes άλλαξε ορισμένες λεπτομέρειες στο χαμηλό μέρος του εμπρός προφυλακτήρα, στα μαρσπιέ και στον διαχύτη για μέγιστη αεροδυναμική απόδοση. Το μυστικό για να κερδίσει μερικά έξτρα δέκατα μάλιστα ήταν στους καθρέφτες οι οποίοι λειτούργησαν σαν αεροδυναμικά «πτερύγια»!
Προς εγκυκλοπαιδική σας γνώση, το ρεκόρ πίστας το κατέχει η MP4-23, το μονοθέσιο της McLaren στη Formula 1 το 2011, με οδηγό τον Τζένσον Μπάτον (1:48.88).
Από pick-up σε υποβρύχιο σε μόνο… 10 δεύτερα (βίντεο)
Τα αυτοκίνητα και το αλμυρό νερό, δεν τα πάνε καλά. Εάν μάλιστα μπουν και κύματα στην εξίσωση, τότε το αποτέλεσμα είναι ξεκάθαρο. Ακριβώς όλα αυτά, έγιναν πραγματικότητα σε παραλία του Μεξικού, όταν κάτι που έδειχνε ως μία απλή αποστολή καθέλκυσης σκάφους με ένα Ford Pick-up, κατέληξε σε θεαματική αποτυχία. Ο οδηγός του οχήματος, όχι μόνο υποτίμησε το ύψος των κυμάτων, αλλά δεν κατάφερε να βρει την παραμικρή πρόσφυση στην υγρή άμμο.
Δεν είναι σαφές πότε συνέβη το περιστατικό, αλλά σύμφωνα με ορισμένους παρατηρητικούς σχολιαστές, συνέβη σε μια παραλία στη νότια Μπάχα. Το βίντεο ξεκινά δείχνοντας τον οδηγό του pick-up να κάνει όπισθεν στην παραλία και να αφήνει εύκολα τη βάρκα στο νερό. Αρχικά, όλα φαίνεται να έχουν πάει καλά, αλλά λίγα λεπτά αργότερα, τα πράγματα αρχίζουν να παίρνουν λάθος δρόμο.
Αφού έβαλε τη βάρκα στο νερό, ο οδηγός του Pick-up, συνεχίζει να κάνει όπισθεν για τουλάχιστον 3.5μ. μπαίνοντας σε όλο και πιο βαθιά νερά. Στη συνέχεια, κάνει όπισθεν κατευθείαν πάνω σε ένα κύμα, το οποίο γρήγορα καταπίνει το μεγαλύτερο μέρος του οχήματος. Φαίνεται ότι το βαθύ νερό προκαλεί την επίπλευση του φορτηγού, με αποτέλεσμα ο οδηγός να μένει εγκλωβισμένος και να μην μπορεί να ανακτήσει τον έλεγχο. Το κλιπ κόβεται ακριβώς τη στιγμή που βγαίνει από ένα πλευρικό παράθυρο για να διαφύγει.
Ενώ ο κινητήρας μπορεί να ήταν σβηστός όταν το φορτηγό μπήκε στο νερό (σε ένα ιδανικό σενάριο), επιτρέποντάς του ενδεχομένως να αποφύγει το μπλοκάρισμα του, το αλμυρό νερό δεν αργεί να αρχίσει να διαβρώνει τα μέταλλα και τα σημαντικά ηλεκτρονικά εξαρτήματα. Φυσικά, μόνο μια ενδελεχής επιθεώρηση μπορεί να αποκαλύψει αν το όχημα μπορεί να σωθεί ή όχι, αλλά η αλήθεια είναι πως τα πράγματα δεν φαίνονται και πολύ καλά.