Στο Bathurst της Αυστραλίας, εκεί όπου κάθε Φεβρουάριο διεξάγεται ο 12ωρος αγώνας αντοχής Buthurst 1000, η Mercedes αποφάσισε να στείλει φέτος όχι μόνο αγωνιστικά, αλλά και την AMG GT3. Το μοντέλο πίστας οδηγήθηκε από τον Jules Gounon, ο οποίος έσπασε ρεκόρ!
Η αγωνιστική διαδρομή Mount Panorama έχει μήκος 6,213 χιλιόμετρα και είναι τόσο στενή, όσο και επικίνδυνη. Μερικοί μάλιστα τη συγκρίνουν με το Nordchleife Nurburgring!
Η αγωνιστική διαδρομή άνοιξε το 1938 και έγινε διάσημη για τις υψηλές της απαιτήσεις, τους τεχνικούς τομείς, αλλά και για την περίφραξη από την οποία περιβάλλεται.
Παρότι είναι μία πίστα που ενέχει πολλούς κινδύνους και αυτό αποδεικνύεται κάθε χρόνο στον εγχώριο αγώνα των 1.000 χιλιομέτρων, η Mercedes-AMG ήθελε να τιμήσει τα 130 χρόνια ιστορίας της στο motorsport μέσω αυτής. Για αυτό, στην Αυστραλία και το Bathurst κατέφτασε μία πολύ βελτιωμένη έκδοση της GT3.
Η πιο απελευθερωμένη και συνάμα αεροδυναμικά «τουμπανιασμένη» GT3 αποδείχθηκε ο νέος «Βασιλιάς του Βουνού»! Ο Gounon σημείωσε 1:56.605 με 192 χλμ./ώρα μέση ωριαία, συντρίβοντας έτσι το 1:58.679 μίας Brabham BT62. Για να έχετε μία τάξη μεγέθους, ο φετινός poleman του εγχώριου αγώνα σημείωσε 2:01.981 με μία BMW M4 GT3.
Τι το τόσο ιδιαίτερο όμως έχει αυτή η Mercedes-AMG GT3 και κατέρριψε τους χρόνους τόσων άλλων GT; Τα «ασημί βέλη» φρόντισαν αρχικά η σχεδίασή της να είναι παρόμοια με τα αντίστοιχα αγωνιστικά που τρέχουν στην Mount Panorama, αλλά η κυρίως αναβάθμιση αφορούσε στον κινητήρα.
Χωρίς τους περιοριστές ροής αέρα του εργοστασιακού μοντέλου, ο V8 των 6,2 λίτρων απέδωσε 650 ίππους, περίπου 100 ίππους παραπάνω.
Επίσης, το αγωνιστικό τμήμα της Mercedes πρόσθεσε φρένα από ανθρακονήματα για μέγιστη απόδοση πέδησης. Έτσι και αλλιώς, μιλάμε για μία πίστα όπου το απότομα φρενάρισμα είναι συχνό.
Εξωτερικά, η Mercedes άλλαξε ορισμένες λεπτομέρειες στο χαμηλό μέρος του εμπρός προφυλακτήρα, στα μαρσπιέ και στον διαχύτη για μέγιστη αεροδυναμική απόδοση. Το μυστικό για να κερδίσει μερικά έξτρα δέκατα μάλιστα ήταν στους καθρέφτες οι οποίοι λειτούργησαν σαν αεροδυναμικά «πτερύγια»!
Προς εγκυκλοπαιδική σας γνώση, το ρεκόρ πίστας το κατέχει η MP4-23, το μονοθέσιο της McLaren στη Formula 1 το 2011, με οδηγό τον Τζένσον Μπάτον (1:48.88).
Ακραίες δοκιμές σε αεροπορική βάση για την Bugatti Bolide (βίντεο)
Τον Οκτώβριο του 2020 η Bugatti παρουσίασε το Bolide concept, με τη γαλλική εταιρία να ανακοινώνει τον Αύγουστο του 2021 πως το μοντέλο θα περάσει στη παραγωγή και πως οι πρώτες παραδόσεις του αυτοκινήτου θα ξεκινήσουν το καλοκαίρι του 2024. Γι’αυτό, η γαλλική εταιρία συνεχίζει με εντατικούς ρυθμούς τις δοκιμές εξέλιξης που πραγματοποιεί με το εξωπραγματικό hypercar.
Η Bugatti δημοσίευσε ένα υπέροχο βίντεο από τις δοκιμές της Bolide σε μια αεροπορική βάση, καθώς το hypercar εισέρχεται στα τελικά στάδια ανάπτυξης του, με την εταιρία να δημοσιεύσει επίσης μερικές ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες για την ακραία αεροδυναμική της Bolide. Πιο συγκεκριμένα, η τρελή αεροδυναμική της Bolide του επιτρέπει να παράγει έως και 3 τόνους κάθετης δύναμης, κρατώντας το κολλημένο στην πίστα.
Η στενή καμπίνα επιτρέπει τη διέλευση περισσότερου αέρα μέσω των πλευρικών αεραγωγών ψύξης, υποβοηθούμενη από το σχήμα και τη θέση των πλευρικών καθρεπτών. Η Bugatti επέλεξε τους παραδοσιακούς καθρέφτες αντί για κάμερες, καθώς επιτρέπουν στον οδηγό να εκτιμά τις αποστάσεις μεταξύ άλλων αυτοκινήτων πιο γρήγορα μέσα στην πίστα.
H παραγωγή του θα περιοριστεί στα 40 αυτοκίνητα, με το καθένα να κοστίζει 4 εκατ. ευρώ προ φόρων. Το μοντέλο παραγωγής θα μπορεί να κινηθεί αποκλειστικά εντός πίστας και αισθητικά δεν διαφέρει από το πρωτότυπο.
Το αυτοκίνητο παραγωγής ζυγίζει 1.450 κιλά και ο 8,0 λίτρων quad-turbo W16 κινητήρας του δεν θα αποδίδει 1.850 άλογα και 1.850 Nm ροπής που αποδίδει το πρωτότυπο, αλλά 1.600 άλογα με 1.600 Nm ροπής. Αυτό συνέβη επειδή το one-off μοντέλο κάνει χρήση αγωνιστικής βενζίνης 110 οκτανίων. Έτσι, η απόδοση του κινητήρα με χρήση κανονικής βενζίνης 98 οκτανίων ανέρχεται στα 1.600 άλογα και στα 1.600 Nm ροπής.