Στο Bathurst της Αυστραλίας, εκεί όπου κάθε Φεβρουάριο διεξάγεται ο 12ωρος αγώνας αντοχής Buthurst 1000, η Mercedes αποφάσισε να στείλει φέτος όχι μόνο αγωνιστικά, αλλά και την AMG GT3. Το μοντέλο πίστας οδηγήθηκε από τον Jules Gounon, ο οποίος έσπασε ρεκόρ!
Η αγωνιστική διαδρομή Mount Panorama έχει μήκος 6,213 χιλιόμετρα και είναι τόσο στενή, όσο και επικίνδυνη. Μερικοί μάλιστα τη συγκρίνουν με το Nordchleife Nurburgring!
Η αγωνιστική διαδρομή άνοιξε το 1938 και έγινε διάσημη για τις υψηλές της απαιτήσεις, τους τεχνικούς τομείς, αλλά και για την περίφραξη από την οποία περιβάλλεται.
Παρότι είναι μία πίστα που ενέχει πολλούς κινδύνους και αυτό αποδεικνύεται κάθε χρόνο στον εγχώριο αγώνα των 1.000 χιλιομέτρων, η Mercedes-AMG ήθελε να τιμήσει τα 130 χρόνια ιστορίας της στο motorsport μέσω αυτής. Για αυτό, στην Αυστραλία και το Bathurst κατέφτασε μία πολύ βελτιωμένη έκδοση της GT3.
Η πιο απελευθερωμένη και συνάμα αεροδυναμικά «τουμπανιασμένη» GT3 αποδείχθηκε ο νέος «Βασιλιάς του Βουνού»! Ο Gounon σημείωσε 1:56.605 με 192 χλμ./ώρα μέση ωριαία, συντρίβοντας έτσι το 1:58.679 μίας Brabham BT62. Για να έχετε μία τάξη μεγέθους, ο φετινός poleman του εγχώριου αγώνα σημείωσε 2:01.981 με μία BMW M4 GT3.
Τι το τόσο ιδιαίτερο όμως έχει αυτή η Mercedes-AMG GT3 και κατέρριψε τους χρόνους τόσων άλλων GT; Τα «ασημί βέλη» φρόντισαν αρχικά η σχεδίασή της να είναι παρόμοια με τα αντίστοιχα αγωνιστικά που τρέχουν στην Mount Panorama, αλλά η κυρίως αναβάθμιση αφορούσε στον κινητήρα.
Χωρίς τους περιοριστές ροής αέρα του εργοστασιακού μοντέλου, ο V8 των 6,2 λίτρων απέδωσε 650 ίππους, περίπου 100 ίππους παραπάνω.
Επίσης, το αγωνιστικό τμήμα της Mercedes πρόσθεσε φρένα από ανθρακονήματα για μέγιστη απόδοση πέδησης. Έτσι και αλλιώς, μιλάμε για μία πίστα όπου το απότομα φρενάρισμα είναι συχνό.
Εξωτερικά, η Mercedes άλλαξε ορισμένες λεπτομέρειες στο χαμηλό μέρος του εμπρός προφυλακτήρα, στα μαρσπιέ και στον διαχύτη για μέγιστη αεροδυναμική απόδοση. Το μυστικό για να κερδίσει μερικά έξτρα δέκατα μάλιστα ήταν στους καθρέφτες οι οποίοι λειτούργησαν σαν αεροδυναμικά «πτερύγια»!
Προς εγκυκλοπαιδική σας γνώση, το ρεκόρ πίστας το κατέχει η MP4-23, το μονοθέσιο της McLaren στη Formula 1 το 2011, με οδηγό τον Τζένσον Μπάτον (1:48.88).
Η Ford κέρδισε τη φετινή ανάβαση Pikes Peak με το ηλεκτρικό θηρίο των 1.622 ίππων (βίντεο)
Παρά το γεγονός ότι χρειάστηκε να σταματήσει εντελώς και να επανεκκινήσει το όχημα, ο Romain Dumas κέρδισε το Pikes Peak International Hill Climb
Το F-150 Lightning SuperTruck της Ford κυριάρχησε στο φετινό Pikes Peak, καθώς ο Romain Dumas ανέβηκε την διαδρομή των 20 χιλιομέτρων (12,4 μιλίων) σε 8 λεπτά και 53,553 δευτερόλεπτα.
Η Hyundai έκανε θραύση στο Pikes Peak International Hill Climb, αλλά η Ford ήταν αυτή που κυριάρχησε την ημέρα. Το F-150 Lightning SuperTruck τους κυριάρχησε στην εκδήλωση, καθώς ο Romain Dumas ανέβηκε την διαδρομή των 20 χιλιομέτρων (12,4 μιλίων) σε 8 λεπτά και 53,553 δευτερόλεπτα.
Αυτό κατέστησε το SuperTruck το ταχύτερο από όλους τους 61 διαγωνιζόμενους και το μοντέλο τερμάτισε πάνω από 10 δευτερόλεπτα μπροστά από τον δεύτερο Christian Merli, ο οποίος οδηγούσε ένα 2024 Wolf GB08 και τερμάτισε με χρόνο 9:04.454. Την πρώτη τριάδα των ταχύτερων οδηγών συμπλήρωσε ο Dani Sordo με το Hyundai Ioniq 5 N TA, ο οποίος ολοκλήρωσε τη διαδρομή σε 9:30.852.
Ενώ η Ford κατέκτησε την πρώτη θέση, το F-150 Lightning SuperTruck ήταν πιο αργό από το περσινό SuperVan 4.2 που σημείωσε χρόνο 8:47.682. Ωστόσο, το αποτέλεσμα δεν αποτελεί έκπληξη, καθώς το SuperTruck υπέστη ένα “τεχνικό πρόβλημα” και χρειάστηκε να σταματήσει εντελώς στη μέση της διαδρομής του. Εξαιτίας αυτού, έχασε 26 δευτ.
Μάλιστα, η Ford αποκάλυψε ότι η προηγούμενη δήλωσή της που έλεγε ότι το SuperTruck είχε ένα τρικινητήριο σύστημα κίνησης που παρήγαγε 1.419 ίππους ήταν αρκετά… συντηρητική. Στην πραγματικότητα, το όχημα παρήγαγε 1.622 ίππους, γεγονός που το καθιστά περισσότερο από τρεις φορές πιο ισχυρό από το στάνταρ ηλεκτρικό pickup.