Στο Bathurst της Αυστραλίας, εκεί όπου κάθε Φεβρουάριο διεξάγεται ο 12ωρος αγώνας αντοχής Buthurst 1000, η Mercedes αποφάσισε να στείλει φέτος όχι μόνο αγωνιστικά, αλλά και την AMG GT3. Το μοντέλο πίστας οδηγήθηκε από τον Jules Gounon, ο οποίος έσπασε ρεκόρ!
Η αγωνιστική διαδρομή Mount Panorama έχει μήκος 6,213 χιλιόμετρα και είναι τόσο στενή, όσο και επικίνδυνη. Μερικοί μάλιστα τη συγκρίνουν με το Nordchleife Nurburgring!
Η αγωνιστική διαδρομή άνοιξε το 1938 και έγινε διάσημη για τις υψηλές της απαιτήσεις, τους τεχνικούς τομείς, αλλά και για την περίφραξη από την οποία περιβάλλεται.
Παρότι είναι μία πίστα που ενέχει πολλούς κινδύνους και αυτό αποδεικνύεται κάθε χρόνο στον εγχώριο αγώνα των 1.000 χιλιομέτρων, η Mercedes-AMG ήθελε να τιμήσει τα 130 χρόνια ιστορίας της στο motorsport μέσω αυτής. Για αυτό, στην Αυστραλία και το Bathurst κατέφτασε μία πολύ βελτιωμένη έκδοση της GT3.
Η πιο απελευθερωμένη και συνάμα αεροδυναμικά «τουμπανιασμένη» GT3 αποδείχθηκε ο νέος «Βασιλιάς του Βουνού»! Ο Gounon σημείωσε 1:56.605 με 192 χλμ./ώρα μέση ωριαία, συντρίβοντας έτσι το 1:58.679 μίας Brabham BT62. Για να έχετε μία τάξη μεγέθους, ο φετινός poleman του εγχώριου αγώνα σημείωσε 2:01.981 με μία BMW M4 GT3.
Τι το τόσο ιδιαίτερο όμως έχει αυτή η Mercedes-AMG GT3 και κατέρριψε τους χρόνους τόσων άλλων GT; Τα «ασημί βέλη» φρόντισαν αρχικά η σχεδίασή της να είναι παρόμοια με τα αντίστοιχα αγωνιστικά που τρέχουν στην Mount Panorama, αλλά η κυρίως αναβάθμιση αφορούσε στον κινητήρα.
Χωρίς τους περιοριστές ροής αέρα του εργοστασιακού μοντέλου, ο V8 των 6,2 λίτρων απέδωσε 650 ίππους, περίπου 100 ίππους παραπάνω.
Επίσης, το αγωνιστικό τμήμα της Mercedes πρόσθεσε φρένα από ανθρακονήματα για μέγιστη απόδοση πέδησης. Έτσι και αλλιώς, μιλάμε για μία πίστα όπου το απότομα φρενάρισμα είναι συχνό.
Εξωτερικά, η Mercedes άλλαξε ορισμένες λεπτομέρειες στο χαμηλό μέρος του εμπρός προφυλακτήρα, στα μαρσπιέ και στον διαχύτη για μέγιστη αεροδυναμική απόδοση. Το μυστικό για να κερδίσει μερικά έξτρα δέκατα μάλιστα ήταν στους καθρέφτες οι οποίοι λειτούργησαν σαν αεροδυναμικά «πτερύγια»!
Προς εγκυκλοπαιδική σας γνώση, το ρεκόρ πίστας το κατέχει η MP4-23, το μονοθέσιο της McLaren στη Formula 1 το 2011, με οδηγό τον Τζένσον Μπάτον (1:48.88).
Formula 1 GP Μονακό 1962. Όλη η νοσταλγία σε ανάλυση 4Κ (βίντεο)
Είναι η ιδέας μας, ή το Grand Prix του Μονακό, δείχνει περίπου 1000 φορές πιο σέξι το 1962 από ότι το 2024;
Το Μονακό, μοιάζει εκπληκτικό σαν τοποθεσία, όμως τα αγωνιστικά πλάνα είναι αυτά που κλέβουν την παράσταση. Ένα μέρος του υλικού γυρίστηκε με πλάνα πάνω από τη μύτη ενός ασημένιου κάμπριο, ενώ τα μονοθέσια της Φόρμουλα περνάνε μέσα από τις εμβληματικές στροφές του Μονακό.
Ο ίδιος ο αγώνας καταγράφεται με πλάνα των πιο εμβληματικών στροφών του Μονακό όπως δεν τις έχετε δει ποτέ. Είναι απόλαυση να βλέπεις τα μονοθέσια να φτάνουν στα όρια τους και σε κάθε στροφή να απέχουν μόλις εκατοστά από την καταστροφή. Εκκίνηση, πλήθος, ήχος, στρίγκλισμα ελαστικών και φυσικά το διάσημο τούνελ, συνθέτουν ένα μαγικό βίντεο.
Για την ιστορία, να αναφέρουμε πως το συγκεκριμένο GP κέρδισε ο Bruce McLaren με Cooper Climax κάνοντας χρόνο 2:46:29.700, ενώ μόλις 5 από τα 15 μονοθέσια τερμάτισαν.
Τα πλάνα πριν από τον αγώνα δείχνουν έναν μηχανικό να αλλάζει μπουζί σε ένα απίστευτα χαλαρό pitstop. Είναι απλά νοσταλγική τελειότητα.