Η Nissan έκανε κάτι που δεν περίμενε κανείς, και το αποτέλεσμα της μπορείς είτε να το λατρέψεις είτε να το δεις σαν ιεροσυλία. Η ιαπωνική φίρμα, πήρε το πιο αναγνωρίσιμο μοντέλο στην ιστορία της, το Skyline GT-R R32 του 1989, και το μετέτρεψε σε αμιγώς ηλεκτρικό. Πιο συγκεκριμένα, το project αυτό είναι δημιούργημα μία μικρής ομάδας εργαζομένων της εταιρίας, με το Gun Grey μεταλλικό εξωτερικό χρώμα του αυτοκινήτου, να κρύβει από κάτω πολλές αναβαθμίσεις.
Ο twin-turbo 2,6-λίτρων εξακύλινδρος κινητήρας έχει αντικατασταθεί από δύο ηλεκτροκινητήρες, οι οποίοι αποδίδουν έκαστος 225 ίππους και 340 Nm ροπής. Αυτό αναμένεται να δώσει στο τετρακίνητο μοντέλο συνδυασμένη απόδοση περίπου 440 ίππων και 680 Nm ροπής.
Νούμερα σημαντικά περισσότερα από τους αρχικούς 280 ίππους και 353 Nm ροπής. Ωστόσο, η Nissan δήλωσε ότι ο στόχος ήταν «όχι να ξεπεράσει, αλλά να ταιριάξει με τις επιδόσεις του αρχικού GT-R». Αυτό είναι σημαντικό να σημειωθεί, καθώς το EV είναι περίπου 367 κιλά βαρύτερο, οπότε οι μηχανικοί ρύθμισαν την ισχύ και τη ροπή του ώστε να ταιριάζει με την αναλογία ροπής προς βάρος του πρωτότυπου.
Η Nissan δεν είπε πόσο μακριά μπορεί να ταξιδέψει το R32 EV με μία φόρτιση, αλλά το πίσω κάθισμα αφαιρέθηκε για να επιτραπεί η εγκατάσταση μιας μπαταρίας 62 kWh από ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο Leaf Nismo. Η εταιρεία σημείωσε επίσης ότι το σύστημα τετρακίνησης με δύο κινητήρες ανταποκρίνεται ταχύτερα και μπορεί να κατανέμει καλύτερα τη ροπή μεταξύ των εμπρός και πίσω τροχών σε σχέση με το αρχικό μηχανικό σύστημα.
Εκτός από την αλλαγή του συστήματος κίνησης, το αυτοκίνητο έχει εξοπλιστεί με μια σπορ ανάρτηση Nismo με αμορτισέρ Öhlins. Σε αυτά προστίθεται ένα πιο ισχυρό σύστημα πέδησης που προέρχεται από το R35 άρα και μεγαλύτερους τροχούς.
Αν και η ομάδα ήθελε να διατηρήσει την καμπίνα όσο το δυνατόν περισσότερο stock, τα εργοστασιακά καθίσματα αλλάχθηκαν με προσαρμοσμένα Recaro. Τα όργανα, οι μετρητές και το ηχοσύστημα έλαβαν επίσης μια σύγχρονη ανανέωση, καθώς διαθέτουν «ψηφιακές οθόνες υψηλής ανάλυσης που παρέχουν βασικές πληροφορίες για τον οδηγό, διατηρώντας παράλληλα το αρχικό τους προφίλ».
Αυτές δεν ήταν οι μόνες βελτιώσεις, καθώς το αυτοκίνητο διαθέτει μια λειτουργία αλλαγής ταχυτήτων με paddles, η οποία έχει προγραμματιστεί για να παρέχει την « τρανταχτή αίσθηση αλλαγής ταχυτήτων», το οποίο είναι το «σύντομο τράνταγμα που βιώνει ο οδηγός όταν απελευθερώνει το συμπλέκτη και αλλάζει προς τα πάνω ή προς τα κάτω μέσω ενός μηχανικού κιβωτίου ταχυτήτων». Αυτό γίνεται με ένα ηχείο που διοχετεύει στην καμπίνα τον αρχικό ήχο του κινητήρα RB26DETT.
Ενώ μερικοί θα χαρακτηρίσουν το έργο βλάσφημο (βάζω και μένα μέσα), η ομάδα επέλεξε το R32 για να διασφαλίσει ότι θα μπορεί να οδηγηθεί για τις επόμενες δεκαετίες. Όπως εξήγησε ο επικεφαλής του έργου Ryozo Hiraku, «αναρωτήθηκα αν σε 30 χρόνια από τώρα – το 2055 ή και αργότερα – οι ιδιοκτήτες αυτής της απίστευτης μηχανής θα μπορούσαν ακόμα να αγοράζουν βενζίνη και να απολαμβάνουν την οδήγησή της. Είδα αξία στη χρήση ηλεκτρικής και ψηφιακής τεχνολογίας για την αναπαραγωγή της γοητείας του R32 GT-R, ώστε οι μελλοντικές γενιές να μπορούν να την βιώσουν».
Robert Wickens: Ο παραπληγικός επαγγελματίας οδηγός αγώνων που δείχνει πως η θέληση ξεπερνά τα εμπόδια (βίντεο)
Ακόμη και για τα δεδομένα των κορυφαίων οδηγών αγώνων, ο Robert Wickens είναι αξιοσημείωτος. Μετά από ένα ατύχημα στο IndyCar το 2018 στο Pocono που τον κατέστησε παραπληγικό, δεν εγκατέλειψε ούτε για ένα δευτερόλεπτο τους αγώνες. Το 2022, έκανε την επιστροφή του στη σειρά IMSA Michelin Pilot Challenge με την Bryan Herta Autosport σε ένα Hyundai Elantra N TCR, τροποποιημένο με ειδικά χειριστήρια. Την επόμενη χρονιά κατέκτησε το πρωτάθλημα. Τώρα, συμμετέχει στη σειρά IMSA WeatherTech SportsCar Championship, αγωνιζόμενος με μια Chevrolet Corvette Z06.R GT3 με την DXDT Racing.
Αυτό κατέστη δυνατό χάρη σε ένα κρίσιμο κομμάτι τεχνολογίας από την Bosch και σε στενή συνεργασία με την Corvette και την Pratt Miller. Τα πρώτα αγωνιστικά αυτοκίνητα του Wickens με χειροκίνητο έλεγχο ήταν καθαρά μηχανικά, με μια απλή ράβδο που συνέδεε έναν μοχλό χειρός με το πεντάλ του φρένου. Κάτι τέτοιο είναι μια χαρά σε ένα αυτοκίνητο δρόμου, αλλά σε ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο είναι εξαιρετικά δύσκολο να παράγεις αρκετή δύναμη για να φρενάρεις ανταγωνιστικά και να αισθανθείς το όριο πρόσφυσης. Το ηλεκτρονικό σύστημα πέδησης (EBS) της Bosch, που αναπτύχθηκε για αγωνιστικά πρωτότυπα, ήταν μια καλύτερη λύση.
Τα σημερινά αυτοκίνητα κατηγορίας LMDh απαιτούν σύστημα brake-by-wire (δυνατότητα ελέγχου των φρένων με ηλεκτρονικά μέσα, χωρίς μηχανική σύνδεση πεντάλ και φρένων) για να φρενάρουν αλλά και να παράγουν αναγεννητική ενέργεια. Αλλά, όπως αποκαλύπτει αυτή η νέα σειρά ντοκιμαντέρ από το Autosport, οι μηχανικοί της Bosch συνειδητοποίησαν ότι και αυτό το σύστημα θα μπορούσε να προσαρμοστεί στις ανάγκες του Wickens. Ένα σύστημα brake-by-wire συνήθως μεταφράζει το σήμα από έναν αισθητήρα θέσης στο πεντάλ του φρένου σε μια ηλεκτρονική εντολή προς τα πραγματικά φρένα. Αλλά δεν χρειάζεται πεντάλ φρένου για να δημιουργηθεί αυτό το σήμα. Μπορεί να δημιουργηθεί και από ειδικά χειριστήρια για τα άνω άκρα.
Η Pratt Miller, ο επί μακρόν κατασκευαστής αγωνιστικών αυτοκινήτων Corvette, ανέπτυξε τα χειριστήρια για να λειτουργούν με το σύστημα Bosch, δίνοντας στον Wickens λίγο περισσότερη αίσθηση μέσω των χεριών του, με το αποτέλεσμα να είναι εντυπωσιακό. Στην πρώτη του δοκιμή με την Corvette Z06.R GT3 στο Sebring, «έπιασε» κατευθείαν αγωνιστικό ρυθμό.
Η προσπάθειά του να επιστρέψει στην κορυφή των αγώνων αποτελεί έμπνευση. Απολαύστε λοιπόν αυτό το πρώτο επεισόδιο μιας σειράς που θα ακολουθήσει για την πορεία του Wickens στην IMSA WeatherTech.