Η εμπειρία της οδήγησης ψηφιοποιείται ολοένα και περισσότερο, καθώς οι υπολογιστές με αστραπιαία αντανακλαστικά ελέγχουν όλο και περισσότερο το αυτοκίνητο. Ωστόσο ένα κανάλι στο Youtube (Driven Media) θέλησε να αποδείξει εάν τελικά το launch control είναι σε θέση να πετύχει καλύτερη εκκίνηση και επιτάχυνση από έναν έμπειρο οδηγό.
Για το «πείραμα» χρησιμοποίησαν μία Ferrari 488 Pista που εφοδιάζεται με V8 twin-turbo 3.9λτ. απόδοσης 710 ίππων και 770 Nm ροπής. Καθώς όλη αυτή η ισχύς αποστέλλεται από τον κινητήρα που είναι τοποθετημένος στο πίσω μέρος μέσω ενός κιβωτίου ταχυτήτων διπλού συμπλέκτη επτά σχέσεων, ο οδηγός της Ferrari έχει μερικά μηχανικά πλεονεκτήματα για να αντισταθμίσει την τεράστια δύναμη περιστροφής των ελαστικών.
Όπως λέει ο επαγγελματίας οδηγός Scott Mansell, το launch control μπορεί να παρέχει ακριβώς τόση ροπή, όση μπορούν να αντέξουν οι πίσω τροχοί πριν αρχίσουν να χάνουν πρόσφυση. Χρησιμοποιώντας αισθητήρες και εξισώσεις, το αυτοκίνητο μπορεί να το κάνει αυτό σε χιλιοστά του δευτερολέπτου, παρακάμπτοντας εντελώς τον ανθρώπινο παράγοντα, ο οποίος πάντα χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να αντιληφθεί αρχικά και να αντιδράσει στη συνέχεια.
Με το Launch control το 400άρι έγινε σε 11.15 δευτ. Η πρώτη απόπειρα του οδηγού από την άλλη ήρθε στα 11.18δευτ. «Αυτό είναι εκπληκτικό. Νομίζω ότι μπορώ να το νικήσω! Πραγματικά πιστεύω ότι μπορώ να το νικήσω γιατί τότε είχα πάρα πολύ σπινάρισμα», λέει ο Mansell πριν δοκιμάσει για δεύτερη φορά.
Μετά από μερικές ακόμα απόπειρες, ο οδηγός κατάφερα να κερδίσει τον χρόνο του launch control, κάνοντας μόλις 10.99 δευτ., έχοντας βέβαια και την βοήθεια από τα ζεσταμένα ελαστικά, αλλά και το χαμηλότερο βάρος από το λιγότερο καύσιμο.
Πηγή: Zougla.gr
Πως το Mazda 787B άλλαξε την ιστορία, και μετά έγινε ban! (βίντεο)
Ίσως το μεγαλύτερο "middle finger" που έδωσε μια μικρή εταιρεία με πολλούς να λένε ότι δεν ήταν φτιαγμένη για την νίκη. Με μία μηχανή την οποία πολλοί κοροίδεψαν και τρείς αμφιλεγόμενους οδηγούς εκ των οποίων ο ένας να θεωρείτε ανίκανος να τρέξει σε αγώνες αυτοκινήτου λόγο προηγούμενου τραυματισμού.
Ήταν μια διπλή, όσο και αναπάντεχη επιτυχία. Ήταν το πρώτο Ιαπωνικό αυτοκίνητο, αλλά και το πρώτο με περιστροφικό κινητήρα που κατακτούσε τον εικοσιτετράωρο αγώνα του Le Mans. Είναι το σύμβολο του πνεύματος της ιαπωνικής μάρκας “never stop challenging”!
Για τους φίλους του Ιαπωνικού αυτοκινήτου υπάρχουν στιγμές οι οποίες θυμίζουν δραματικές ταινίες οι οποίες στο τέλος δικαιώνουν τον πρωταγωνιστή ο οποίος εξαρχής ήταν ο outsider της ιστορίας. Εκείνος που δεν υπολόγιζε κανείς.
Στις 23 Ιουνίου του 1991 το αυτοκίνητο με τον αριθμό 55 περνούσε πρώτο τη γραμμή τερματισμού στον αγώνα του Le Mans. Μετά από 24 ώρες, ο Johnny Herbert που ήταν στο τιμόνι ήταν εξουθενωμένος. Η νίκη δεν ήταν εύκολη, έχοντας να παλέψει με τις γρηγορότερες Sauber-Mercedes, αλλά τελικά ήταν ο ρυθμός και η αξιοπιστία που του έδωσαν τη νίκη. Η ιστορία είχε γραφτεί!
Le Mans: The worlds most prestigious endurance race!
Η νέα 787Β έκανε την εμφάνισή της στον αγώνα των 1000 χλμ. της Suzuka και στη πίστα του Fuji ανέβηκε μέχρι την έκτη θέση. Τελικά η ομάδα ήταν πλέον έτοιμη και για το 1991 προγραμματίστηκε να λάβουν μέρος στον αγώνα του Le Mans δύο αυτοκίνητα.
Το αυτοκίνητο με αριθμό 55 θα είχε για οδηγούς τους Volker Weidler, Johnny Herbert και Bertrand Gachot. Το άλλο με αριθμό 18 θα είχε στο τιμόνι τους Kennedy, Sala και Stefan Johansson.
Στα δοκιμαστικά η 787Β αποδείχτηκε πέντε ολόκληρα δευτερόλεπτα ταχύτερη και ο Weidler έφερε το αυτοκίνητο στη δωδέκατη θέση της εκκίνησης με τον Kennedy δέκατο έκτο.
Όμως το φαβορί του αγώνα ήταν η ομάδα της Sauber-Mercedes και στην Mazda ήλπιζαν ότι θα έβρεχε, ώστε ο κινητήρας των Γερμανών να χάσει το πλεονέκτημα της χαμηλότερης κατανάλωσης που είχε.
Μετά από δύο ώρες στον αγώνα η πρώτη 787Β ήταν στη δέκατη θέση, αλλά όταν ξημέρωσε τα βρήκε στη δεύτερη και πέμπτη θέση. Στις 12:53 η πρώτη Mercedes του Alain Ferte που είχε δύο γύρους «μαξιλάρι» μπήκε στα pits με σπασμένη βάση μεταλλάκτη και αυτό έδωσε την ευκαιρία στο αυτοκίνητο με αριθμό 55 να περάσει εμπρός με τον Herbert στο τιμόνι. Η Mercedes βγήκε από τα pits, αλλά δεν κατάφερε να τον κυνηγήσει, αφού εγκατέλειψε στον επόμενο γύρο. Ο Herbert για να μην διακινδυνέψει σε μια αλλαγή οδηγού δεν προχώρησε στην προγραμματισμένη αντικατάσταση οδηγώντας μέχρι τέλους. Ήταν μια εντυπωσιακή και ιστορική νίκη. (Το άλλο αυτοκίνητο τερμάτισε στην έκτη θέση.)
Μέχρι το 2018 όπου η Toyota έκάνε την πρώτη της νίκη (Toyota TS050 Hybrid) η Mazda 787Β ήταν το μόνο ιαπωνικό αυτοκίνητο που έχει κερδίσει τον εικοσιτετράωρο αγώνα του Le Mans και όπως δείχνουν τα πράγματα θα περάσει στην ιστορία σαν η μόνη νίκη του περιστροφικού κινητήρα, αφού το 1992 απαγορεύτηκε η χρήση του στους αγώνες αντοχής!
Ένα εποικοδομητικό βίντεο από το κανάλι Ideal
Απόλαυσε ακόμη μερικά βίντεο του θρυλικού 787Β