Στα crash test του Euro NCAP πλέον ψάχνεις «με το ντουφέκι» για μοντέλα, που ΔΕΝ παίρνουν 5 αστέρια. Με το ζόρι να βρεις κάποια στα 3 ή 4, κι αυτά συνήθως λόγω επικουρικών συστημάτων βλέπουν τις βαθμολογίες τους να πέφτουν. Τα σημερινά αυτοκίνητα είναι ασφαλέστερα από ποτέ, ωστόσο υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Ευτυχώς όχι στα μέρη μας. Στη Λατινική Αμερική όμως, κυκλοφορούν ολοκαίνουργια τετράτροχα που δεν μπορούν να αποσπάσουν ούτε καν 1 αστέρι!
Ο πιο πρόσφατος «κουλουράς» ανήκει στη γκάμα της Chevrolet και πρόκειται για το compact SUV Groove, που έμεινε στο απόλυτο μηδέν έπειτα από τις δοκιμές πρόσκρουσης του Latin NCAP. Το Groove εξοπλίζεται μόνο με 4 αερόσακους, ενώ παράλληλα δεν έχει σχεδόν κανένα σύστημα ασφαλείας (διατήρηση λωρίδας, αυτόματο φρενάρισμα κλπ) ούτε στον προαιρετικό εξοπλισμό. Παρόλα αυτά, οι διαφορετικές προδιαγραφές της εκεί αγοράς κατάφεραν να κρατήσουν τη βαθμολογία του στο 58,14%, αναφορικά με την ύπαρξη επικουρικής τεχνολογίας. Τραγικό δεν το λες ούτε στην προστασία παιδιών, όπου σκόραρε 68,57%. Σίγουρα κακές βαθμολογίες, που εδώ δεν θα στεκόντουσαν πουθενά, αλλά για Λατινική Αμερική κινείται περίπου στη βάση. Πόθεν προέκυψε το στρογγυλότατο μηδενικό στη συνολική αξιολόγηση;
To λάτιν Chevrolet «χαντακώθηκε» από την προστασία ενηλίκων και εκείνη των πεζών, όπου μετά βίας σημείωσε 39,42% και 36,37% αντίστοιχα. Για να βρούμε στην Ευρώπη αυτοκίνητο με ποσοστό προστασίας ενηλίκων κάτω από 40%, θα πρέπει να πάμε τουλάχιστον 20-25 χρόνια πίσω – κι αν βρούμε. Τα σχόλια των ανθρώπων του Latin NCAP, πέρα από αποκαλυπτικά: «αδύναμη και απολύτως οριακή» η προστασία για τα κεφάλια των εμπρός επιβατών, «φτωχή» για το άνω μέρος των ποδιών, «καλή και οριακή» (το μόνο θετικό σχόλιο) στο κάτω μέρος των ποδιών.
Δείτε πως τέσταραν το 1957, την σταθερότητα των κόκκινων διώροφων λεωφορείων του Λονδίνου
Μαζί με τους κόκκινους τηλεφωνικούς θαλάμους, τα κόκκινα διώροφα λεωφορεία, είναι το σήμα κατατεθέν του Λονδίνου.
Τα πρώτα τέτοια λεωφορεία εμφανίσθηκαν το μακρινό 1800, όταν ακόμα άλογα έσερναν το όχημα για ιδιωτικούς πελάτες που είχαν αρκετά λεφτά. Από το 1855 ξεκίνησε η διάθεση τους για το κοινό ενώ το 1907 η Γενική Εταιρία Omnibus του Λονδίνου, βλέποντας πως εμφανίζονταν πολλά λεωφορεία διαφορετικών εταιριών, αποφάσισε να βάψει κόκκινο το στόλο της.
Από το 1923 και έπειτα, σταμάτησαν να κινούνται με ατμομηχανές και άρχισαν να έχουν κινητήρα εσωτερικής καύσης.
Πολλοί έχουν απορία, βλέποντας τα διώροφα λεωφορεία, πώς δεν τουμπάρουν έχοντας σχετικά μικρό πλάτος, μεγάλο ύψος αλλά και πολλές θέσεις για επιβάτες.
Όλα τα λεωφορεία υποβάλλονται σε εκτεταμένες δοκιμές ασφαλείας πριν τεθούν σε κυκλοφορία. Μία από αυτές είναι η δοκιμή κλίσης, η οποία ελέγχει τη σταθερότητα του λεωφορείου σε κακές συνθήκες. Η παραπάνω φωτογραφία από το 1978 δείχνει ένα λεωφορείο τύπου RM να δοκιμάζεται. Το πάνω κατάστρωμα του λεωφορείου είναι φορτωμένο με σάκους άμμου για να αντιπροσωπεύει το βάρος των επιβατών. Στη συνέχεια, το όχημα παίρνει σταδιακά κλίση σε γωνία 28 μοιρών. Όλοι οι τροχοί του λεωφορείου πρέπει να παραμένουν σε επαφή με το δρόμο μέχρι και σε αυτή την κλίση για να πάρει έγκριση το όχημα.
Δείτε και το αντίστοιχο βίντεο από το 1957.