Ίσως το μεγαλύτερο "middle finger" που έδωσε μια μικρή εταιρεία με πολλούς να λένε ότι δεν ήταν φτιαγμένη για την νίκη. Με μία μηχανή την οποία πολλοί κοροίδεψαν και τρείς αμφιλεγόμενους οδηγούς εκ των οποίων ο ένας να θεωρείτε ανίκανος να τρέξει σε αγώνες αυτοκινήτου λόγο προηγούμενου τραυματισμού.
Ήταν μια διπλή, όσο και αναπάντεχη επιτυχία. Ήταν το πρώτο Ιαπωνικό αυτοκίνητο, αλλά και το πρώτο με περιστροφικό κινητήρα που κατακτούσε τον εικοσιτετράωρο αγώνα του Le Mans. Είναι το σύμβολο του πνεύματος της ιαπωνικής μάρκας “never stop challenging”!
Για τους φίλους του Ιαπωνικού αυτοκινήτου υπάρχουν στιγμές οι οποίες θυμίζουν δραματικές ταινίες οι οποίες στο τέλος δικαιώνουν τον πρωταγωνιστή ο οποίος εξαρχής ήταν ο outsider της ιστορίας. Εκείνος που δεν υπολόγιζε κανείς.
Στις 23 Ιουνίου του 1991 το αυτοκίνητο με τον αριθμό 55 περνούσε πρώτο τη γραμμή τερματισμού στον αγώνα του Le Mans. Μετά από 24 ώρες, ο Johnny Herbert που ήταν στο τιμόνι ήταν εξουθενωμένος. Η νίκη δεν ήταν εύκολη, έχοντας να παλέψει με τις γρηγορότερες Sauber-Mercedes, αλλά τελικά ήταν ο ρυθμός και η αξιοπιστία που του έδωσαν τη νίκη. Η ιστορία είχε γραφτεί!
Le Mans: The worlds most prestigious endurance race!
Η νέα 787Β έκανε την εμφάνισή της στον αγώνα των 1000 χλμ. της Suzuka και στη πίστα του Fuji ανέβηκε μέχρι την έκτη θέση. Τελικά η ομάδα ήταν πλέον έτοιμη και για το 1991 προγραμματίστηκε να λάβουν μέρος στον αγώνα του Le Mans δύο αυτοκίνητα.
Το αυτοκίνητο με αριθμό 55 θα είχε για οδηγούς τους Volker Weidler, Johnny Herbert και Bertrand Gachot. Το άλλο με αριθμό 18 θα είχε στο τιμόνι τους Kennedy, Sala και Stefan Johansson.
Στα δοκιμαστικά η 787Β αποδείχτηκε πέντε ολόκληρα δευτερόλεπτα ταχύτερη και ο Weidler έφερε το αυτοκίνητο στη δωδέκατη θέση της εκκίνησης με τον Kennedy δέκατο έκτο.
Όμως το φαβορί του αγώνα ήταν η ομάδα της Sauber-Mercedes και στην Mazda ήλπιζαν ότι θα έβρεχε, ώστε ο κινητήρας των Γερμανών να χάσει το πλεονέκτημα της χαμηλότερης κατανάλωσης που είχε.
Μετά από δύο ώρες στον αγώνα η πρώτη 787Β ήταν στη δέκατη θέση, αλλά όταν ξημέρωσε τα βρήκε στη δεύτερη και πέμπτη θέση. Στις 12:53 η πρώτη Mercedes του Alain Ferte που είχε δύο γύρους «μαξιλάρι» μπήκε στα pits με σπασμένη βάση μεταλλάκτη και αυτό έδωσε την ευκαιρία στο αυτοκίνητο με αριθμό 55 να περάσει εμπρός με τον Herbert στο τιμόνι. Η Mercedes βγήκε από τα pits, αλλά δεν κατάφερε να τον κυνηγήσει, αφού εγκατέλειψε στον επόμενο γύρο. Ο Herbert για να μην διακινδυνέψει σε μια αλλαγή οδηγού δεν προχώρησε στην προγραμματισμένη αντικατάσταση οδηγώντας μέχρι τέλους. Ήταν μια εντυπωσιακή και ιστορική νίκη. (Το άλλο αυτοκίνητο τερμάτισε στην έκτη θέση.)
Μέχρι το 2018 όπου η Toyota έκάνε την πρώτη της νίκη (Toyota TS050 Hybrid) η Mazda 787Β ήταν το μόνο ιαπωνικό αυτοκίνητο που έχει κερδίσει τον εικοσιτετράωρο αγώνα του Le Mans και όπως δείχνουν τα πράγματα θα περάσει στην ιστορία σαν η μόνη νίκη του περιστροφικού κινητήρα, αφού το 1992 απαγορεύτηκε η χρήση του στους αγώνες αντοχής!
Ένα εποικοδομητικό βίντεο από το κανάλι Ideal
Απόλαυσε ακόμη μερικά βίντεο του θρυλικού 787Β
Δείτε δύο αυτοκινούμενες Toyota Supra να κάνουν drift, με στόχο να σώσουν ζωές (βίντεο)
Το Ερευνητικό Ινστιτούτο της Toyota και το Stanford Engineering εργάζονται για να κάνουν την οδήγηση ασφαλέστερη, δοκιμάζοντας νέα συστήματα αποφυγής συγκρούσεων που θα μπορούσαν να περιέχουν τις ικανότητες ενός επαγγελματία drifter σε μελλοντικά αυτοκίνητα, ώστε να βοηθούν τους οδηγούς να ανακάμπτουν από ολισθήσεις και γλιστρήματα.
Τα αυτοκίνητα δεν είχαν τον ίδιο προγραμματισμό, αλλά κάθε Supra διέθετε υπολογιστές και τους αισθητήρες για τον έλεγχο του τιμονιού, του γκαζιού και των φρένων. Η TRI προγραμμάτισε το επικεφαλής αυτοκίνητο να εκτελέσει ένα ντριφτ κατά μήκος μιας επιθυμητής διαδρομής, ενώ το Stanford προγραμμάτισε το αυτοκίνητο καταδίωξης να προσαρμόζεται δυναμικά στο επικεφαλής αυτοκίνητο και να ντριφτάρει δίπλα του χωρίς να συγκρουστεί, και τελικά δούλεψε.
«Αυτή η νέα τεχνολογία μπορεί να ενεργοποιηθεί εγκαίρως για να προστατεύσει έναν οδηγό και να διαχειριστεί μια απώλεια ελέγχου, όπως ακριβώς θα έκανε ένας έμπειρος οδηγός», δήλωσε ο Avinash Balachandran, αντιπρόεδρος του τμήματος Human Interactive Driving της TRI.
Οι περισσότεροι οδηγοί δεν διαθέτουν τις δεξιότητες για να ανακτήσουν με ασφάλεια ένα αυτοκίνητο που γλιστράει ή ολισθαίνει. Συχνά έχουν μόνο ένα κλάσμα του δευτερολέπτου για να αντιδράσουν σωστά, και η ύπαρξη ενός αυτόνομου συστήματος ικανού να ελέγχει ένα όχημα, καθώς ο οδηγός χάνει τον έλεγχο, θα μπορούσε να βοηθήσει στη διάσωση ζωών. Οι ερευνητές χρησιμοποιούν ήδη αυτά που μαθαίνουν από το έργο για να δημιουργήσουν νέους τρόπους ελέγχου των αυτοκινήτων στον πάγο.
Τα σύγχρονα αυτοκίνητα είναι ασφαλέστερα από ποτέ, και η τεχνολογία είναι ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο. Τα σημερινά οχήματα έχουν αυτογνωσία και αντιδρούν στον κόσμο γύρω τους, ικανά να επεμβαίνουν πριν ο οδηγός αντιληφθεί μια επικείμενη σύγκρουση. Αλλά απέχουν πολύ από το να είναι τέλεια. Τα αυτοκίνητα drift της Toyota και του Stanford βοηθούν να καλυφθούν αυτά τα κενά, αλλά απέχουμε ακόμη χρόνια από έναν κόσμο γεμάτο αυτόνομα οχήματα.