Ίσως το μεγαλύτερο "middle finger" που έδωσε μια μικρή εταιρεία με πολλούς να λένε ότι δεν ήταν φτιαγμένη για την νίκη. Με μία μηχανή την οποία πολλοί κοροίδεψαν και τρείς αμφιλεγόμενους οδηγούς εκ των οποίων ο ένας να θεωρείτε ανίκανος να τρέξει σε αγώνες αυτοκινήτου λόγο προηγούμενου τραυματισμού.
Ήταν μια διπλή, όσο και αναπάντεχη επιτυχία. Ήταν το πρώτο Ιαπωνικό αυτοκίνητο, αλλά και το πρώτο με περιστροφικό κινητήρα που κατακτούσε τον εικοσιτετράωρο αγώνα του Le Mans. Είναι το σύμβολο του πνεύματος της ιαπωνικής μάρκας “never stop challenging”!
Για τους φίλους του Ιαπωνικού αυτοκινήτου υπάρχουν στιγμές οι οποίες θυμίζουν δραματικές ταινίες οι οποίες στο τέλος δικαιώνουν τον πρωταγωνιστή ο οποίος εξαρχής ήταν ο outsider της ιστορίας. Εκείνος που δεν υπολόγιζε κανείς.
Στις 23 Ιουνίου του 1991 το αυτοκίνητο με τον αριθμό 55 περνούσε πρώτο τη γραμμή τερματισμού στον αγώνα του Le Mans. Μετά από 24 ώρες, ο Johnny Herbert που ήταν στο τιμόνι ήταν εξουθενωμένος. Η νίκη δεν ήταν εύκολη, έχοντας να παλέψει με τις γρηγορότερες Sauber-Mercedes, αλλά τελικά ήταν ο ρυθμός και η αξιοπιστία που του έδωσαν τη νίκη. Η ιστορία είχε γραφτεί!
Le Mans: The worlds most prestigious endurance race!
Η νέα 787Β έκανε την εμφάνισή της στον αγώνα των 1000 χλμ. της Suzuka και στη πίστα του Fuji ανέβηκε μέχρι την έκτη θέση. Τελικά η ομάδα ήταν πλέον έτοιμη και για το 1991 προγραμματίστηκε να λάβουν μέρος στον αγώνα του Le Mans δύο αυτοκίνητα.
Το αυτοκίνητο με αριθμό 55 θα είχε για οδηγούς τους Volker Weidler, Johnny Herbert και Bertrand Gachot. Το άλλο με αριθμό 18 θα είχε στο τιμόνι τους Kennedy, Sala και Stefan Johansson.
Στα δοκιμαστικά η 787Β αποδείχτηκε πέντε ολόκληρα δευτερόλεπτα ταχύτερη και ο Weidler έφερε το αυτοκίνητο στη δωδέκατη θέση της εκκίνησης με τον Kennedy δέκατο έκτο.
Όμως το φαβορί του αγώνα ήταν η ομάδα της Sauber-Mercedes και στην Mazda ήλπιζαν ότι θα έβρεχε, ώστε ο κινητήρας των Γερμανών να χάσει το πλεονέκτημα της χαμηλότερης κατανάλωσης που είχε.
Μετά από δύο ώρες στον αγώνα η πρώτη 787Β ήταν στη δέκατη θέση, αλλά όταν ξημέρωσε τα βρήκε στη δεύτερη και πέμπτη θέση. Στις 12:53 η πρώτη Mercedes του Alain Ferte που είχε δύο γύρους «μαξιλάρι» μπήκε στα pits με σπασμένη βάση μεταλλάκτη και αυτό έδωσε την ευκαιρία στο αυτοκίνητο με αριθμό 55 να περάσει εμπρός με τον Herbert στο τιμόνι. Η Mercedes βγήκε από τα pits, αλλά δεν κατάφερε να τον κυνηγήσει, αφού εγκατέλειψε στον επόμενο γύρο. Ο Herbert για να μην διακινδυνέψει σε μια αλλαγή οδηγού δεν προχώρησε στην προγραμματισμένη αντικατάσταση οδηγώντας μέχρι τέλους. Ήταν μια εντυπωσιακή και ιστορική νίκη. (Το άλλο αυτοκίνητο τερμάτισε στην έκτη θέση.)
Μέχρι το 2018 όπου η Toyota έκάνε την πρώτη της νίκη (Toyota TS050 Hybrid) η Mazda 787Β ήταν το μόνο ιαπωνικό αυτοκίνητο που έχει κερδίσει τον εικοσιτετράωρο αγώνα του Le Mans και όπως δείχνουν τα πράγματα θα περάσει στην ιστορία σαν η μόνη νίκη του περιστροφικού κινητήρα, αφού το 1992 απαγορεύτηκε η χρήση του στους αγώνες αντοχής!
Ένα εποικοδομητικό βίντεο από το κανάλι Ideal
Απόλαυσε ακόμη μερικά βίντεο του θρυλικού 787Β
Η Porsche Taycan μπήκε στο βιβλίο Guinness για το μεγαλύτερο EV drift στον πάγο (βίντεο)
Η Porsche δημιούργησε ένα νέο παγκόσμιο ρεκόρ Γκίνες για το μεγαλύτερο drift σε πάγο, από ηλεκτροκίνητο όχημα, χρησιμοποιώντας μια Taycan GTS. Για 46 λεπτά, ο οδηγός εκπαιδευτής της Porsche Experience, Jens Richter, συμπλήρωσε 132 γύρους σε μια πίστα πάγου, καλύπτοντας 17,503 χιλιόμετρα.
Το ρεκόρ σημειώθηκε στο Porsche Arctic Center στο Levin της Φινλανδίας και η Taycan GTS ήταν εξοπλισμένη με χειμερινά ελαστικά Michelin με καρφιά. Αν και επιτεύχθηκε ένα νέο ρεκόρ Γκίνες, αυτό δεν ήρθε εύκολα. Ο Richter αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πρώτη του προσπάθεια μετά από drift 11χλμ. επειδή η παγωμένη πίστα είχε αρχίσει να επιδεινώνεται υπερβολικά.
Ωστόσο, καθώς άρχισε να πέφτει το σκοτάδι, μαζί του έπεσαν και οι θερμοκρασίες, εξασφαλίζοντας ότι η πίστα θα μπορούσε να αντέξει τα περάσματα μιας βαριάς EV Porsche που γλιστρούσε στην επιφάνεια για 46 λεπτά συνεχόμενα. Και κάπως έτσι, το προηγούμενο ρεκόρ των 14,809 χιλιομέτρων καταρρίφθηκε.
«Με τον νέο τίτλο του ρεκόρ Γκίνες στον πάγο, η Taycan απέδειξε για άλλη μια φορά τις πλευρικές οδηγικές της ικανότητες», δήλωσε ο Richter μετά το εγχείρημα. “Και αυτή τη φορά ακόμη και με τετρακίνηση. Το γεγονός ότι η Taycan GTS μπορεί να ελέγχεται τόσο καλά ακόμα και κάτω από ακραίες συνθήκες τα λέει όλα για τις ισορροπημένες επιδόσεις της”.
Όσο εντυπωσιακό κι αν είναι το νέο ρεκόρ, απέχει πολύ από το μεγαλύτερο drift που έχει γίνει ποτέ, ούτε καν το μεγαλύτερο drift που έχει καταγραφεί από μια Porsche Taycan. Στα τέλη του 2020, ξανά ένας εκπαιδευτής της Porsche Experience στη Γερμανία, ντρίφταρε μια πισωκίνητη Taycan σε μια ασφαλτοστρωμένη πίστα για 42,17 χιλιόμετρα, θέτοντας ένα απόλυτο ρεκόρ Γκίνες για το μεγαλύτερο drift EV. Ωστόσο, ούτε καν αυτό δεν πλησιάζει το απόλυτο ρεκόρ drifting. Το 2017, μια BMW M5 ντρίφταρε για περισσότερες από οκτώ ώρες συνεχόμενα, καλύπτοντας μια απόσταση 374 χλμ.