Ίσως το μεγαλύτερο "middle finger" που έδωσε μια μικρή εταιρεία με πολλούς να λένε ότι δεν ήταν φτιαγμένη για την νίκη. Με μία μηχανή την οποία πολλοί κοροίδεψαν και τρείς αμφιλεγόμενους οδηγούς εκ των οποίων ο ένας να θεωρείτε ανίκανος να τρέξει σε αγώνες αυτοκινήτου λόγο προηγούμενου τραυματισμού.
Ήταν μια διπλή, όσο και αναπάντεχη επιτυχία. Ήταν το πρώτο Ιαπωνικό αυτοκίνητο, αλλά και το πρώτο με περιστροφικό κινητήρα που κατακτούσε τον εικοσιτετράωρο αγώνα του Le Mans. Είναι το σύμβολο του πνεύματος της ιαπωνικής μάρκας “never stop challenging”!
Για τους φίλους του Ιαπωνικού αυτοκινήτου υπάρχουν στιγμές οι οποίες θυμίζουν δραματικές ταινίες οι οποίες στο τέλος δικαιώνουν τον πρωταγωνιστή ο οποίος εξαρχής ήταν ο outsider της ιστορίας. Εκείνος που δεν υπολόγιζε κανείς.
Στις 23 Ιουνίου του 1991 το αυτοκίνητο με τον αριθμό 55 περνούσε πρώτο τη γραμμή τερματισμού στον αγώνα του Le Mans. Μετά από 24 ώρες, ο Johnny Herbert που ήταν στο τιμόνι ήταν εξουθενωμένος. Η νίκη δεν ήταν εύκολη, έχοντας να παλέψει με τις γρηγορότερες Sauber-Mercedes, αλλά τελικά ήταν ο ρυθμός και η αξιοπιστία που του έδωσαν τη νίκη. Η ιστορία είχε γραφτεί!
Le Mans: The worlds most prestigious endurance race!
Η νέα 787Β έκανε την εμφάνισή της στον αγώνα των 1000 χλμ. της Suzuka και στη πίστα του Fuji ανέβηκε μέχρι την έκτη θέση. Τελικά η ομάδα ήταν πλέον έτοιμη και για το 1991 προγραμματίστηκε να λάβουν μέρος στον αγώνα του Le Mans δύο αυτοκίνητα.
Το αυτοκίνητο με αριθμό 55 θα είχε για οδηγούς τους Volker Weidler, Johnny Herbert και Bertrand Gachot. Το άλλο με αριθμό 18 θα είχε στο τιμόνι τους Kennedy, Sala και Stefan Johansson.
Στα δοκιμαστικά η 787Β αποδείχτηκε πέντε ολόκληρα δευτερόλεπτα ταχύτερη και ο Weidler έφερε το αυτοκίνητο στη δωδέκατη θέση της εκκίνησης με τον Kennedy δέκατο έκτο.
Όμως το φαβορί του αγώνα ήταν η ομάδα της Sauber-Mercedes και στην Mazda ήλπιζαν ότι θα έβρεχε, ώστε ο κινητήρας των Γερμανών να χάσει το πλεονέκτημα της χαμηλότερης κατανάλωσης που είχε.
Μετά από δύο ώρες στον αγώνα η πρώτη 787Β ήταν στη δέκατη θέση, αλλά όταν ξημέρωσε τα βρήκε στη δεύτερη και πέμπτη θέση. Στις 12:53 η πρώτη Mercedes του Alain Ferte που είχε δύο γύρους «μαξιλάρι» μπήκε στα pits με σπασμένη βάση μεταλλάκτη και αυτό έδωσε την ευκαιρία στο αυτοκίνητο με αριθμό 55 να περάσει εμπρός με τον Herbert στο τιμόνι. Η Mercedes βγήκε από τα pits, αλλά δεν κατάφερε να τον κυνηγήσει, αφού εγκατέλειψε στον επόμενο γύρο. Ο Herbert για να μην διακινδυνέψει σε μια αλλαγή οδηγού δεν προχώρησε στην προγραμματισμένη αντικατάσταση οδηγώντας μέχρι τέλους. Ήταν μια εντυπωσιακή και ιστορική νίκη. (Το άλλο αυτοκίνητο τερμάτισε στην έκτη θέση.)
Μέχρι το 2018 όπου η Toyota έκάνε την πρώτη της νίκη (Toyota TS050 Hybrid) η Mazda 787Β ήταν το μόνο ιαπωνικό αυτοκίνητο που έχει κερδίσει τον εικοσιτετράωρο αγώνα του Le Mans και όπως δείχνουν τα πράγματα θα περάσει στην ιστορία σαν η μόνη νίκη του περιστροφικού κινητήρα, αφού το 1992 απαγορεύτηκε η χρήση του στους αγώνες αντοχής!
Ένα εποικοδομητικό βίντεο από το κανάλι Ideal
Απόλαυσε ακόμη μερικά βίντεο του θρυλικού 787Β
Ένα πλύσιμο σκέτη απόλαυση (βίντεο)
Πόσο καιρό έχετε αφήσει το αυτοκίνητο σας χωρίς ένα καλό εξωτερικό και εσωτερικό πλύσιμο; Στο σημερινό βίντεο έχουμε ίσως το νικητή για το μεγαλύτερο διάστημα που έχει να πλυθεί ένα Ι.Χ. καθώς η συγκεκριμένη C3 Corvette του 1978 που βλέπετε στη φωτογραφία, αφού οδηγήθηκε για περίπου 2.573χλμ. μετά έμεινε ακίνητη να σαπίζει για 45 χρόνια. Ευτυχώς σε κλειστό γκαράζ με κλειστά παράθυρα.
Ήρθε η ώρα να λάβει την αγάπη που της αξίζει.
Το συνεργείο από το κανάλι WD Detailing στο YouTube, αφού κατάφερε να ανοίξει την γκαραζόπορτα, βρήκε το εγκαταλελειμμένο κλασικό αυτό μοντέλο και το μετέφερε στον ειδικό χώρο καθαρισμού.
Ενώ η περισσότερη βρωμιά βγαίνει με λίγο σαπούνι και ένα πιεστικό, οι προφυλακτήρες είναι πιο δύσκολο να καθαριστούν. Οι φίλοι της Corvette θα γνωρίζουν ότι αυτά τα κομμάτια κατασκευάστηκαν από πλαστικό και όχι από μέταλλο ή fiberglass, και οι άνθρωποι της WD Detailing υποψιάζονται ότι απορρόφησαν περισσότερη βρωμιά από την εναλλαγή θερμότητας από ό,τι τα υπόλοιπα πάνελ. Τίποτα που δεν μπορεί όμως να διορθωθεί με μια σκληρή βούρτσα και τα ανάλογα χημικά.
Όποιος έβαλε αυτή την Corvette στην αποθήκη, αποφάσισε έξυπνα να κρατήσει τις πόρτες και τα παράθυρα κλειστά, σφραγίζοντας την καμπίνα από τον εξωτερικό αέρα. Το αποτέλεσμα είναι ένα φωτεινό κόκκινο δερμάτινο εσωτερικό που μοιάζει σχεδόν σαν καινούργιο. Αυτό δεν εμπόδισε τα ποντίκια να μπουν στο εσωτερικό, να φτιάξουν φωλιές και να αφήσουν περιττώματα στο πέρασμά τους. Μια σχολαστική ηλεκτρική σκούπα και ένα τρίψιμο ήταν το μόνο που χρειαζόταν η καμπίνα για να λάμψει όπως πριν από σχεδόν 50 χρόνια.