Ίσως το μεγαλύτερο "middle finger" που έδωσε μια μικρή εταιρεία με πολλούς να λένε ότι δεν ήταν φτιαγμένη για την νίκη. Με μία μηχανή την οποία πολλοί κοροίδεψαν και τρείς αμφιλεγόμενους οδηγούς εκ των οποίων ο ένας να θεωρείτε ανίκανος να τρέξει σε αγώνες αυτοκινήτου λόγο προηγούμενου τραυματισμού.
Ήταν μια διπλή, όσο και αναπάντεχη επιτυχία. Ήταν το πρώτο Ιαπωνικό αυτοκίνητο, αλλά και το πρώτο με περιστροφικό κινητήρα που κατακτούσε τον εικοσιτετράωρο αγώνα του Le Mans. Είναι το σύμβολο του πνεύματος της ιαπωνικής μάρκας “never stop challenging”!
Για τους φίλους του Ιαπωνικού αυτοκινήτου υπάρχουν στιγμές οι οποίες θυμίζουν δραματικές ταινίες οι οποίες στο τέλος δικαιώνουν τον πρωταγωνιστή ο οποίος εξαρχής ήταν ο outsider της ιστορίας. Εκείνος που δεν υπολόγιζε κανείς.
Στις 23 Ιουνίου του 1991 το αυτοκίνητο με τον αριθμό 55 περνούσε πρώτο τη γραμμή τερματισμού στον αγώνα του Le Mans. Μετά από 24 ώρες, ο Johnny Herbert που ήταν στο τιμόνι ήταν εξουθενωμένος. Η νίκη δεν ήταν εύκολη, έχοντας να παλέψει με τις γρηγορότερες Sauber-Mercedes, αλλά τελικά ήταν ο ρυθμός και η αξιοπιστία που του έδωσαν τη νίκη. Η ιστορία είχε γραφτεί!
Le Mans: The worlds most prestigious endurance race!
Η νέα 787Β έκανε την εμφάνισή της στον αγώνα των 1000 χλμ. της Suzuka και στη πίστα του Fuji ανέβηκε μέχρι την έκτη θέση. Τελικά η ομάδα ήταν πλέον έτοιμη και για το 1991 προγραμματίστηκε να λάβουν μέρος στον αγώνα του Le Mans δύο αυτοκίνητα.
Το αυτοκίνητο με αριθμό 55 θα είχε για οδηγούς τους Volker Weidler, Johnny Herbert και Bertrand Gachot. Το άλλο με αριθμό 18 θα είχε στο τιμόνι τους Kennedy, Sala και Stefan Johansson.
Στα δοκιμαστικά η 787Β αποδείχτηκε πέντε ολόκληρα δευτερόλεπτα ταχύτερη και ο Weidler έφερε το αυτοκίνητο στη δωδέκατη θέση της εκκίνησης με τον Kennedy δέκατο έκτο.
Όμως το φαβορί του αγώνα ήταν η ομάδα της Sauber-Mercedes και στην Mazda ήλπιζαν ότι θα έβρεχε, ώστε ο κινητήρας των Γερμανών να χάσει το πλεονέκτημα της χαμηλότερης κατανάλωσης που είχε.
Μετά από δύο ώρες στον αγώνα η πρώτη 787Β ήταν στη δέκατη θέση, αλλά όταν ξημέρωσε τα βρήκε στη δεύτερη και πέμπτη θέση. Στις 12:53 η πρώτη Mercedes του Alain Ferte που είχε δύο γύρους «μαξιλάρι» μπήκε στα pits με σπασμένη βάση μεταλλάκτη και αυτό έδωσε την ευκαιρία στο αυτοκίνητο με αριθμό 55 να περάσει εμπρός με τον Herbert στο τιμόνι. Η Mercedes βγήκε από τα pits, αλλά δεν κατάφερε να τον κυνηγήσει, αφού εγκατέλειψε στον επόμενο γύρο. Ο Herbert για να μην διακινδυνέψει σε μια αλλαγή οδηγού δεν προχώρησε στην προγραμματισμένη αντικατάσταση οδηγώντας μέχρι τέλους. Ήταν μια εντυπωσιακή και ιστορική νίκη. (Το άλλο αυτοκίνητο τερμάτισε στην έκτη θέση.)
Μέχρι το 2018 όπου η Toyota έκάνε την πρώτη της νίκη (Toyota TS050 Hybrid) η Mazda 787Β ήταν το μόνο ιαπωνικό αυτοκίνητο που έχει κερδίσει τον εικοσιτετράωρο αγώνα του Le Mans και όπως δείχνουν τα πράγματα θα περάσει στην ιστορία σαν η μόνη νίκη του περιστροφικού κινητήρα, αφού το 1992 απαγορεύτηκε η χρήση του στους αγώνες αντοχής!
Ένα εποικοδομητικό βίντεο από το κανάλι Ideal
Απόλαυσε ακόμη μερικά βίντεο του θρυλικού 787Β
Θηριώδες Lada με δύο κινητήρες και… καναπέδες στο εσωτερικό (βίντεο)
Πλέον το κανάλι του Youtube «Garage 54», δεν χρειάζεται συστάσεις. Οι Ρώσοι μηχανικοί που πρωταγωνιστούν, έχουν κατασκευάσει δεκάδες περίεργα σύνολα όπως το Lada που κινούνταν από V16 φτιαγμένο από 16 αλυσοπρίονα ή το Lada που κινούνταν από δεκάδες δραπανοκατσάβιδα.
Όπως θα υποψιάζεστε, και το νέο δημιούργημα τους βασίζεται σε ένα Lada. Αυτή τη φορά, το μεγέθυναν, του έβαλαν δύο κινητήρες που λειτουργούν παράλληλα και διαμόρφωσαν επίσης την καμπίνα σαν το σαλόνι ενός σπιτιού.
Το δημιούργημα
Η ομάδα κατασκεύασε ένα καρτουνίστικα μεγάλο Lada και αποφάσισε ότι μια τόσο μοναδική κατασκευή χρειαζόταν ένα εξίσου ιδιαίτερο σύστημα κίνησης. Έτσι, το πλήρωμα αποφάσισε να τοποθετήσει δύο κινητήρες Lada 1,6 λίτρων παράλληλα, με τον καθένα να αποδίδει 76 ίππους, χρησιμοποιώντας μια μεταλλική πλάκα για να τους συνδέσει. Μια αλυσίδα μοτοσικλέτας συνδέει τους κινητήρες, ενώ το αυτοκίνητο είναι τόσο μεγάλο που η ομάδα έπρεπε να μετακινήσει το κιβώτιο ταχυτήτων προς τα πίσω στην καμπίνα, ώστε ο οδηγός να μπορεί να χρησιμοποιεί τον επιλογέα ταχυτήτων.
Το εσωτερικό είναι τόσο περίεργο όσο και το εξωτερικό. Υπάρχουν δύο υπερμεγέθεις καρέκλες, για τους μπροστινούς επιβάτες, κάτι που ταιριάζει απόλυτα στο μεγάλο Lada. Υπάρχει ακόμη και ένας καναπές στο πίσω μέρος που χρησιμεύει ως πίσω κάθισμα, και ένας πολυέλαιος που προσθέτει μια πινελιά… πολυτέλειας, ενισχύοντας την εμπειρία της καμπίνας.