Ίσως το μεγαλύτερο "middle finger" που έδωσε μια μικρή εταιρεία με πολλούς να λένε ότι δεν ήταν φτιαγμένη για την νίκη. Με μία μηχανή την οποία πολλοί κοροίδεψαν και τρείς αμφιλεγόμενους οδηγούς εκ των οποίων ο ένας να θεωρείτε ανίκανος να τρέξει σε αγώνες αυτοκινήτου λόγο προηγούμενου τραυματισμού.
Ήταν μια διπλή, όσο και αναπάντεχη επιτυχία. Ήταν το πρώτο Ιαπωνικό αυτοκίνητο, αλλά και το πρώτο με περιστροφικό κινητήρα που κατακτούσε τον εικοσιτετράωρο αγώνα του Le Mans. Είναι το σύμβολο του πνεύματος της ιαπωνικής μάρκας “never stop challenging”!
Για τους φίλους του Ιαπωνικού αυτοκινήτου υπάρχουν στιγμές οι οποίες θυμίζουν δραματικές ταινίες οι οποίες στο τέλος δικαιώνουν τον πρωταγωνιστή ο οποίος εξαρχής ήταν ο outsider της ιστορίας. Εκείνος που δεν υπολόγιζε κανείς.
Στις 23 Ιουνίου του 1991 το αυτοκίνητο με τον αριθμό 55 περνούσε πρώτο τη γραμμή τερματισμού στον αγώνα του Le Mans. Μετά από 24 ώρες, ο Johnny Herbert που ήταν στο τιμόνι ήταν εξουθενωμένος. Η νίκη δεν ήταν εύκολη, έχοντας να παλέψει με τις γρηγορότερες Sauber-Mercedes, αλλά τελικά ήταν ο ρυθμός και η αξιοπιστία που του έδωσαν τη νίκη. Η ιστορία είχε γραφτεί!
Le Mans: The worlds most prestigious endurance race!
Η νέα 787Β έκανε την εμφάνισή της στον αγώνα των 1000 χλμ. της Suzuka και στη πίστα του Fuji ανέβηκε μέχρι την έκτη θέση. Τελικά η ομάδα ήταν πλέον έτοιμη και για το 1991 προγραμματίστηκε να λάβουν μέρος στον αγώνα του Le Mans δύο αυτοκίνητα.
Το αυτοκίνητο με αριθμό 55 θα είχε για οδηγούς τους Volker Weidler, Johnny Herbert και Bertrand Gachot. Το άλλο με αριθμό 18 θα είχε στο τιμόνι τους Kennedy, Sala και Stefan Johansson.
Στα δοκιμαστικά η 787Β αποδείχτηκε πέντε ολόκληρα δευτερόλεπτα ταχύτερη και ο Weidler έφερε το αυτοκίνητο στη δωδέκατη θέση της εκκίνησης με τον Kennedy δέκατο έκτο.
Όμως το φαβορί του αγώνα ήταν η ομάδα της Sauber-Mercedes και στην Mazda ήλπιζαν ότι θα έβρεχε, ώστε ο κινητήρας των Γερμανών να χάσει το πλεονέκτημα της χαμηλότερης κατανάλωσης που είχε.
Μετά από δύο ώρες στον αγώνα η πρώτη 787Β ήταν στη δέκατη θέση, αλλά όταν ξημέρωσε τα βρήκε στη δεύτερη και πέμπτη θέση. Στις 12:53 η πρώτη Mercedes του Alain Ferte που είχε δύο γύρους «μαξιλάρι» μπήκε στα pits με σπασμένη βάση μεταλλάκτη και αυτό έδωσε την ευκαιρία στο αυτοκίνητο με αριθμό 55 να περάσει εμπρός με τον Herbert στο τιμόνι. Η Mercedes βγήκε από τα pits, αλλά δεν κατάφερε να τον κυνηγήσει, αφού εγκατέλειψε στον επόμενο γύρο. Ο Herbert για να μην διακινδυνέψει σε μια αλλαγή οδηγού δεν προχώρησε στην προγραμματισμένη αντικατάσταση οδηγώντας μέχρι τέλους. Ήταν μια εντυπωσιακή και ιστορική νίκη. (Το άλλο αυτοκίνητο τερμάτισε στην έκτη θέση.)
Μέχρι το 2018 όπου η Toyota έκάνε την πρώτη της νίκη (Toyota TS050 Hybrid) η Mazda 787Β ήταν το μόνο ιαπωνικό αυτοκίνητο που έχει κερδίσει τον εικοσιτετράωρο αγώνα του Le Mans και όπως δείχνουν τα πράγματα θα περάσει στην ιστορία σαν η μόνη νίκη του περιστροφικού κινητήρα, αφού το 1992 απαγορεύτηκε η χρήση του στους αγώνες αντοχής!
Ένα εποικοδομητικό βίντεο από το κανάλι Ideal
Απόλαυσε ακόμη μερικά βίντεο του θρυλικού 787Β
Αγαπάς Ferrari; Αυτό το βίντεο είναι για σένα!
Το πρώτο Ferrari Legacy Tour ήταν ένα τριήμερο ταξίδι που πραγματοποιήθηκε από τις 27 έως τις 30 Σεπτεμβρίου, σε στριφτερούς ιταλικού δρόμους προς τιμήν της F40.
Πιο συγκεκριμένα, στην 3ήμερη αυτή εξόρμηση, που έγινε συνοδεία της αστυνομίας, συμμετείχαν 30 Ferrari F40.
Να θυμίσουμε πως η ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία κατασκεύασε συνολικά 1.311 Ferrari F40 με V8 τουρμπάτο κινητήρα 2.9λτ. απόδοσης 478 ίππων, που έστελνε την ισχύ στους πίσω τροχούς μέσω χειροκίνητου κιβωτίου 5 σχέσεων. Η τελική ταχύτητα είναι στα 324χλμ./ώρα, το 0-100 έρχεται σε 4.10 δευτ. ενώ το βάρος της είναι 1.235 κιλά.
Το ταξίδι ξεκίνησε από το Augustus Hotel & Resort στο Forte dei Marmi, το οποίο βρίσκεται στην περιοχή της Τοσκάνης στην Ιταλία. Το βίντεο απαθανατίζει τις F40 σε ένα πάρκινγκ και το θέαμα είναι εντυπωσιακό, ενώ κρίνοντας από τις πινακίδες κυκλοφορίας, υπήρχε ένα μείγμα ιδιοκτητών από τις Ηνωμένες Πολιτείες και ευρωπαϊκές χώρες.
Η διαδρομή περιελάμβανε δρόμους με στροφές μέσα από αγροτικές περιοχές της Ιταλίας, όπως η μικρή πόλη San Miniato. Η δεύτερη ημέρα επικεντρώθηκε στα Απέννινα Όρη της Ιταλίας. Αυτοί οι ορεινοί δρόμοι αποτελούσαν κάποτε μέρος της διαδρομής του Mille Miglia, όπου η Ferrari σημείωσε αγωνιστική επιτυχία. Τελικά, έφτασαν στο σπίτι της Ferrari στο Maranello της Ιταλίας. Οι συμμετέχοντες έκαναν ακόμη και έναν γύρο παρέλασης στην πίστα δοκιμών Fiorano της αυτοκινητοβιομηχανίας.