Ίσως το μεγαλύτερο "middle finger" που έδωσε μια μικρή εταιρεία με πολλούς να λένε ότι δεν ήταν φτιαγμένη για την νίκη. Με μία μηχανή την οποία πολλοί κοροίδεψαν και τρείς αμφιλεγόμενους οδηγούς εκ των οποίων ο ένας να θεωρείτε ανίκανος να τρέξει σε αγώνες αυτοκινήτου λόγο προηγούμενου τραυματισμού.
Ήταν μια διπλή, όσο και αναπάντεχη επιτυχία. Ήταν το πρώτο Ιαπωνικό αυτοκίνητο, αλλά και το πρώτο με περιστροφικό κινητήρα που κατακτούσε τον εικοσιτετράωρο αγώνα του Le Mans. Είναι το σύμβολο του πνεύματος της ιαπωνικής μάρκας “never stop challenging”!
Για τους φίλους του Ιαπωνικού αυτοκινήτου υπάρχουν στιγμές οι οποίες θυμίζουν δραματικές ταινίες οι οποίες στο τέλος δικαιώνουν τον πρωταγωνιστή ο οποίος εξαρχής ήταν ο outsider της ιστορίας. Εκείνος που δεν υπολόγιζε κανείς.
Στις 23 Ιουνίου του 1991 το αυτοκίνητο με τον αριθμό 55 περνούσε πρώτο τη γραμμή τερματισμού στον αγώνα του Le Mans. Μετά από 24 ώρες, ο Johnny Herbert που ήταν στο τιμόνι ήταν εξουθενωμένος. Η νίκη δεν ήταν εύκολη, έχοντας να παλέψει με τις γρηγορότερες Sauber-Mercedes, αλλά τελικά ήταν ο ρυθμός και η αξιοπιστία που του έδωσαν τη νίκη. Η ιστορία είχε γραφτεί!
Le Mans: The worlds most prestigious endurance race!
Η νέα 787Β έκανε την εμφάνισή της στον αγώνα των 1000 χλμ. της Suzuka και στη πίστα του Fuji ανέβηκε μέχρι την έκτη θέση. Τελικά η ομάδα ήταν πλέον έτοιμη και για το 1991 προγραμματίστηκε να λάβουν μέρος στον αγώνα του Le Mans δύο αυτοκίνητα.
Το αυτοκίνητο με αριθμό 55 θα είχε για οδηγούς τους Volker Weidler, Johnny Herbert και Bertrand Gachot. Το άλλο με αριθμό 18 θα είχε στο τιμόνι τους Kennedy, Sala και Stefan Johansson.
Στα δοκιμαστικά η 787Β αποδείχτηκε πέντε ολόκληρα δευτερόλεπτα ταχύτερη και ο Weidler έφερε το αυτοκίνητο στη δωδέκατη θέση της εκκίνησης με τον Kennedy δέκατο έκτο.
Όμως το φαβορί του αγώνα ήταν η ομάδα της Sauber-Mercedes και στην Mazda ήλπιζαν ότι θα έβρεχε, ώστε ο κινητήρας των Γερμανών να χάσει το πλεονέκτημα της χαμηλότερης κατανάλωσης που είχε.
Μετά από δύο ώρες στον αγώνα η πρώτη 787Β ήταν στη δέκατη θέση, αλλά όταν ξημέρωσε τα βρήκε στη δεύτερη και πέμπτη θέση. Στις 12:53 η πρώτη Mercedes του Alain Ferte που είχε δύο γύρους «μαξιλάρι» μπήκε στα pits με σπασμένη βάση μεταλλάκτη και αυτό έδωσε την ευκαιρία στο αυτοκίνητο με αριθμό 55 να περάσει εμπρός με τον Herbert στο τιμόνι. Η Mercedes βγήκε από τα pits, αλλά δεν κατάφερε να τον κυνηγήσει, αφού εγκατέλειψε στον επόμενο γύρο. Ο Herbert για να μην διακινδυνέψει σε μια αλλαγή οδηγού δεν προχώρησε στην προγραμματισμένη αντικατάσταση οδηγώντας μέχρι τέλους. Ήταν μια εντυπωσιακή και ιστορική νίκη. (Το άλλο αυτοκίνητο τερμάτισε στην έκτη θέση.)
Μέχρι το 2018 όπου η Toyota έκάνε την πρώτη της νίκη (Toyota TS050 Hybrid) η Mazda 787Β ήταν το μόνο ιαπωνικό αυτοκίνητο που έχει κερδίσει τον εικοσιτετράωρο αγώνα του Le Mans και όπως δείχνουν τα πράγματα θα περάσει στην ιστορία σαν η μόνη νίκη του περιστροφικού κινητήρα, αφού το 1992 απαγορεύτηκε η χρήση του στους αγώνες αντοχής!
Ένα εποικοδομητικό βίντεο από το κανάλι Ideal
Απόλαυσε ακόμη μερικά βίντεο του θρυλικού 787Β
Φοιτητές έφτιαξαν το πιο γρήγορο αυτοκίνητο του κόσμου (βίντεο)
Μια ομάδα φοιτητών από το ETH της Ζυρίχης και το Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών της Λουκέρνης στην Ελβετία μόλις έθεσε ένα νέο ρεκόρ επιτάχυνσης για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα.
Το χειροποίητο ηλεκτρικό αγωνιστικό αυτοκίνητό τους, που ονομάζεται Mythen, εκτοξεύτηκε από τα 0-100 χλμ/ώρα σε μόλις 0,956 δευτερόλεπτα.
Το ETH Zurich αναφέρει ότι το Guinness World Records επιβεβαίωσε ότι το Mythen έσπασε το προηγούμενο παγκόσμιο ρεκόρ επιτάχυνσης για ηλεκτρικά οχήματα, θέτοντας τον πήχη πολύ ψηλά για όποιον θελήσει να το σπάσει στο μέλλον.
Το προηγούμενο ρεκόρ κατείχε μια ομάδα με την ονομασία Foerderverein GreenTeam Uni Stuttgart e.V., η οποία σχεδίασε ένα EV που έφτασε τα 100 χλμ/ώρα από στάση σε 1,461 δευτερόλεπτα στις 23 Σεπτεμβρίου 2022.
Οι φοιτητές ανήκουν όλοι στην Ακαδημαϊκή Λέσχη Μηχανοκίνητου Αθλητισμού Ζυρίχης (AMZ) και εργάζονται εδώ και καιρό πάνω στο Mythen.
Συνολικά, ολόκληρο το αυτοκίνητο ζυγίζει μόλις 140 κιλά χάρη στην εκτεταμένη χρήση ανθρακονημάτων και αλουμινίου. Κάθε τροχός φιλοξενεί το δικό του μοτέρ για συνολική απόδοση του συστήματος περίπου 330 ίππων.
Αν και δεν είναι πολλά τα άλογα, πρόκειται για μια αναλογία ισχύος προς βάρος που δεν μπορούν να ανταγωνιστούν ούτε τα πιο ισχυρά hypercars.
Στην πραγματικότητα, είναι τόση μεγάλη ισχύς για την πλατφόρμα που το να τη βάλεις όλη στο έδαφος είναι σχεδόν αδύνατο.
Μόνο μέσω της χρήσης ενός συστήματος που κυριολεκτικά ρουφάει το αυτοκίνητο στο έδαφος θα μπορούσε η ομάδα να βρει την πρόσφυση που απαιτείται για να πάει τόσο γρήγορα τόσο γρήγορα.
Ο επικεφαλής της ομάδας ξεκαθάρισε ότι αυτό δεν είναι η μοναδική εστίαση της ομάδας. Όλοι τους εξακολουθούν να πηγαίνουν κανονικά στις σπουδές τους και να φορτώνονται και άλλες προκλήσεις εκτός από την κατασκευή του ταχύτερου αυτοκινήτου στον κόσμο.
Αυτή είναι η τρίτη φορά που η ομάδα AMZ επιτυγχάνει αυτό το παγκόσμιο ρεκόρ. Το είχε ξανακάνει το 2014 και στη συνέχεια ξανά το 2016. Πέρυσι, μια άλλη ομάδα στη Γερμανία κατέκτησε το ρεκόρ με χρόνο μόλις 1,46 δευτερόλεπτα.
Τώρα που το νούμερο είναι τόσο χαμηλό, θα χρειαστεί απίστευτη μηχανική και πολύ εξελιγμένες τεχνολογίες για να γίνει κάτι καλύτερο από μικρές βελτιώσεις.