Ίσως το μεγαλύτερο "middle finger" που έδωσε μια μικρή εταιρεία με πολλούς να λένε ότι δεν ήταν φτιαγμένη για την νίκη. Με μία μηχανή την οποία πολλοί κοροίδεψαν και τρείς αμφιλεγόμενους οδηγούς εκ των οποίων ο ένας να θεωρείτε ανίκανος να τρέξει σε αγώνες αυτοκινήτου λόγο προηγούμενου τραυματισμού.
Ήταν μια διπλή, όσο και αναπάντεχη επιτυχία. Ήταν το πρώτο Ιαπωνικό αυτοκίνητο, αλλά και το πρώτο με περιστροφικό κινητήρα που κατακτούσε τον εικοσιτετράωρο αγώνα του Le Mans. Είναι το σύμβολο του πνεύματος της ιαπωνικής μάρκας “never stop challenging”!
Για τους φίλους του Ιαπωνικού αυτοκινήτου υπάρχουν στιγμές οι οποίες θυμίζουν δραματικές ταινίες οι οποίες στο τέλος δικαιώνουν τον πρωταγωνιστή ο οποίος εξαρχής ήταν ο outsider της ιστορίας. Εκείνος που δεν υπολόγιζε κανείς.
Στις 23 Ιουνίου του 1991 το αυτοκίνητο με τον αριθμό 55 περνούσε πρώτο τη γραμμή τερματισμού στον αγώνα του Le Mans. Μετά από 24 ώρες, ο Johnny Herbert που ήταν στο τιμόνι ήταν εξουθενωμένος. Η νίκη δεν ήταν εύκολη, έχοντας να παλέψει με τις γρηγορότερες Sauber-Mercedes, αλλά τελικά ήταν ο ρυθμός και η αξιοπιστία που του έδωσαν τη νίκη. Η ιστορία είχε γραφτεί!
Le Mans: The worlds most prestigious endurance race!
Η νέα 787Β έκανε την εμφάνισή της στον αγώνα των 1000 χλμ. της Suzuka και στη πίστα του Fuji ανέβηκε μέχρι την έκτη θέση. Τελικά η ομάδα ήταν πλέον έτοιμη και για το 1991 προγραμματίστηκε να λάβουν μέρος στον αγώνα του Le Mans δύο αυτοκίνητα.
Το αυτοκίνητο με αριθμό 55 θα είχε για οδηγούς τους Volker Weidler, Johnny Herbert και Bertrand Gachot. Το άλλο με αριθμό 18 θα είχε στο τιμόνι τους Kennedy, Sala και Stefan Johansson.
Στα δοκιμαστικά η 787Β αποδείχτηκε πέντε ολόκληρα δευτερόλεπτα ταχύτερη και ο Weidler έφερε το αυτοκίνητο στη δωδέκατη θέση της εκκίνησης με τον Kennedy δέκατο έκτο.
Όμως το φαβορί του αγώνα ήταν η ομάδα της Sauber-Mercedes και στην Mazda ήλπιζαν ότι θα έβρεχε, ώστε ο κινητήρας των Γερμανών να χάσει το πλεονέκτημα της χαμηλότερης κατανάλωσης που είχε.
Μετά από δύο ώρες στον αγώνα η πρώτη 787Β ήταν στη δέκατη θέση, αλλά όταν ξημέρωσε τα βρήκε στη δεύτερη και πέμπτη θέση. Στις 12:53 η πρώτη Mercedes του Alain Ferte που είχε δύο γύρους «μαξιλάρι» μπήκε στα pits με σπασμένη βάση μεταλλάκτη και αυτό έδωσε την ευκαιρία στο αυτοκίνητο με αριθμό 55 να περάσει εμπρός με τον Herbert στο τιμόνι. Η Mercedes βγήκε από τα pits, αλλά δεν κατάφερε να τον κυνηγήσει, αφού εγκατέλειψε στον επόμενο γύρο. Ο Herbert για να μην διακινδυνέψει σε μια αλλαγή οδηγού δεν προχώρησε στην προγραμματισμένη αντικατάσταση οδηγώντας μέχρι τέλους. Ήταν μια εντυπωσιακή και ιστορική νίκη. (Το άλλο αυτοκίνητο τερμάτισε στην έκτη θέση.)
Μέχρι το 2018 όπου η Toyota έκάνε την πρώτη της νίκη (Toyota TS050 Hybrid) η Mazda 787Β ήταν το μόνο ιαπωνικό αυτοκίνητο που έχει κερδίσει τον εικοσιτετράωρο αγώνα του Le Mans και όπως δείχνουν τα πράγματα θα περάσει στην ιστορία σαν η μόνη νίκη του περιστροφικού κινητήρα, αφού το 1992 απαγορεύτηκε η χρήση του στους αγώνες αντοχής!
Ένα εποικοδομητικό βίντεο από το κανάλι Ideal
Απόλαυσε ακόμη μερικά βίντεο του θρυλικού 787Β
Ακραίες δοκιμές σε αεροπορική βάση για την Bugatti Bolide (βίντεο)
Τον Οκτώβριο του 2020 η Bugatti παρουσίασε το Bolide concept, με τη γαλλική εταιρία να ανακοινώνει τον Αύγουστο του 2021 πως το μοντέλο θα περάσει στη παραγωγή και πως οι πρώτες παραδόσεις του αυτοκινήτου θα ξεκινήσουν το καλοκαίρι του 2024. Γι’αυτό, η γαλλική εταιρία συνεχίζει με εντατικούς ρυθμούς τις δοκιμές εξέλιξης που πραγματοποιεί με το εξωπραγματικό hypercar.
Η Bugatti δημοσίευσε ένα υπέροχο βίντεο από τις δοκιμές της Bolide σε μια αεροπορική βάση, καθώς το hypercar εισέρχεται στα τελικά στάδια ανάπτυξης του, με την εταιρία να δημοσιεύσει επίσης μερικές ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες για την ακραία αεροδυναμική της Bolide. Πιο συγκεκριμένα, η τρελή αεροδυναμική της Bolide του επιτρέπει να παράγει έως και 3 τόνους κάθετης δύναμης, κρατώντας το κολλημένο στην πίστα.
Η στενή καμπίνα επιτρέπει τη διέλευση περισσότερου αέρα μέσω των πλευρικών αεραγωγών ψύξης, υποβοηθούμενη από το σχήμα και τη θέση των πλευρικών καθρεπτών. Η Bugatti επέλεξε τους παραδοσιακούς καθρέφτες αντί για κάμερες, καθώς επιτρέπουν στον οδηγό να εκτιμά τις αποστάσεις μεταξύ άλλων αυτοκινήτων πιο γρήγορα μέσα στην πίστα.
H παραγωγή του θα περιοριστεί στα 40 αυτοκίνητα, με το καθένα να κοστίζει 4 εκατ. ευρώ προ φόρων. Το μοντέλο παραγωγής θα μπορεί να κινηθεί αποκλειστικά εντός πίστας και αισθητικά δεν διαφέρει από το πρωτότυπο.
Το αυτοκίνητο παραγωγής ζυγίζει 1.450 κιλά και ο 8,0 λίτρων quad-turbo W16 κινητήρας του δεν θα αποδίδει 1.850 άλογα και 1.850 Nm ροπής που αποδίδει το πρωτότυπο, αλλά 1.600 άλογα με 1.600 Nm ροπής. Αυτό συνέβη επειδή το one-off μοντέλο κάνει χρήση αγωνιστικής βενζίνης 110 οκτανίων. Έτσι, η απόδοση του κινητήρα με χρήση κανονικής βενζίνης 98 οκτανίων ανέρχεται στα 1.600 άλογα και στα 1.600 Nm ροπής.