Το SSC Tuatara έγινε το πρώτο αυτοκίνητο παραγωγής που σπάει το όριο τελικής ταχύτητας των 500 χλμ/ώρα. Συγκεκριμένα, στις 10 Οκτωβρίου σε έναν κλειστό δρόμο 11 χιλιομέτρων λίγο έξω από το Λας Βέγκας των ΗΠΑ, σε τμήμα του αυτοκινητοδρόμου Route 160 μεταξύ Λας Βέγκας και Pahrump, κατάφερε να πιάνει ταχύτητα 331,15 μιλίων ανά ώρα ή αν προτιμάς 532,93 χλμ/ώρα, κινούμενο προς τη μια κατεύθυνση του δρόμου.
Όπως ορίζουν οι κανονισμοί, το αυτοκίνητο κάλυψε την ίδια απόσταση και από την αντίθετη κατεύθυνση, πιάνοντας τα 301,07 μίλια/ώρα (484,53 χλμ/ώρα) και έτσι βγήκε ο μέσος όρος, ο οποίος χαρίζει στο Tuatara τον τίτλο του ταχύτερου αυτοκινήτου παραγωγής.

Συγκεκριμένα το αμερικάνικο hypercar με οδηγό τον Oliver Webb, κατάφερε να πιάσει κατά μέσο όρο τα 316,11 μίλια (508,73 χλμ/ώρα), σπάζοντας έτσι το ρεκόρ της Koenigsegg Agera RS, η οποία στην ίδια ευθεία το 2017 έπιασε τα 446,97 χλμ/ώρα. Ο Webb μάλιστα δήλωσε πως το αυτοκίνητο είναι ικανό για ακόμη μεγαλύτερη τελική ταχύτητα.

Το Tuatara κατάφερε επίσης να σημειώσει νέο ρεκόρ ενός flying start μιλίου σε δημόσιο δρόμο με 313,12 μίλια/ώρα (503,92 χλμ/ώρα) και το ταχύτερο flying start χιλιόμετρο σε δημόσιο δρόμο με 321,35 μίλια/ώρα (517,16 χλμ/ώρα). Επίσης έγινε και το αυτοκίνητο που σημείωσε τη μεγαλύτερη τελική ταχύτητα σε δημόσιο δρόμο.

Το Tuatara παίρνει κίνηση από τον twin-turbo 5,9-λίτρων κινητήρα απόδοσης 1.350 ίππων όταν καταναλώνει βενζίνη 91 οκτανίων (η αντίστοιχη 95 οκτανίων στην Ευρώπη) και 1.750 ίππων όταν καταναλώνει E85. Αυτός βρίσκεται τοποθετημένος στο κέντρο του αυτοκινήτου, στροφάρει έως τις 8.800 σ.α.λ, ζυγίζει 194 κιλά και στέλνει την κίνηση στους πίσω τροχούς μέσω ενός ρομποτικού χειροκίνητου κιβωτίου ταχυτήτων που κάνει τις αλλαγές σε λιγότερο από 100 ms.

Η Tuatara ζυγίζει 1.247 κιλά και έχει άκρως αεροδυναμικό σώμα, με το αεροδυναμικό συντελεστή οπισθέλκουσας της να είναι 0,279 Cd. Τόσο το σώμα και οι ζάντες 20″, όσο και το πλαίσιο είναι κατασκευασμένα από carbon. Φορά ελαστικά Michelin Pilot Sport Cup διαστάσεων 245/35 μπροστά και 345/25 πίσω. Έχει μήκος 4,42 μέτρα, μεταξόνιο 2,67 μέτρα, πλάτος 2 μέτρα και ύψος 1,1 μέτρο. Για τα 0-100 χλμ/ώρα χρειάζεται 2,7 δευτ.

Με την Bugatti να έχει ανακοινώσει πως αποχωρεί από την μάχη της τελικής ταχύτητας, μένουν πλέον η Koenigsegg με το Jesko Absolut και ο Hennessey με το Venom F5 για να προσπαθήσουν να ξεπεράσουν την τελική ταχύτητα του Tuatara.
Πηγή: Autoblog.gr

Η Toyota δίνει 3ωρο video με ήχο από τον V10 κινητήρα του Lexus LFA
Περίπου 12 χρόνια μετά το τέλος της παραγωγής, η ιαπωνική εταιρία θυμάται το ιαπωνικό supercar και επιστρέφει με ένα ασυνήθιστα μεγάλο βίντεο που εστιάζει στο soundtrack του κινητήρα και τη νότα της εξάτμισης του.
Το βίντεο έρχεται μέσω του καναλιού των Toyota Times, ήτοι του επίσημου περιοδικού που καλύπτει κατά καιρούς ενδιαφέροντα θέματα, με τον assistant manager, Sano, να αποκαλύπτει ότι η Lexus κατασκεύασε και δοκίμασε αμέτρητα πρωτότυπα με τη Yamaha.
Ο 4,8-λίτρων δεκακύλινδρος ατμοσφαιρικός κινητήρας, με κωδική ονομασία 1LR-GUE, έχει όριο στροφών τις 9.500 σ.α.λ. και είναι ρυθμισμένος ακούγεται τόσο καλός γιατί:
Ο μηχανικός που επέβλεπε τον σχεδιασμό του ήχου εκείνη την εποχή τόνισε την ανάγκη να παραδίδονται στερεοί ήχοι πρώτης, δεύτερης και τρίτης νότας. Οι μηχανικοί εργάστηκαν για να δημιουργήσουν έναν ήχο εξάτμισης με καθαρές αρμονίες οκτάβας, προσθέτοντας μισές νότες στην εισαγωγής στις υψηλές στροφές για να παράγουν έναν πυκνό, πολύπλοκο ήχο. Ενσωμάτωσαν επίσης αναλυτικές μεθόδους που χρησιμοποιούνται στη φωνητική για να αναπτύξουν τον ιδανικό ήχο της εξάτμισης, ισχυρό σε χαμηλές στροφές και με πιο ευκρινή τόνο. στις υψηλότερες στροφές.
Μιλώντας στους Toyota Times, ο βοηθός διευθυντής του τμήματος ανάπτυξης απόδοσης της ευαισθησίας, Yusuke Nakayama, είπε ότι η γωνία των 72 μοιρών μεταξύ των δύο σειρών των κυλίνδρων επιλέχθηκε ρητά για να βελτιώσει το soundtrack, λέγοντας ότι το V10 έχει τον βρυχηθμό αγγέλου.
Η Toyota αποκάλυψε παλιά έγγραφα που γράφτηκαν κατά την ανάπτυξη του LFA τα οποία δείχνουν γιατί η ομάδα μηχανικών επέλεξε τελικά αυτή τη διαμόρφωση:
Οι προσομοιώσεις που πρόσθεταν δύο κυλίνδρους σε έναν κινητήρα V8 με γωνία 90 μοιρών δεν μπορούσαν να παράγουν τον ιδανικό ήχο λόγω ανομοιόμορφων διαστημάτων πυροδότησης. Έτσι, αποφασίσαμε να αναπτύξουμε έναν κινητήρα με γωνία 72 μοιρών.
