Το SSC Tuatara έγινε το πρώτο αυτοκίνητο παραγωγής που σπάει το όριο τελικής ταχύτητας των 500 χλμ/ώρα. Συγκεκριμένα, στις 10 Οκτωβρίου σε έναν κλειστό δρόμο 11 χιλιομέτρων λίγο έξω από το Λας Βέγκας των ΗΠΑ, σε τμήμα του αυτοκινητοδρόμου Route 160 μεταξύ Λας Βέγκας και Pahrump, κατάφερε να πιάνει ταχύτητα 331,15 μιλίων ανά ώρα ή αν προτιμάς 532,93 χλμ/ώρα, κινούμενο προς τη μια κατεύθυνση του δρόμου.
Όπως ορίζουν οι κανονισμοί, το αυτοκίνητο κάλυψε την ίδια απόσταση και από την αντίθετη κατεύθυνση, πιάνοντας τα 301,07 μίλια/ώρα (484,53 χλμ/ώρα) και έτσι βγήκε ο μέσος όρος, ο οποίος χαρίζει στο Tuatara τον τίτλο του ταχύτερου αυτοκινήτου παραγωγής.
Συγκεκριμένα το αμερικάνικο hypercar με οδηγό τον Oliver Webb, κατάφερε να πιάσει κατά μέσο όρο τα 316,11 μίλια (508,73 χλμ/ώρα), σπάζοντας έτσι το ρεκόρ της Koenigsegg Agera RS, η οποία στην ίδια ευθεία το 2017 έπιασε τα 446,97 χλμ/ώρα. Ο Webb μάλιστα δήλωσε πως το αυτοκίνητο είναι ικανό για ακόμη μεγαλύτερη τελική ταχύτητα.
Το Tuatara κατάφερε επίσης να σημειώσει νέο ρεκόρ ενός flying start μιλίου σε δημόσιο δρόμο με 313,12 μίλια/ώρα (503,92 χλμ/ώρα) και το ταχύτερο flying start χιλιόμετρο σε δημόσιο δρόμο με 321,35 μίλια/ώρα (517,16 χλμ/ώρα). Επίσης έγινε και το αυτοκίνητο που σημείωσε τη μεγαλύτερη τελική ταχύτητα σε δημόσιο δρόμο.
Το Tuatara παίρνει κίνηση από τον twin-turbo 5,9-λίτρων κινητήρα απόδοσης 1.350 ίππων όταν καταναλώνει βενζίνη 91 οκτανίων (η αντίστοιχη 95 οκτανίων στην Ευρώπη) και 1.750 ίππων όταν καταναλώνει E85. Αυτός βρίσκεται τοποθετημένος στο κέντρο του αυτοκινήτου, στροφάρει έως τις 8.800 σ.α.λ, ζυγίζει 194 κιλά και στέλνει την κίνηση στους πίσω τροχούς μέσω ενός ρομποτικού χειροκίνητου κιβωτίου ταχυτήτων που κάνει τις αλλαγές σε λιγότερο από 100 ms.
Η Tuatara ζυγίζει 1.247 κιλά και έχει άκρως αεροδυναμικό σώμα, με το αεροδυναμικό συντελεστή οπισθέλκουσας της να είναι 0,279 Cd. Τόσο το σώμα και οι ζάντες 20″, όσο και το πλαίσιο είναι κατασκευασμένα από carbon. Φορά ελαστικά Michelin Pilot Sport Cup διαστάσεων 245/35 μπροστά και 345/25 πίσω. Έχει μήκος 4,42 μέτρα, μεταξόνιο 2,67 μέτρα, πλάτος 2 μέτρα και ύψος 1,1 μέτρο. Για τα 0-100 χλμ/ώρα χρειάζεται 2,7 δευτ.
Με την Bugatti να έχει ανακοινώσει πως αποχωρεί από την μάχη της τελικής ταχύτητας, μένουν πλέον η Koenigsegg με το Jesko Absolut και ο Hennessey με το Venom F5 για να προσπαθήσουν να ξεπεράσουν την τελική ταχύτητα του Tuatara.
Πηγή: Autoblog.gr
Πως το Mazda 787B άλλαξε την ιστορία, και μετά έγινε ban! (βίντεο)
Ίσως το μεγαλύτερο "middle finger" που έδωσε μια μικρή εταιρεία με πολλούς να λένε ότι δεν ήταν φτιαγμένη για την νίκη. Με μία μηχανή την οποία πολλοί κοροίδεψαν και τρείς αμφιλεγόμενους οδηγούς εκ των οποίων ο ένας να θεωρείτε ανίκανος να τρέξει σε αγώνες αυτοκινήτου λόγο προηγούμενου τραυματισμού.
Ήταν μια διπλή, όσο και αναπάντεχη επιτυχία. Ήταν το πρώτο Ιαπωνικό αυτοκίνητο, αλλά και το πρώτο με περιστροφικό κινητήρα που κατακτούσε τον εικοσιτετράωρο αγώνα του Le Mans. Είναι το σύμβολο του πνεύματος της ιαπωνικής μάρκας “never stop challenging”!
Για τους φίλους του Ιαπωνικού αυτοκινήτου υπάρχουν στιγμές οι οποίες θυμίζουν δραματικές ταινίες οι οποίες στο τέλος δικαιώνουν τον πρωταγωνιστή ο οποίος εξαρχής ήταν ο outsider της ιστορίας. Εκείνος που δεν υπολόγιζε κανείς.
Στις 23 Ιουνίου του 1991 το αυτοκίνητο με τον αριθμό 55 περνούσε πρώτο τη γραμμή τερματισμού στον αγώνα του Le Mans. Μετά από 24 ώρες, ο Johnny Herbert που ήταν στο τιμόνι ήταν εξουθενωμένος. Η νίκη δεν ήταν εύκολη, έχοντας να παλέψει με τις γρηγορότερες Sauber-Mercedes, αλλά τελικά ήταν ο ρυθμός και η αξιοπιστία που του έδωσαν τη νίκη. Η ιστορία είχε γραφτεί!
Le Mans: The worlds most prestigious endurance race!
Η νέα 787Β έκανε την εμφάνισή της στον αγώνα των 1000 χλμ. της Suzuka και στη πίστα του Fuji ανέβηκε μέχρι την έκτη θέση. Τελικά η ομάδα ήταν πλέον έτοιμη και για το 1991 προγραμματίστηκε να λάβουν μέρος στον αγώνα του Le Mans δύο αυτοκίνητα.
Το αυτοκίνητο με αριθμό 55 θα είχε για οδηγούς τους Volker Weidler, Johnny Herbert και Bertrand Gachot. Το άλλο με αριθμό 18 θα είχε στο τιμόνι τους Kennedy, Sala και Stefan Johansson.
Στα δοκιμαστικά η 787Β αποδείχτηκε πέντε ολόκληρα δευτερόλεπτα ταχύτερη και ο Weidler έφερε το αυτοκίνητο στη δωδέκατη θέση της εκκίνησης με τον Kennedy δέκατο έκτο.
Όμως το φαβορί του αγώνα ήταν η ομάδα της Sauber-Mercedes και στην Mazda ήλπιζαν ότι θα έβρεχε, ώστε ο κινητήρας των Γερμανών να χάσει το πλεονέκτημα της χαμηλότερης κατανάλωσης που είχε.
Μετά από δύο ώρες στον αγώνα η πρώτη 787Β ήταν στη δέκατη θέση, αλλά όταν ξημέρωσε τα βρήκε στη δεύτερη και πέμπτη θέση. Στις 12:53 η πρώτη Mercedes του Alain Ferte που είχε δύο γύρους «μαξιλάρι» μπήκε στα pits με σπασμένη βάση μεταλλάκτη και αυτό έδωσε την ευκαιρία στο αυτοκίνητο με αριθμό 55 να περάσει εμπρός με τον Herbert στο τιμόνι. Η Mercedes βγήκε από τα pits, αλλά δεν κατάφερε να τον κυνηγήσει, αφού εγκατέλειψε στον επόμενο γύρο. Ο Herbert για να μην διακινδυνέψει σε μια αλλαγή οδηγού δεν προχώρησε στην προγραμματισμένη αντικατάσταση οδηγώντας μέχρι τέλους. Ήταν μια εντυπωσιακή και ιστορική νίκη. (Το άλλο αυτοκίνητο τερμάτισε στην έκτη θέση.)
Μέχρι το 2018 όπου η Toyota έκάνε την πρώτη της νίκη (Toyota TS050 Hybrid) η Mazda 787Β ήταν το μόνο ιαπωνικό αυτοκίνητο που έχει κερδίσει τον εικοσιτετράωρο αγώνα του Le Mans και όπως δείχνουν τα πράγματα θα περάσει στην ιστορία σαν η μόνη νίκη του περιστροφικού κινητήρα, αφού το 1992 απαγορεύτηκε η χρήση του στους αγώνες αντοχής!
Ένα εποικοδομητικό βίντεο από το κανάλι Ideal
Απόλαυσε ακόμη μερικά βίντεο του θρυλικού 787Β