Το SSC Tuatara έγινε το πρώτο αυτοκίνητο παραγωγής που σπάει το όριο τελικής ταχύτητας των 500 χλμ/ώρα. Συγκεκριμένα, στις 10 Οκτωβρίου σε έναν κλειστό δρόμο 11 χιλιομέτρων λίγο έξω από το Λας Βέγκας των ΗΠΑ, σε τμήμα του αυτοκινητοδρόμου Route 160 μεταξύ Λας Βέγκας και Pahrump, κατάφερε να πιάνει ταχύτητα 331,15 μιλίων ανά ώρα ή αν προτιμάς 532,93 χλμ/ώρα, κινούμενο προς τη μια κατεύθυνση του δρόμου.
Όπως ορίζουν οι κανονισμοί, το αυτοκίνητο κάλυψε την ίδια απόσταση και από την αντίθετη κατεύθυνση, πιάνοντας τα 301,07 μίλια/ώρα (484,53 χλμ/ώρα) και έτσι βγήκε ο μέσος όρος, ο οποίος χαρίζει στο Tuatara τον τίτλο του ταχύτερου αυτοκινήτου παραγωγής.
Συγκεκριμένα το αμερικάνικο hypercar με οδηγό τον Oliver Webb, κατάφερε να πιάσει κατά μέσο όρο τα 316,11 μίλια (508,73 χλμ/ώρα), σπάζοντας έτσι το ρεκόρ της Koenigsegg Agera RS, η οποία στην ίδια ευθεία το 2017 έπιασε τα 446,97 χλμ/ώρα. Ο Webb μάλιστα δήλωσε πως το αυτοκίνητο είναι ικανό για ακόμη μεγαλύτερη τελική ταχύτητα.
Το Tuatara κατάφερε επίσης να σημειώσει νέο ρεκόρ ενός flying start μιλίου σε δημόσιο δρόμο με 313,12 μίλια/ώρα (503,92 χλμ/ώρα) και το ταχύτερο flying start χιλιόμετρο σε δημόσιο δρόμο με 321,35 μίλια/ώρα (517,16 χλμ/ώρα). Επίσης έγινε και το αυτοκίνητο που σημείωσε τη μεγαλύτερη τελική ταχύτητα σε δημόσιο δρόμο.
Το Tuatara παίρνει κίνηση από τον twin-turbo 5,9-λίτρων κινητήρα απόδοσης 1.350 ίππων όταν καταναλώνει βενζίνη 91 οκτανίων (η αντίστοιχη 95 οκτανίων στην Ευρώπη) και 1.750 ίππων όταν καταναλώνει E85. Αυτός βρίσκεται τοποθετημένος στο κέντρο του αυτοκινήτου, στροφάρει έως τις 8.800 σ.α.λ, ζυγίζει 194 κιλά και στέλνει την κίνηση στους πίσω τροχούς μέσω ενός ρομποτικού χειροκίνητου κιβωτίου ταχυτήτων που κάνει τις αλλαγές σε λιγότερο από 100 ms.
Η Tuatara ζυγίζει 1.247 κιλά και έχει άκρως αεροδυναμικό σώμα, με το αεροδυναμικό συντελεστή οπισθέλκουσας της να είναι 0,279 Cd. Τόσο το σώμα και οι ζάντες 20″, όσο και το πλαίσιο είναι κατασκευασμένα από carbon. Φορά ελαστικά Michelin Pilot Sport Cup διαστάσεων 245/35 μπροστά και 345/25 πίσω. Έχει μήκος 4,42 μέτρα, μεταξόνιο 2,67 μέτρα, πλάτος 2 μέτρα και ύψος 1,1 μέτρο. Για τα 0-100 χλμ/ώρα χρειάζεται 2,7 δευτ.
Με την Bugatti να έχει ανακοινώσει πως αποχωρεί από την μάχη της τελικής ταχύτητας, μένουν πλέον η Koenigsegg με το Jesko Absolut και ο Hennessey με το Venom F5 για να προσπαθήσουν να ξεπεράσουν την τελική ταχύτητα του Tuatara.
Πηγή: Autoblog.gr
Robert Wickens: Ο παραπληγικός επαγγελματίας οδηγός αγώνων που δείχνει πως η θέληση ξεπερνά τα εμπόδια (βίντεο)
Ακόμη και για τα δεδομένα των κορυφαίων οδηγών αγώνων, ο Robert Wickens είναι αξιοσημείωτος. Μετά από ένα ατύχημα στο IndyCar το 2018 στο Pocono που τον κατέστησε παραπληγικό, δεν εγκατέλειψε ούτε για ένα δευτερόλεπτο τους αγώνες. Το 2022, έκανε την επιστροφή του στη σειρά IMSA Michelin Pilot Challenge με την Bryan Herta Autosport σε ένα Hyundai Elantra N TCR, τροποποιημένο με ειδικά χειριστήρια. Την επόμενη χρονιά κατέκτησε το πρωτάθλημα. Τώρα, συμμετέχει στη σειρά IMSA WeatherTech SportsCar Championship, αγωνιζόμενος με μια Chevrolet Corvette Z06.R GT3 με την DXDT Racing.
Αυτό κατέστη δυνατό χάρη σε ένα κρίσιμο κομμάτι τεχνολογίας από την Bosch και σε στενή συνεργασία με την Corvette και την Pratt Miller. Τα πρώτα αγωνιστικά αυτοκίνητα του Wickens με χειροκίνητο έλεγχο ήταν καθαρά μηχανικά, με μια απλή ράβδο που συνέδεε έναν μοχλό χειρός με το πεντάλ του φρένου. Κάτι τέτοιο είναι μια χαρά σε ένα αυτοκίνητο δρόμου, αλλά σε ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο είναι εξαιρετικά δύσκολο να παράγεις αρκετή δύναμη για να φρενάρεις ανταγωνιστικά και να αισθανθείς το όριο πρόσφυσης. Το ηλεκτρονικό σύστημα πέδησης (EBS) της Bosch, που αναπτύχθηκε για αγωνιστικά πρωτότυπα, ήταν μια καλύτερη λύση.
Τα σημερινά αυτοκίνητα κατηγορίας LMDh απαιτούν σύστημα brake-by-wire (δυνατότητα ελέγχου των φρένων με ηλεκτρονικά μέσα, χωρίς μηχανική σύνδεση πεντάλ και φρένων) για να φρενάρουν αλλά και να παράγουν αναγεννητική ενέργεια. Αλλά, όπως αποκαλύπτει αυτή η νέα σειρά ντοκιμαντέρ από το Autosport, οι μηχανικοί της Bosch συνειδητοποίησαν ότι και αυτό το σύστημα θα μπορούσε να προσαρμοστεί στις ανάγκες του Wickens. Ένα σύστημα brake-by-wire συνήθως μεταφράζει το σήμα από έναν αισθητήρα θέσης στο πεντάλ του φρένου σε μια ηλεκτρονική εντολή προς τα πραγματικά φρένα. Αλλά δεν χρειάζεται πεντάλ φρένου για να δημιουργηθεί αυτό το σήμα. Μπορεί να δημιουργηθεί και από ειδικά χειριστήρια για τα άνω άκρα.
Η Pratt Miller, ο επί μακρόν κατασκευαστής αγωνιστικών αυτοκινήτων Corvette, ανέπτυξε τα χειριστήρια για να λειτουργούν με το σύστημα Bosch, δίνοντας στον Wickens λίγο περισσότερη αίσθηση μέσω των χεριών του, με το αποτέλεσμα να είναι εντυπωσιακό. Στην πρώτη του δοκιμή με την Corvette Z06.R GT3 στο Sebring, «έπιασε» κατευθείαν αγωνιστικό ρυθμό.
Η προσπάθειά του να επιστρέψει στην κορυφή των αγώνων αποτελεί έμπνευση. Απολαύστε λοιπόν αυτό το πρώτο επεισόδιο μιας σειράς που θα ακολουθήσει για την πορεία του Wickens στην IMSA WeatherTech.