Συμβολίζουν τη δεξιότητα και την ακρίβεια, αντιπροσωπεύουν τη μακρά παράδοση της χειροτεχνίας στην Ιαπωνία. Δουλεύουν κυρίως με τον πηλό και το μέταλλο και αυτό που τους χαρακτηρίζει είναι η βαθιά αγάπη και η πίστη στην τέχνη τους.
Είναι οι τεχνίτες των πήλινων μοντέλων, αυτοί που δίνουν πνοή στα σχέδια όλων των μοντέλων της Mazda. Οι Takumi συναντώνται στα κέντρα έρευνας και σχεδιασμού της μάρκας σε Ιαπωνία και Γερμανία.
Στην Ιαπωνία είναι βαθιά ριζωμένη η πεποίθηση ότι η καλλιτεχνική ομορφιά επιτυγχάνεται μόνο με τη δύναμη και την ακρίβεια των ανθρώπινων χεριών. Γι΄αυτό η Mazda εξακολουθεί να δίνει τόσο μεγάλη αξία στις χειρωνακτικές διαδικασίες, και στην τεχνική των Takumi - και χρησιμοποιεί, όσο καμία άλλη αυτοκινητοβιομηχανία, τον πηλό στην εξέλιξη των μοντέλων της.
Από τον πηλό στα αυτοκίνητα
Χρησιμοποιώντας τη φαντασία και τις αφαιρετικές τους ικανότητες, οι διαμορφωτές του πηλού, αναλαμβάνουν να δημιουργήσουν αυτοκίνητο από ένα κομμάτι πηλό. Λίγοι τεχνίτες πηλού έχουν κερδίσει τον τίτλο Takumi, ωστόσο υπάρχουν σημαντικές διαφορές τόσο στις δυνατότητες όσο και στην ταχύτητα:
Ένας απλός τεχνίτης πηλού χρειάζεται:
• 4 εβδομάδες για να δημιουργήσει ένα μικρό ομοίωμα
• 8 εβδομάδες για ένα μοντέλο σε κλίμακα 1:4
• 6 μήνες για ένα ομοίωμα σε κλίμακα 1:1.
Ο Takumi, ο εξειδικευμένος μοντελιστής πηλού, είναι σημαντικά πιο γρήγορος στην δουλειά του και χρειάζεται περίπου το ¼ του χρόνου από τον απλό τεχνίτη δηλαδή:
• 1 εβδομάδα για ένα μικρό ομοίωμα
• 2 εβδομάδες για ένα ομοίωμα πηλού σε κλίμακα 1:4
• 2 μήνες για την ολοκλήρωση ενός μοντέλου σε κλίμακα 1:1
Από την ιδέα έως την ολοκλήρωση, σε ένα ομοίωμα 1:1 απασχολείται μια πλήρως στελεχωμένη ομάδα για περίπου έναν χρόνο.
Ενώ στη φάση εξέλιξης ενός καινούριου Mazda δημιουργούνται πολλά μοντέλα από πηλό, ένα μόνον είναι αυτό που θα καταλήξει να γίνει η έμπνευση για το μοντέλο παραγωγής.
Χαρακτηριστικά στοιχεία:
• Ένα μοντέλο από πηλό σε κλίμακα 1:1 ζυγίζει περίπου 1,5 τόνο (μαζί με τον ατσάλινο σκελετό του), πράγμα που σημαίνει ότι είναι πιο βαρύ από ένα σημερινό Mazda MX-5 roadster (996 κιλά), και λίγο πιο ελαφρύ από ένα Mazda6 wagon (1,635 κιλά).
• Οι ταλαντούχοι σχεδιαστές Takumi λειτουργούν εντελώς αυτόνομα και είναι σε θέση να δημιουργήσουν και να κατασκευάσουν μια δεδομένη φόρμα χωρίς να χρειάζεται να συνεργαστούν στενά με τους πραγματικούς σχεδιαστές.
• Στα κεντρικά της Mazda στην Ιαπωνία υπάρχουν μόνο τρείς τέτοιοι μοντελιστές που φέρουν τον τίτλο του Takumi.
• Οι τεχνίτες του πηλού πρέπει να τελειοποιήσουν τις δεξιότητές τους σε διαφορετικές θέσεις, για περίπου 20 χρόνια πριν μπορέσουν να πάρουν τον τίτλο Takumi. Δεν υπάρχει συγκεκριμένη διαδικασία εκμάθησης γι’ αυτή την τέχνη. Ξεκινώντας ως μαθητευόμενοι μοντελιστές, εξελίσσονται μέσα από την πολύωρη ενασχόληση.
• Ο μοντελιστής θερμαίνει πρώτα τον πηλό, ένα ειδικό μείγμα κεριού, λαδιού, χρωστικής και υλικού πλήρωσης, στους 60°C. Το εύπλαστο υλικό στη συνέχεια εφαρμόζεται στο πλαίσιο στήριξης πριν διαμορφωθεί και πάρει το σχήμα ενός αυτοκινήτου. Η δουλειά πάνω στον πηλό γίνεται με το χέρι, μεταφέροντας ενέργεια και συναίσθημα σε κάθε πτυχή της επιφάνειας.
• Η φόρμα γίνεται ψηφιακό μοντέλο 3D, μόνο όταν το μοντέλο από πηλό επιτύχει την απόλυτη ισορροπία.
Ποιο αυτοκίνητο πήρε 0 στα crash test του NCAP; (βίντεο)
Στα crash test του Euro NCAP πλέον ψάχνεις «με το ντουφέκι» για μοντέλα, που ΔΕΝ παίρνουν 5 αστέρια. Με το ζόρι να βρεις κάποια στα 3 ή 4, κι αυτά συνήθως λόγω επικουρικών συστημάτων βλέπουν τις βαθμολογίες τους να πέφτουν. Τα σημερινά αυτοκίνητα είναι ασφαλέστερα από ποτέ, ωστόσο υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Ευτυχώς όχι στα μέρη μας. Στη Λατινική Αμερική όμως, κυκλοφορούν ολοκαίνουργια τετράτροχα που δεν μπορούν να αποσπάσουν ούτε καν 1 αστέρι!
Ο πιο πρόσφατος «κουλουράς» ανήκει στη γκάμα της Chevrolet και πρόκειται για το compact SUV Groove, που έμεινε στο απόλυτο μηδέν έπειτα από τις δοκιμές πρόσκρουσης του Latin NCAP. Το Groove εξοπλίζεται μόνο με 4 αερόσακους, ενώ παράλληλα δεν έχει σχεδόν κανένα σύστημα ασφαλείας (διατήρηση λωρίδας, αυτόματο φρενάρισμα κλπ) ούτε στον προαιρετικό εξοπλισμό. Παρόλα αυτά, οι διαφορετικές προδιαγραφές της εκεί αγοράς κατάφεραν να κρατήσουν τη βαθμολογία του στο 58,14%, αναφορικά με την ύπαρξη επικουρικής τεχνολογίας. Τραγικό δεν το λες ούτε στην προστασία παιδιών, όπου σκόραρε 68,57%. Σίγουρα κακές βαθμολογίες, που εδώ δεν θα στεκόντουσαν πουθενά, αλλά για Λατινική Αμερική κινείται περίπου στη βάση. Πόθεν προέκυψε το στρογγυλότατο μηδενικό στη συνολική αξιολόγηση;
To λάτιν Chevrolet «χαντακώθηκε» από την προστασία ενηλίκων και εκείνη των πεζών, όπου μετά βίας σημείωσε 39,42% και 36,37% αντίστοιχα. Για να βρούμε στην Ευρώπη αυτοκίνητο με ποσοστό προστασίας ενηλίκων κάτω από 40%, θα πρέπει να πάμε τουλάχιστον 20-25 χρόνια πίσω – κι αν βρούμε. Τα σχόλια των ανθρώπων του Latin NCAP, πέρα από αποκαλυπτικά: «αδύναμη και απολύτως οριακή» η προστασία για τα κεφάλια των εμπρός επιβατών, «φτωχή» για το άνω μέρος των ποδιών, «καλή και οριακή» (το μόνο θετικό σχόλιο) στο κάτω μέρος των ποδιών.