Συμβολίζουν τη δεξιότητα και την ακρίβεια, αντιπροσωπεύουν τη μακρά παράδοση της χειροτεχνίας στην Ιαπωνία. Δουλεύουν κυρίως με τον πηλό και το μέταλλο και αυτό που τους χαρακτηρίζει είναι η βαθιά αγάπη και η πίστη στην τέχνη τους.
Είναι οι τεχνίτες των πήλινων μοντέλων, αυτοί που δίνουν πνοή στα σχέδια όλων των μοντέλων της Mazda. Οι Takumi συναντώνται στα κέντρα έρευνας και σχεδιασμού της μάρκας σε Ιαπωνία και Γερμανία.
Στην Ιαπωνία είναι βαθιά ριζωμένη η πεποίθηση ότι η καλλιτεχνική ομορφιά επιτυγχάνεται μόνο με τη δύναμη και την ακρίβεια των ανθρώπινων χεριών. Γι΄αυτό η Mazda εξακολουθεί να δίνει τόσο μεγάλη αξία στις χειρωνακτικές διαδικασίες, και στην τεχνική των Takumi - και χρησιμοποιεί, όσο καμία άλλη αυτοκινητοβιομηχανία, τον πηλό στην εξέλιξη των μοντέλων της.
Από τον πηλό στα αυτοκίνητα
Χρησιμοποιώντας τη φαντασία και τις αφαιρετικές τους ικανότητες, οι διαμορφωτές του πηλού, αναλαμβάνουν να δημιουργήσουν αυτοκίνητο από ένα κομμάτι πηλό. Λίγοι τεχνίτες πηλού έχουν κερδίσει τον τίτλο Takumi, ωστόσο υπάρχουν σημαντικές διαφορές τόσο στις δυνατότητες όσο και στην ταχύτητα:
Ένας απλός τεχνίτης πηλού χρειάζεται:
• 4 εβδομάδες για να δημιουργήσει ένα μικρό ομοίωμα
• 8 εβδομάδες για ένα μοντέλο σε κλίμακα 1:4
• 6 μήνες για ένα ομοίωμα σε κλίμακα 1:1.
Ο Takumi, ο εξειδικευμένος μοντελιστής πηλού, είναι σημαντικά πιο γρήγορος στην δουλειά του και χρειάζεται περίπου το ¼ του χρόνου από τον απλό τεχνίτη δηλαδή:
• 1 εβδομάδα για ένα μικρό ομοίωμα
• 2 εβδομάδες για ένα ομοίωμα πηλού σε κλίμακα 1:4
• 2 μήνες για την ολοκλήρωση ενός μοντέλου σε κλίμακα 1:1
Από την ιδέα έως την ολοκλήρωση, σε ένα ομοίωμα 1:1 απασχολείται μια πλήρως στελεχωμένη ομάδα για περίπου έναν χρόνο.
Ενώ στη φάση εξέλιξης ενός καινούριου Mazda δημιουργούνται πολλά μοντέλα από πηλό, ένα μόνον είναι αυτό που θα καταλήξει να γίνει η έμπνευση για το μοντέλο παραγωγής.
Χαρακτηριστικά στοιχεία:
• Ένα μοντέλο από πηλό σε κλίμακα 1:1 ζυγίζει περίπου 1,5 τόνο (μαζί με τον ατσάλινο σκελετό του), πράγμα που σημαίνει ότι είναι πιο βαρύ από ένα σημερινό Mazda MX-5 roadster (996 κιλά), και λίγο πιο ελαφρύ από ένα Mazda6 wagon (1,635 κιλά).
• Οι ταλαντούχοι σχεδιαστές Takumi λειτουργούν εντελώς αυτόνομα και είναι σε θέση να δημιουργήσουν και να κατασκευάσουν μια δεδομένη φόρμα χωρίς να χρειάζεται να συνεργαστούν στενά με τους πραγματικούς σχεδιαστές.
• Στα κεντρικά της Mazda στην Ιαπωνία υπάρχουν μόνο τρείς τέτοιοι μοντελιστές που φέρουν τον τίτλο του Takumi.
• Οι τεχνίτες του πηλού πρέπει να τελειοποιήσουν τις δεξιότητές τους σε διαφορετικές θέσεις, για περίπου 20 χρόνια πριν μπορέσουν να πάρουν τον τίτλο Takumi. Δεν υπάρχει συγκεκριμένη διαδικασία εκμάθησης γι’ αυτή την τέχνη. Ξεκινώντας ως μαθητευόμενοι μοντελιστές, εξελίσσονται μέσα από την πολύωρη ενασχόληση.
• Ο μοντελιστής θερμαίνει πρώτα τον πηλό, ένα ειδικό μείγμα κεριού, λαδιού, χρωστικής και υλικού πλήρωσης, στους 60°C. Το εύπλαστο υλικό στη συνέχεια εφαρμόζεται στο πλαίσιο στήριξης πριν διαμορφωθεί και πάρει το σχήμα ενός αυτοκινήτου. Η δουλειά πάνω στον πηλό γίνεται με το χέρι, μεταφέροντας ενέργεια και συναίσθημα σε κάθε πτυχή της επιφάνειας.
• Η φόρμα γίνεται ψηφιακό μοντέλο 3D, μόνο όταν το μοντέλο από πηλό επιτύχει την απόλυτη ισορροπία.
Πως το Mazda 787B άλλαξε την ιστορία, και μετά έγινε ban! (βίντεο)
Ίσως το μεγαλύτερο "middle finger" που έδωσε μια μικρή εταιρεία με πολλούς να λένε ότι δεν ήταν φτιαγμένη για την νίκη. Με μία μηχανή την οποία πολλοί κοροίδεψαν και τρείς αμφιλεγόμενους οδηγούς εκ των οποίων ο ένας να θεωρείτε ανίκανος να τρέξει σε αγώνες αυτοκινήτου λόγο προηγούμενου τραυματισμού.
Ήταν μια διπλή, όσο και αναπάντεχη επιτυχία. Ήταν το πρώτο Ιαπωνικό αυτοκίνητο, αλλά και το πρώτο με περιστροφικό κινητήρα που κατακτούσε τον εικοσιτετράωρο αγώνα του Le Mans. Είναι το σύμβολο του πνεύματος της ιαπωνικής μάρκας “never stop challenging”!
Για τους φίλους του Ιαπωνικού αυτοκινήτου υπάρχουν στιγμές οι οποίες θυμίζουν δραματικές ταινίες οι οποίες στο τέλος δικαιώνουν τον πρωταγωνιστή ο οποίος εξαρχής ήταν ο outsider της ιστορίας. Εκείνος που δεν υπολόγιζε κανείς.
Στις 23 Ιουνίου του 1991 το αυτοκίνητο με τον αριθμό 55 περνούσε πρώτο τη γραμμή τερματισμού στον αγώνα του Le Mans. Μετά από 24 ώρες, ο Johnny Herbert που ήταν στο τιμόνι ήταν εξουθενωμένος. Η νίκη δεν ήταν εύκολη, έχοντας να παλέψει με τις γρηγορότερες Sauber-Mercedes, αλλά τελικά ήταν ο ρυθμός και η αξιοπιστία που του έδωσαν τη νίκη. Η ιστορία είχε γραφτεί!
Le Mans: The worlds most prestigious endurance race!
Η νέα 787Β έκανε την εμφάνισή της στον αγώνα των 1000 χλμ. της Suzuka και στη πίστα του Fuji ανέβηκε μέχρι την έκτη θέση. Τελικά η ομάδα ήταν πλέον έτοιμη και για το 1991 προγραμματίστηκε να λάβουν μέρος στον αγώνα του Le Mans δύο αυτοκίνητα.
Το αυτοκίνητο με αριθμό 55 θα είχε για οδηγούς τους Volker Weidler, Johnny Herbert και Bertrand Gachot. Το άλλο με αριθμό 18 θα είχε στο τιμόνι τους Kennedy, Sala και Stefan Johansson.
Στα δοκιμαστικά η 787Β αποδείχτηκε πέντε ολόκληρα δευτερόλεπτα ταχύτερη και ο Weidler έφερε το αυτοκίνητο στη δωδέκατη θέση της εκκίνησης με τον Kennedy δέκατο έκτο.
Όμως το φαβορί του αγώνα ήταν η ομάδα της Sauber-Mercedes και στην Mazda ήλπιζαν ότι θα έβρεχε, ώστε ο κινητήρας των Γερμανών να χάσει το πλεονέκτημα της χαμηλότερης κατανάλωσης που είχε.
Μετά από δύο ώρες στον αγώνα η πρώτη 787Β ήταν στη δέκατη θέση, αλλά όταν ξημέρωσε τα βρήκε στη δεύτερη και πέμπτη θέση. Στις 12:53 η πρώτη Mercedes του Alain Ferte που είχε δύο γύρους «μαξιλάρι» μπήκε στα pits με σπασμένη βάση μεταλλάκτη και αυτό έδωσε την ευκαιρία στο αυτοκίνητο με αριθμό 55 να περάσει εμπρός με τον Herbert στο τιμόνι. Η Mercedes βγήκε από τα pits, αλλά δεν κατάφερε να τον κυνηγήσει, αφού εγκατέλειψε στον επόμενο γύρο. Ο Herbert για να μην διακινδυνέψει σε μια αλλαγή οδηγού δεν προχώρησε στην προγραμματισμένη αντικατάσταση οδηγώντας μέχρι τέλους. Ήταν μια εντυπωσιακή και ιστορική νίκη. (Το άλλο αυτοκίνητο τερμάτισε στην έκτη θέση.)
Μέχρι το 2018 όπου η Toyota έκάνε την πρώτη της νίκη (Toyota TS050 Hybrid) η Mazda 787Β ήταν το μόνο ιαπωνικό αυτοκίνητο που έχει κερδίσει τον εικοσιτετράωρο αγώνα του Le Mans και όπως δείχνουν τα πράγματα θα περάσει στην ιστορία σαν η μόνη νίκη του περιστροφικού κινητήρα, αφού το 1992 απαγορεύτηκε η χρήση του στους αγώνες αντοχής!
Ένα εποικοδομητικό βίντεο από το κανάλι Ideal
Απόλαυσε ακόμη μερικά βίντεο του θρυλικού 787Β