Στην ιστορία των αγώνων του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ράλι ή WRC όπως λέγεται πλέον ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο είναι το αγωνιστικά του επονομαζόμενου Group Β, τα οποία έκαναν την εμφάνισή τους στα μέσα της δεκαετίας του ΄80 και ήταν με διαφορά τα πιο δυνατά, γρήγορα και επικίνδυνα που έχουν μετάσχει ποτέ σε αγώνες ράλι.
Έτσι λοιπόν το 1985 είχε βρει όλους του πρωταγωνιστές να εξελίσσουν καινούργια αγωνιστικά. Η Audi το κοντό και θηριώδες Quattro, η Peugeot to 205 T16 με τον κινητήρα στο κέντρο και η Lancia την S4, που επίσης ακολουθούσε την ίδια διάταξη, η οποία προτιμούνταν λόγω της ευελιξίας που εξασφάλιζε και ας είχε ως επακόλουθο την απότομη εκδήλωση της υπερστροφής.
Έτσι, λοιπόν, ήταν λογικό και αναμενόμενο τον ίδιο δρόμο να ακολουθήσει και η Toyota, που πήρε ως βάση το μόνο μοντέλο που είχε τότε στη γκάμα της με τον κινητήρα στο κέντρο. Το MR2 της πρώτης γενιάς, στο οποίο τοποθέτησαν έναν τετρακύλινδρο turbo 2.000 κυβικών που έφτανε τους 600 ίππους και τα 640 Nm. Αν στην εξίσωση μπει και το βάρος των μόλις 750 κιλών, καταλήγει κανείς ότι το MR2 222D, όπως ήταν η επίσημη ονομασία του θα ήταν και πολύ γρήγορο αλλά και πολύ δύσκολο για τον οδηγό του.
Και λέμε θα ήταν γιατί ποτέ δεν δοκιμάστηκε σε συνθήκες αγώνα, μιας και στο τέλος της σεζόν του 1986 και μετά τον τραγικό θάνατο των Toivonen, Crespo με τη Lancia S4 η FIA απαγόρευσε τόσο τα αγωνιστικά του Group B όσο και αυτά του Group S που προγραμματίζονταν για το μέλλον.
Τα δύο πρωτότυπα του αγωνιστικού MR2 που είχαν ήδη κατασκευαστεί, ένα μαύρο και ένα άσπρο, παρέμειναν στην Toyota για να θυμίζουν την προσπάθεια της εταιρείας για το Group B.
Δείτε το να τρέχει στο Goodwood Festival του 2015
Πηγή: CNN.gr
Δείτε την ανορθόδοξη και γεμάτη εμπόδια, ιστορία γέννησης της θρυλικής Lamborghini Diablo (βίντεο)
Η Diablo είναι ο βασικός συνδετικός κρίκος μεταξύ της Lamborghini του παρελθόντος και της εξαιρετικά επιτυχημένης εταιρείας του σήμερα
Όλοι γνωρίζουν τη Lamborghini Diablo. Ακολουθώντας τα χνάρια της Countach, η Diablo εκσυγχρόνισε τη Lamborghini έχοντας καθαρή σχεδίαση, διαθέσιμη τετρακίνηση και τελική ταχύτητα που ξεπερνούσε τα 305χλμ/ώρα της ανταγωνίστριας Ferrari F40. Αλλά δεν γνωρίζουν όλοι πόσο δύσκολη ήταν η γέννηση της Diablo.
Μέσα στα 11 χρόνια παραγωγής της Diablo, υπήρξαν τέσσερις διαφορετικοί ιδιοκτήτες της Lamborghini, και αν υπολογίσετε το γεγονός ότι η ανάπτυξη του αυτοκινήτου ξεκίνησε πριν έρθει η Chrysler, το αυτοκίνητο εκτείνεται πραγματικά σε πέντε ιδιοκτήτες. Παρόλα αυτά, η Diablo ήταν ένα λαμπρό αυτοκίνητο, μια τεράστια βελτίωση σε σχέση με την Countach, που όμως διατήρησε την ουσία της Lamborghini.
Η ιστορία πίσω από το ιστορικό αυτοκίνητο
Η Lamborghini αρχικά σκόπευε να κυκλοφορήσει την Diablo το 1988, αλλά η εξαγορά της Lamborghini από την Chrysler το 1987 έβαλε τέλος σε αυτό το πλάνο. Μάλιστα η Chrysler αποφάσισε ότι ήθελε να αλλάξει σχεδιαστικά την Diablo, αναγκάζοντας τον αρχισχεδιαστή Marcello Gandini να αναθεωρήσει σημαντικά την αρχική του ιδέα για το αυτοκίνητο, προς μεγάλη του απογοήτευση. Η Lamborghini παρουσίασε τελικά την Diablo το 1990, πάνω στην ώρα της παγκόσμιας ύφεσης που σχεδόν σκότωνε την αγορά των supercars.
Η Chrysler πούλησε τελικά τη Lamborghini το 1994. Η εταιρεία έκτοτε ανήκε σε διάφορους επενδυτικούς ομίλους μέχρι την αγορά της από τη Volkswagen το 1998, η οποία έθεσε τη Lamborghini υπό τον έλεγχο της Audi, βοηθώντας την ιταλική φίρμα να αναβαθμίσει την Diablo.
Υπό την καθοδήγηση της Audi, η Lamborghini επέκτεινε τη γκάμα της στα τρία μοντέλα που έχουμε σήμερα και δεκαπλασσιάζοντας τους αριθμούς παραγωγής . Η Diablo ήταν η γέφυρα μεταξύ των ημερών που η Lamborghini πάλευε για την επιβίωση και την κερδοφορία, με το σήμερα που την βρίσκει ως την κορυφαία εταιρία supercar παγκοσμίως.
Το συγκεκριμένο βίντεο από τον έμπορο κλασικών αυτοκινήτων της Bay Area OTS, κάνει εξαιρετική δουλειά φωτίζοντας την ιστορία της Diablo. Είναι μια ιστορία που αποδεικνύει πως και μόνο η ύπαρξη της Diablo, είναι… θαύμα.