Ο ανεξάρτητος οργανισμός Euro NCAP που ερευνά την ασφάλεια που παρέχουν όλα τα καινούργια μοντέλα με τη βοήθεια των αναγνωρισμένων απο όλες τις αυτοκινητοβιομηχανίες και τα Ευρωπαϊκά κράτη, crash test, έχει ξεπεράσει τις δύο δεκαετίας λειτουργίας.
Στη διάρκεια αυτών των χρόνων και με την ευκαιρία του 20ου ιωβηλαίου του παρουσίασε ένα βίντεο που παραμένει επίκαιρο. Και αυτό γιατί στους δρόμους όλων των ευρωπαϊκών χωρών εξακολουθούν να κυκλοφορούν αυτοκινήτα που έχουν αρκετά χρόνια στις πλάτες τους.
Στο βίντεο αυτό λοιπόν έχει καταγραφεί η δοκιμή ενός Rover 100 του 1997 -τη χρονιά που ξεκίνησε η δραστηριότητα του Euro NCAP– παράλληλα με αυτήν ενός σύγχρονου για τα δεδομένα του 2017 Honda Jazz, που ανήκει στην ίδια κατηγορία. Οι διαφορές στην καταπόνηση των ανδείκελων στη μια και στην άλλη περίπτωση, είναι πραγματικά σοκαριστικές. Ενδεικτικά, αξίζει να αναφέρουμε τα εξής:
Το Rover, παρά το ότι πρόκειται για την έκδοση με τους αερόσακους που εκείνη την εποχή θεωρούνταν νέο στοιχείο στον εξοπλισμό των αυτοκινήτων, δεν καταφέρνει να προστατεύσει τους επιβάτες του. Τα ανδρείκελα του crash test στο εσωτερικό δεν συγκρατούνται σωστά με αποτέλεσμα να καταπονούνται σε βαθμό παραμόρφωσης, ενώ ο κινητήρας (!) συνθλίβει ζωτικά όργανα. Οι πόρτες μετά την πρόσκρουση μπλοκάρουν, καθιστώντας δύσκολη τη δουλειά των διασωστών για τον απεγκλωβισμό των επιβατών. Η καμπίνα των επιβατών παραμορφώνεται πάρα πολύ και μοιάζει λογικό το ότι δεν μπορεί να εξασφαλίσει ζωτικό χώρο.
Τα αντίστοιχα ανδρείκελα στοHonda έχουν σαφώς καλύτερη τύχη. Παρότι το αμάξωμα συνθλίβεται και οι πλαστικές παραμορφώσεις του είναι σημαντικής έκτασης, οι αερόσακοι τύπου κουρτίνας βοηθούν σαν μαξιλάρι τον οδηγό, ενώ οι «εικονικοί» επιβάτες μένουν σχεδόν ανέπαφοι από λαμαρίνες, καθώς και από μηχανικά μέρη (κινητήρα, κλπ.). Οι δυνάμεις που αναπτύσσονται κατά την πρόσκρουση, απορροφούνται από τη δομή του μπροστινού μέρους και δεν περνούν σε μήκος αυτό του καπό- δεν φτάνουν να παραμορφώσουν τον κλωβό ασφαλείας του αυτοκινήτου.
Η αυξημένη ασφάλεια που προσφέρουν τα σύγχρονα αυτοκίνητα, είναι το σημαντικότερο στοιχείο που έχει βοηθήσει στο σημαντικό περιορισμό των θανάτων σε τροχαία, τα τελευταία 20 χρόνια. Για την πλήρη εξάλειψη των θανάτων, οι κατασκευαστές αυτοκινήτων ψάχνουν μέσω διαφόρων μεθόδων και τρόπων, τον περιορισμό του ανθρωπίνου λάθους που δυνητικά οδηγεί σε δύσκολες καταστάσεις τους οδηγούς, με την εξέλιξη της τεχνολογίας να έχει επιτρέψει τη χρήση λογισμικού που βοηθάει ακόμα και στην αυτόνομη κυκλοφορία των αυτοκινήτων, με το μίνιμουμ της ανθρώπινης παρέμβασης.
O Ανεξάρτητος Οργανισμός Euro NCAP, επανέλαβε τη διαδικασία το 2018, διαφοροποιώντας ελαφρώς το concept, μια και χρησιμοποίησε διαφορετικές γενιές του ίδιου ακριβώς μοντέλου. Έτσι το Ford Fiesta του 2018 αντιμετωπίζει σε πλαγιομετωπική σύγκρουση τον πρόγονό του, από τη δεκαετία του ’80. Τα αποτελέσματα είναι αντίστοιχα, με το παλαιότερο Fiesta να παραδίδει τον οδηγό του σε ασύμμετρες παραμορφώσεις του αμαξώματος και ελάχιστη προστασία συγκριτικά με τη συμπεριφορά του νεότερου. Το νεότερο, εκτός από καλό εξοπλισμό παθητικής ασφάλειας, παραδίδει και μαθήματα συμπεριφοράς σε ότι έχει να κάνει με τις παραμορφώσεις του αμαξώματος, οφελόντας ιδιαίτερα τους επιβάτες που έχουν στη διάθεσή τους επαρκή χώρο επιβίωσης.
Πηγή: Newsauto.gr
Στην πίστα με το Nismo 400R, το εξαιρετικά σπάνιο και -ίσως- καλύτερο Nissan GT-R
Ήταν 3 Νοεμβρίου του 1997 όταν η Nissan λάνσαρε το πιο σκληροπυρηνικό GT-R (R33) που είδε το φως της παραγωγής. Το Nismo 400R είναι ένα από τα πιο σπάνια και πολύτιμα Skyline που υπάρχουν, καθώς μόλις 44 αυτοκίνητα αυτού του GT-R (R33) κατασκευάστηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 1990, αν και εκατομμύρια είχαν την ευκαιρία να οδηγήσουν (εικονικά) ένα χάρη στην εμφάνισή του στο Gran Turismo στο PlayStation.
Το Nismo 400R κόστιζε τρεις φορές περισσότερο από ένα “απλό” GT-R όταν ήταν καινούργιο, και τώρα οι τιμές του έχουν ξεπεράσει τα επταψήφια νούμερα. Ως εκ τούτου, οι πιθανότητες να βρεθείς πίσω από το τιμόνι ενός είναι ελάχιστες, αλλά ο Henry Catchpole είχε τη δυνατότητα να οδηγήσει ένα στην πίστα.
Το φαρδύ bodykit, ο νέος εμπρός προφυλακτήρας, το νέο καπό, η μεγάλη πίσω αεροτομή και οι φανταστικές, διαιρούμενες ζάντες ελαφρού κράματος ήταν τα στοιχεία που το διαφοροποιούσαν αισθητικά από οποιοδήποτε άλλο GT-R. Οι διαφορές όμως δεν ήταν μόνο επιφανειακές.
Το Nismo 400R διαθέτει αναβαθμισμένο σύστημα πέδησης, σκληρότερες και χαμηλότερες αναρτήσεις και έναν κινητήρα που ονομάζεται RB-X GT2. Αυτός έχει χωρητικότητα 2,8 λίτρα, αποδίδει 400 άλογα και 469 Nm, τα οποία περνούν στον δρόμο από το εξαιρετικό σύστημα τετρακίνησης του GT-R.
Είναι ένα εξαιρετικό πλαίσιο με ATTESA ETS-Pro και Super HICAS που το καθιστούν απίστευτο, σχεδόν ανησυχητικά ευέλικτο, αλλά και υπέροχα διασκεδαστικό μόλις εγκλιματιστείς.