Ο ανεξάρτητος οργανισμός Euro NCAP που ερευνά την ασφάλεια που παρέχουν όλα τα καινούργια μοντέλα με τη βοήθεια των αναγνωρισμένων απο όλες τις αυτοκινητοβιομηχανίες και τα Ευρωπαϊκά κράτη, crash test, έχει ξεπεράσει τις δύο δεκαετίας λειτουργίας.
Στη διάρκεια αυτών των χρόνων και με την ευκαιρία του 20ου ιωβηλαίου του παρουσίασε ένα βίντεο που παραμένει επίκαιρο. Και αυτό γιατί στους δρόμους όλων των ευρωπαϊκών χωρών εξακολουθούν να κυκλοφορούν αυτοκινήτα που έχουν αρκετά χρόνια στις πλάτες τους.
Στο βίντεο αυτό λοιπόν έχει καταγραφεί η δοκιμή ενός Rover 100 του 1997 -τη χρονιά που ξεκίνησε η δραστηριότητα του Euro NCAP– παράλληλα με αυτήν ενός σύγχρονου για τα δεδομένα του 2017 Honda Jazz, που ανήκει στην ίδια κατηγορία. Οι διαφορές στην καταπόνηση των ανδείκελων στη μια και στην άλλη περίπτωση, είναι πραγματικά σοκαριστικές. Ενδεικτικά, αξίζει να αναφέρουμε τα εξής:
Το Rover, παρά το ότι πρόκειται για την έκδοση με τους αερόσακους που εκείνη την εποχή θεωρούνταν νέο στοιχείο στον εξοπλισμό των αυτοκινήτων, δεν καταφέρνει να προστατεύσει τους επιβάτες του. Τα ανδρείκελα του crash test στο εσωτερικό δεν συγκρατούνται σωστά με αποτέλεσμα να καταπονούνται σε βαθμό παραμόρφωσης, ενώ ο κινητήρας (!) συνθλίβει ζωτικά όργανα. Οι πόρτες μετά την πρόσκρουση μπλοκάρουν, καθιστώντας δύσκολη τη δουλειά των διασωστών για τον απεγκλωβισμό των επιβατών. Η καμπίνα των επιβατών παραμορφώνεται πάρα πολύ και μοιάζει λογικό το ότι δεν μπορεί να εξασφαλίσει ζωτικό χώρο.
Τα αντίστοιχα ανδρείκελα στοHonda έχουν σαφώς καλύτερη τύχη. Παρότι το αμάξωμα συνθλίβεται και οι πλαστικές παραμορφώσεις του είναι σημαντικής έκτασης, οι αερόσακοι τύπου κουρτίνας βοηθούν σαν μαξιλάρι τον οδηγό, ενώ οι «εικονικοί» επιβάτες μένουν σχεδόν ανέπαφοι από λαμαρίνες, καθώς και από μηχανικά μέρη (κινητήρα, κλπ.). Οι δυνάμεις που αναπτύσσονται κατά την πρόσκρουση, απορροφούνται από τη δομή του μπροστινού μέρους και δεν περνούν σε μήκος αυτό του καπό- δεν φτάνουν να παραμορφώσουν τον κλωβό ασφαλείας του αυτοκινήτου.
Η αυξημένη ασφάλεια που προσφέρουν τα σύγχρονα αυτοκίνητα, είναι το σημαντικότερο στοιχείο που έχει βοηθήσει στο σημαντικό περιορισμό των θανάτων σε τροχαία, τα τελευταία 20 χρόνια. Για την πλήρη εξάλειψη των θανάτων, οι κατασκευαστές αυτοκινήτων ψάχνουν μέσω διαφόρων μεθόδων και τρόπων, τον περιορισμό του ανθρωπίνου λάθους που δυνητικά οδηγεί σε δύσκολες καταστάσεις τους οδηγούς, με την εξέλιξη της τεχνολογίας να έχει επιτρέψει τη χρήση λογισμικού που βοηθάει ακόμα και στην αυτόνομη κυκλοφορία των αυτοκινήτων, με το μίνιμουμ της ανθρώπινης παρέμβασης.
O Ανεξάρτητος Οργανισμός Euro NCAP, επανέλαβε τη διαδικασία το 2018, διαφοροποιώντας ελαφρώς το concept, μια και χρησιμοποίησε διαφορετικές γενιές του ίδιου ακριβώς μοντέλου. Έτσι το Ford Fiesta του 2018 αντιμετωπίζει σε πλαγιομετωπική σύγκρουση τον πρόγονό του, από τη δεκαετία του ’80. Τα αποτελέσματα είναι αντίστοιχα, με το παλαιότερο Fiesta να παραδίδει τον οδηγό του σε ασύμμετρες παραμορφώσεις του αμαξώματος και ελάχιστη προστασία συγκριτικά με τη συμπεριφορά του νεότερου. Το νεότερο, εκτός από καλό εξοπλισμό παθητικής ασφάλειας, παραδίδει και μαθήματα συμπεριφοράς σε ότι έχει να κάνει με τις παραμορφώσεις του αμαξώματος, οφελόντας ιδιαίτερα τους επιβάτες που έχουν στη διάθεσή τους επαρκή χώρο επιβίωσης.
Πηγή: Newsauto.gr
Δείτε δύο αυτοκινούμενες Toyota Supra να κάνουν drift, με στόχο να σώσουν ζωές (βίντεο)
Το Ερευνητικό Ινστιτούτο της Toyota και το Stanford Engineering εργάζονται για να κάνουν την οδήγηση ασφαλέστερη, δοκιμάζοντας νέα συστήματα αποφυγής συγκρούσεων που θα μπορούσαν να περιέχουν τις ικανότητες ενός επαγγελματία drifter σε μελλοντικά αυτοκίνητα, ώστε να βοηθούν τους οδηγούς να ανακάμπτουν από ολισθήσεις και γλιστρήματα.
Τα αυτοκίνητα δεν είχαν τον ίδιο προγραμματισμό, αλλά κάθε Supra διέθετε υπολογιστές και τους αισθητήρες για τον έλεγχο του τιμονιού, του γκαζιού και των φρένων. Η TRI προγραμμάτισε το επικεφαλής αυτοκίνητο να εκτελέσει ένα ντριφτ κατά μήκος μιας επιθυμητής διαδρομής, ενώ το Stanford προγραμμάτισε το αυτοκίνητο καταδίωξης να προσαρμόζεται δυναμικά στο επικεφαλής αυτοκίνητο και να ντριφτάρει δίπλα του χωρίς να συγκρουστεί, και τελικά δούλεψε.
«Αυτή η νέα τεχνολογία μπορεί να ενεργοποιηθεί εγκαίρως για να προστατεύσει έναν οδηγό και να διαχειριστεί μια απώλεια ελέγχου, όπως ακριβώς θα έκανε ένας έμπειρος οδηγός», δήλωσε ο Avinash Balachandran, αντιπρόεδρος του τμήματος Human Interactive Driving της TRI.
Οι περισσότεροι οδηγοί δεν διαθέτουν τις δεξιότητες για να ανακτήσουν με ασφάλεια ένα αυτοκίνητο που γλιστράει ή ολισθαίνει. Συχνά έχουν μόνο ένα κλάσμα του δευτερολέπτου για να αντιδράσουν σωστά, και η ύπαρξη ενός αυτόνομου συστήματος ικανού να ελέγχει ένα όχημα, καθώς ο οδηγός χάνει τον έλεγχο, θα μπορούσε να βοηθήσει στη διάσωση ζωών. Οι ερευνητές χρησιμοποιούν ήδη αυτά που μαθαίνουν από το έργο για να δημιουργήσουν νέους τρόπους ελέγχου των αυτοκινήτων στον πάγο.
Τα σύγχρονα αυτοκίνητα είναι ασφαλέστερα από ποτέ, και η τεχνολογία είναι ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο. Τα σημερινά οχήματα έχουν αυτογνωσία και αντιδρούν στον κόσμο γύρω τους, ικανά να επεμβαίνουν πριν ο οδηγός αντιληφθεί μια επικείμενη σύγκρουση. Αλλά απέχουν πολύ από το να είναι τέλεια. Τα αυτοκίνητα drift της Toyota και του Stanford βοηθούν να καλυφθούν αυτά τα κενά, αλλά απέχουμε ακόμη χρόνια από έναν κόσμο γεμάτο αυτόνομα οχήματα.